Teryparatyd

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Teryparatyd
Teryparatyd
Identyfikacja
numer CAS

52232-67-4

DrugBank

DB06285

Klasyfikacja medyczna
ATC

H05AA02

Teryparatyd, teriparatide (ATC H 05 AA 02) – lek stosowany w leczeniu osteoporozy. Jest to aktywny fragment ludzkiego parathormonu wytwarzany metodą biotechnologiczną z wykorzystaniem hodowli bakterii E. coli.

Własności[edytuj | edytuj kod]

Endogenny parathormon (PTH) jest białkiem składającym się z 84 aminokwasów, a teryparatyd jest NH2-początkowym polipeptydowym fragmentem złożonym z 34 aminokwasów (rhPTH 1-34).

Teryparatyd pobudza proces tworzenia kości, działając bezpośrednio na komórki kościotwórcze (osteoblasty), a poza tym także zwiększa wchłaniania wapnia w jelitach i zwrotne wchłanianie wapnia w kanalikach nerkowych oraz wydalanie fosforanów przez nerki.

W wyniku działania teryparatydu dochodzi do poprawy procesu tworzenia się kości, zwiększenia gęstości mineralnej tkanki kostnej (BMD) i zmniejszenia liczby złamań.

Wskazania i dawkowanie[edytuj | edytuj kod]

Wskazaniem do stosowania teryparatydu jest leczenie osteoporozy u kobiet po menopauzie[1][2]. Lek podawany jest w postaci wstrzyknięć podskórnych 1 raz dziennie.

Stosuje się go przez okres do 2 lat. Po zakończeniu kuracji należy zastosować leki hamujące resorpcję kostną (np. bifosfoniany) w celu utrzymania pozytywnego wyniku leczenia.

Przeciwwskazania[edytuj | edytuj kod]

Teryparatydu nie należy stosować w przypadku:

  • hiperkalcemii
  • zaawansowanej niewydolności nerek
  • choroby Pageta
  • nowotworów złośliwych układu kostnego
  • przerzutów nowotworowych do kości

Działania niepożądane[edytuj | edytuj kod]

  • zawroty głowy
  • osłabienie, męczliwość
  • bóle kończyn i kurcze mięśni
  • nudności i wymioty

Ostrzeżenia[edytuj | edytuj kod]

W badaniach na szczurach wykazano, że teryparatyd powoduje powstawanie nowotworu kości (osteosarcoma), które jest związane z zastosowaną dawką i czasem leczenia. Zostało to zaobserwowane przy stosowaniu dawek 3-60 razy większych niż są stosowane u ludzi (20 μg). Ze względu na fakt, że nie da ustalić czy wyniki badań u szczurów da się odnieść do ludzi, zaleca się żeby teryparatyd był stosowany wyłącznie w przypadkach kiedy korzyść z zastosowanej terapii przewyższa potencjalne jej negatywne konsekwencje.

Teryparatyd nie powinien być stosowany u osób ze zwiększonym ryzykiem rozwoju osteosarcoma (choroba Pageta, nieustalony wzrost poziomu fosfatazy alkalicznej we krwi, po radioterapii jakiej części układu kostnego itp.)

Preparaty[edytuj | edytuj kod]

Nazwy handlowe: Forsteo, Parathar.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Informacje o Forsteo z European Medicines Agency PDF
  2. Neer RM et al. Effect of parathyroid hormone (1-34) on fractures and bone mineral density in postmenopausal women with osteoporosis N Engl J Med, 2001, 344: 1434-1441