52°11′57″N 20°25′00″E/52,199167 20,416667Teresin (powiat sochaczewski)
|
||
 Pałac |
||
| Państwo |  Polska |
|
| Województwo | mazowieckie | |
| Powiat | sochaczewski | |
| Gmina | Teresin | |
| Liczba ludności (2016-06-30) | 2896[1] | |
| Strefa numeracyjna | 46 | |
| Kod pocztowy | 96-515 | |
| Tablice rejestracyjne | WSC | |
| SIMC | 0739142 | |
|
Położenie na mapie gminy Teresin
 Teresin
|
||
|
Położenie na mapie powiatu sochaczewskiego
Teresin
|
||
|
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Teresin
|
||
|
Położenie na mapie Polski
Teresin
|
||
| 52°11′57″N 20°25′00″E/52,199167 20,416667 |
||
Teresin – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie sochaczewskim, w gminie Teresin.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa skierniewickiego.
Miejscowość jest siedzibą gminy Teresin.
Spis treści
Historia Gminy[edytuj]
O stosunkowo wczesnym osadnictwie na tych terenach świadczą wykopaliska monet pochodzących z XI wieku. Do drugiej połowy XVI wieku ziemie te należały do książąt mazowieckich, później zostały włączone do korony polskiej. Ożywienie gospodarcze nastąpiło po 1815 roku. W 1839 roku spółka warszawskich bankierów i handlowców założyła w Szymanowie cukrownię. Następnie w pobliżu pałacu powstaje folwark, z którego wywodzi się miejscowość Teresin. Nazwa pochodzi od imienia córki poprzedniego właściciela majątku księcia Radziwiłła - Teresy. Majątek ten przeszedł następnie w ręce Mieczysława Epstejna. Od niego z kolei kupił go na przełomie XIX i XX wieku książę Władysław Drucki-Lubecki – ojciec księcia Jana Druckiego-Lubeckiego, ostatniego właściciela Teresina.
W latach dwudziestych książę zaczął parcelować majątek. Część ziemi przekazał w 1927 roku na założenie klasztoru. W tym miejscu powstał Niepokalanów, w bezpośrednim sąsiedztwie linii kolejowej i Teresina.
Nabywcami parcelowanych działek byli głównie mieszkańcy okolicznych wsi. Większość nowych właścicieli budowała tam domy i osiedlała się. W ten sposób powstało nowe osiedle mieszkaniowe nazywane – dla odróżnienia od folwarku Teresin – Teresin B.
Parcelując swój majątek książę starał się nie osiedlać ludzi w pobliżu swego pałacu. Sprzedawał tylko tereny oddalone i odizolowane od miejsca swego zamieszkania lasem i torami kolejowymi. Z tego powodu tereny położone w pobliżu stacji i trasy przejazdowej księcia z pałacu do stacji pozostały nienaruszone.
W 1945 roku rozpoczęto kolejną parcelację, tym razem terenów położonych w pobliżu pałacu. Część tego obszaru przeznaczono na cele specjalne: drogi, ulice, rowy melioracyjne, zalesianie, place dla szkół i zakładów pracy. Zainteresowanie terenami na obszarze gminy nie maleje. Wciąż wielu jest chętnych do związania się z tą okolicą.
Herb Teresina[edytuj]
Ustanowiony został uchwałą Rady Gminy w 1994 r. Jego autorem jest warszawski artysta plastyk A. Radziejowski. Symbolika elementów herbu jest następująca:
Tło nawiązuje do rolno-przemysłowego charakteru gminy: kolor zielony to rolnictwo, a biały jest symbolem przemysłu ekologicznie czystego, do rozwoju którego dąży Gmina.
Korony są związane z założycielem klasztoru w Niepokalanowie - ojcem Maksymilianem Maria Kolbe. W czasie widzenia Matki Boskiej dostał on do wyboru dwie korony symbolizujące dalsze jego życie: białą symbolizującą czystość, czerwoną - męczeństwo. Ojciec Maksymilian, wtedy jeszcze młody chłopiec wybrał obydwie[2][3]. Inicjał na tle zielonym jest ozdobną, pierwszą literą nazwy miejscowości.
Przypisy
- ↑ Informacja na stronie gminy
- ↑ Dwie korony. Przymierze z Maryją. [dostęp 2014-09-16].
- ↑ Życiorys św. Maksymiliana Marii Kolbego. [dostęp 2014-09-16].
Linki zewnętrzne[edytuj]
- Teresin 1(4) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. XII: Szlurpkiszki – Warłynka. Warszawa, 1892.
|
||||||||||||||
