Przejdź do zawartości

Tetrachord

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Tetrachord – cztery kolejne dźwięki siedmiostopniowej skali muzycznej zawierające się w kwarcie czystej[1].

Podział tetrachordów[1][2]:

  • ze względu na dźwięki skali muzycznej, jakie zawiera:
    • tetrachord dolny – zawiera pierwsze cztery dźwięki (w gamie C-dur są to: c, d, e, f)
    • tetrachord górny – zawiera pozostałe trzy dźwięki i pierwszy powtórzony o oktawę wyżej (w gamie C-dur są to: g, a, h, c')
  • ze względu na strukturę interwałów wewnątrz tetrachordu:
    • tetrachord diatoniczny – zbudowany jest z dwóch sekund wielkich i jednej sekundy małej
      • tetrachord diatoniczny durowy – zbudowany kolejno z: sekundy wielkiej, sekundy wielkiej, sekundy małej
      • tetrachord diatoniczny molowy – zbudowany kolejno z: sekundy wielkiej, sekundy małej, sekundy wielkiej
      • tetrachord diatoniczny eolski – zbudowany kolejno z: sekundy małej, sekundy wielkiej, sekundy wielkiej
    • tetrachord harmoniczny – zbudowany, kolejno, z sekundy małej, sekundy zwiększonej i sekundy małej
    • tetrachord chromatyczny – zbudowany, kolejno, z tercji wielkiej oraz dwóch ćwierćtonów.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Habela 1968 ↓, s. 198-199.
  2. Wesołowski 1968 ↓, s. 112.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Jerzy Habela: Słowniczek muzyczny. Warszawa: PWM, 1968. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).
  • Zasady muzyki. Franciszek Wesołowski. Kraków: PWM, 1986, s. 9-14. ISBN 83-224-0250-3. (pol.).
  • Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: PWN, 1995, s. 324. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).