Teresa Portela (portugalska kajakarka)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Teresa Portela
Pełne imię i nazwisko

Teresa do Rosário Afonso Portela

Data i miejsce urodzenia

30 października 1987
Esposende

Wzrost

162 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Portugalia
Mistrzostwa świata
brąz Dartmouth 2009 K-4 200 m
Mistrzostwa Europy
złoto Belgrad 2018 K-2 200 m
brąz Belgrad 2011 K-1 200 m
brąz Zagrzeb 2012 K-1 200 m
brąz Brandenburg 2014 K-1 200 m
brąz Brandenburg 2014 K-1 500 m
Igrzyska śródziemnomorskie
brąz Tarragona 2018 K-1 200 m

Teresa do Rosário Afonso Portela (ur. 30 października 1987 w Esposende[1]) – portugalska kajakarka, czterokrotna olimpijka, medalistka mistrzostw świata i Europy.

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

Zajęła 4. miejsce w wyścigu kajaków czwórek (K-4) na dystansie 200 metrów i dwa 6. miejsca w wyścigach czwórek na 500 metrów i na 1000 metrów na mistrzostwach Europy w 2007 w Pontevedrze[2]. Na mistrzostwach świata w 2007 w Duisburgu zajęła w konkurencji czwórek 4. miejsce na 200 metrów i 8. miejsce na 500 metrów[3], a na mistrzostwach Europy w 2008 w Mediolanie 5. miejsce w wyścigu czwórek na 500 metrów[4]. Odpadła w półfinale wyścigu jedynek (K-1) na 500 metrów na igrzyskach olimpijskich w 2008 w Pekinie[1]. Zajęła w konkurencji czwórek 4. miejsce na 200 metrów i 6. miejsce na 500 metrów na mistrzostwach Europy w 2009 w Brandenburgu[5].

Zdobyła brązowy medal w wyścigu czwórek na 200 metrów, a także zajęła 6. miejsce w wyścigu czwórek na 500 metrów na mistrzostwach świata w 2009 w Dartmouth (razem z nią płynęły na obu dystansach Beatriz Gomes, Helena Rodrigues i Joana Sousa)[6]. Na mistrzostwach Europy w 2010 w Trasonie zajęła 5. miejsce w wyścigu jedynek na 500 metrów, 6. miejsce w wyścigu czwórek na 500 metrów i 7. miejsce w wyścigu jedynek na 200 metrów[7], a na mistrzostwach świata w 2010 w Poznaniu zajęła 4. miejsca w wyścigu jedynek na 500 metrów i w sztafecie jedynek 4 × 200 metrów oraz 6 miejsca w wyścigach jedynek na 200 metrów i czwórek na 500 metrów[8].

Zdobyła srebrny medal w wyścigu jedynek na 200 metrów na mistrzostwach Europy w 2011 w Belgradzie, za Natalją Łobową z Rosji i swą imienniczką Teresą Portelą z Hiszpanii, a także zajęła 4. miejsce w wyścigu czwórek na 500 metrów i 5. miejsce w konkurencji jedynek na 500 metrów[9]. Na mistrzostwach świata w 2011 w Segedynie zajęła 6. miejsca w wyścigach jedynek na 200 metrów i na 500 metrów oraz 7. miejsce w wyścigu czwórek na 500 metrów[10]. Zdobyła brązowy medal w konkurencji jedynek na dystansie 200 metrów (za Natasą Janics z Węgier i Martą Walczykiewicz z Polski) oraz zajęła 5. miejsce w wyścigu czwórek na 500 metrów na mistrzostwach Europy w 2012 w Zagrzebiu[11].

Zajęła 8. miejsce w wyścigu jedynek na 200 metrów, 11. miejsce (3. w finale B) w wyścigu jedynek na 500 metrów i 6. miejsce w wyścigu czwórek na 500 metrów (w osadzie portugalskiej płynęły również Joana Vasconcelos, Gomes i Rodrigues) na igrzyskach olimpijskich w 2012 w Londynie[1]. Zajęła 9. miejsce w konkurencji dwójek (K-2) na 200 metrów na mistrzostwach Europy w 2013 w Montemor-o-Velho[12]. Zdobyła dwa brązowe medale w konkurencji jedynek na 200 metrów (za Danutą Kozák z Węgier i Jeleną Tieriechową z Rosji) i na 500 metrów (za Kozák i Franziską Weber z Niemiec) na mistrzostwach Europy w 2014 w Brandenburgu[13], a na mistrzostwach świata w 2014 w Moskwie zajęła w wyścigach jedynek 5. miejsce na 500 metrów i 7. miejsce na 200 metrów[14]. Zajęła w konkurencji jedynek 5. miejsce na 200 metrów i 8. miejsce na 500 metrów na mistrzostwach Europy w 2015 w Račicach[15], a także 9. miejsca w wyścigach jedynek na 500 metrów na igrzyskach europejskich w 2015 w Baku[16] i na mistrzostwach świata w 2015 w Mediolanie[17].

Zajęła 11. miejsce (3. w finale B) w wyścigu jedynek na 500 metrów na igrzyskach olimpijskich w 2016 w Rio de Janeiro[1], a na mistrzostwach Europy w 2017 w Płowdiwie 8. miejsce w konkurencji jedynek na 200 metrów i 9. miejsca w wyścigach dwójek i czwórek na 500 metrów[18]. Na mistrzostwach świata w 2017 w Račicach zajęła w konkurencji jedynek 7. miejsce na 500 metrów i 9. miejsce na 200 metrów[19].

Zdobyła złoty medal w wyścigu dwójek na dystansie 200 metrów, a także zajęła 7. miejsce w wyścigu dwójek na 500 metrów (w parze z Joaną Vasconcelos na obu dystansach) na mistrzostwach Europy w 2018 w Belgradzie[20]. Zdobyła brązowy medal w konkurencji jedynek na dystansie 200 metrów na igrzyskach śródziemnomorskich w 2018 w Tarragonie[21]. Zajęła 8. miejsce w wyścigu dwójek na 200 metrów na mistrzostwach świata w 2018 w Montemor-o-Velho[22], a na igrzyskach europejskich w 2019 w Mińsku zajęła 6. miejsce w tej konkurencji i 8. miejsce w wyścigu czwórek na 500 metrów[23]. Na mistrzostwach świata w 2019 w Segedynie zajęła 8. miejsce w wyścigu jedynek na 200 metrów[24].

Na swych czwartych igrzyskach olimpijskich w 2020 w Tokio zajęła w wyścigu jedynek 7. miejsce na 500 metrów i 10. miejsce (1. w finale B) na 200 metrów[1]. Startując w konkurencji jedynek na mistrzostwach świata w 2021 w Kopenhadze zajęła 5. miejsce na 200 metrów i 6. miejsce na 500 metrów[25].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e Teresa Portela [online], olympedia.org [dostęp 2022-05-16] (ang.).
  2. ↑ 2007 ECh Pontevedra, ESP [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-05-16] (ang.).
  3. ↑ 2007 WCh Duisburg, DEU [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-05-16] (ang.).
  4. ↑ 2008 ECh Milano, ITA [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-05-16] (ang.).
  5. ↑ 2009 ECh Brandenburg, GER [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-05-16] (ang.).
  6. ↑ 2009 WCh Dartmouth, CAN [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-05-16] (ang.).
  7. ↑ 2010 ECh Trasona, ESP [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-05-16] (ang.).
  8. ↑ 2010 WCh Poznan, POL [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-05-16] (ang.).
  9. ↑ 2011 ECh Belgrade, SRB [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-05-16] (ang.).
  10. ↑ 2011 WCh Szeged, HUN [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-05-16] (ang.).
  11. ↑ 2012 ECh Zagreb, CRO [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-05-16] (ang.).
  12. ↑ 2013 ECh Montemor, POR [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-05-16] (ang.).
  13. ↑ 2014 ECh Brandenburg, GER [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-05-16] (ang.).
  14. ↑ 2014 WCh Moscow, RUS [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-05-16] (ang.).
  15. ↑ 2015 ECh Racice, CZE [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-05-16] (ang.).
  16. ↑ 2015 EG Baku, AZE [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-05-16] (ang.).
  17. ↑ 2015 WCh Milan, ITA [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-05-16] (ang.).
  18. ↑ 2017 ECh Plovdiv, BUL [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-05-16] (ang.).
  19. ↑ 2017 WCh Racice, CZE [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-05-16] (ang.).
  20. ↑ 2018 ECh Belgrade, SRB [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-05-16] (ang.).
  21. ↑ Tarragona 2018. Résultats des XVIII J.M. [online], cijm.org.gr [dostęp 2022-05-16] (fr.).
  22. ↑ 2018 WCh Montremor, POR [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-05-16] (ang.).
  23. ↑ 2019 EG Minsk, BLR [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-05-16] (ang.).
  24. ↑ 2019 WCh Szeged, HUN [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-05-16] (ang.).
  25. ↑ 2021 WCh Copenhagen, DEN [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-05-16] (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Teresa_Portela_(portugalska_kajakarka)&oldid=70033014”