Termy Karakalli
 |
Ten artykuł od 2015-01 wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji. Możliwe, że ten artykuł w całości albo w części zawiera informacje nieprawdziwe. Informacje bez źródeł w każdej chwili mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Pomóż Wikipedii i dodaj przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości prosimy usunąć szablon {{Dopracować}} z kodu tego artykułu. |
| Termy Karakalli | |
 |
|
| Państwo |  Włochy |
| Miejscowość | Rzym |
| Typ budynku | termy |
|
Położenie na mapie Rzymu
  Termy Karakalli
|
|
|
Położenie na mapie Włoch
 Termy Karakalli
|
|
 41°52′46″N 12°29′35″E/41,879444 12,493056 |
|
Termy Karakalli – największe termy rzymskie zasilane wodą dostarczaną akweduktem Aqua Marcia. Wzniesione podczas panowania Marka Aureliusza Antoniusza – Karakalli (zapoczątkowane przez Septymiusza Sewera), w okresie od 212 do 216 zajmowały obszar 11 ha. Sam budynek miał wymiary 337,0 x 328,0 m. Był to kompleks typowy dla obiektów budowanych w czasach cesarstwa. Do pomieszczeń prowadziła brama umieszczona pośrodku wschodniego boku. Przez pomieszczenia szatni (apodyterium) przechodziło się do palestry. Pomieszczenia te przeznaczone były między innymi do wykonywania ćwiczeń gimnastycznych. Z nimi sąsiadowały sale masażu, wypoczynku i najprawdopodobniej biblioteki umieszczone w symetrycznie rozmieszczonych apsydach. Za tymi pomieszczeniami, po stronie zachodniej budynku, znajdował się kompleks pomieszczeń ogrzewanych. Były tam m.in. pomieszczenia sauny, baseny z gorącą wodą (calidarium). Dalej umieszczono otwarte pomieszczenie sąsiadujące z wewnętrznym patio, na którym umieszczono basen z zimną wodą (frigidarium). Po stronie zachodniej budynku znajdował się plac do rozgrywania zawodów sportowych. Eksedry umieszczone po wschodniej i zachodniej stronie budynku mieściły sale, z których jedna w kształcie ośmiokąta najprawdopodobniej odgrywała rolę nimfeum. Po stronie południowej i północnej wybudowano perystyle i aule zakończone apsydami na dłuższym boku. Wnętrza budowli urozmaicały liczne wnęki i nisze. Ściany i posadzki pokrywały mozaiki oraz malowidła. Bogaty wystrój uzupełniała zieleń i monumentalne rzeźby, z których najbardziej znane są: Herakles Farnezyjski i Byk Farnezyjski.
W VI wieku, podczas najazdu Gotów zostały zniszczone rzymskie akwedukty. Termy przestały funkcjonować.
Podczas prac wykopaliskowych prowadzonych w XVI – XVII wieku w ruinach odnaleziono część rzeźb i innych dzieł sztuki. Herakles Farnezyjski i Flora zostały przeniesione do muzeum w Neapolu a liczne mozaiki i posągi atlantów do Muzeum Watykańskiego.
7 lipca 1990 w Termach Karakalli odbył się pierwszy koncert trzech tenorów[1].
6 kwietnia 2009 Termy Karakalli doznały uszkodzeń w wyniku trzęsienia ziemi w L'Aquili[2].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy
- ↑ Koncert Trzech Tenorów z rzymskich Term Karakalli. Stolica. [dostęp 2014-05-28].
- ↑ Roma: riscontrati danni alle Terme di Caracalla (wł.). www.adnkronos.com. [dostęp 6 kwietnia 2009].
