Tetratlenek triołowiu

Tetratlenek triołowiu
Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) konst. tetratlenek triołowiu, tlenek diołowiu(II) ołowiu(IV), tlenek diołowiu(2+) ołowiu(4+) Inne nazwy i oznaczenia Stocka tlenek diołowiu(II) ołowiu(IV) inne tlenek ołowiu(II,IV), tlenek ołowiu(II,II,IV), minia ołowiowa, dawniej: tlenek ołowiawo-ołowiowy
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	Pb3O4
Inne wzory	2PbO·PbO2
Masa molowa	685,60 g/mol
Wygląd	czerwone kryształy
Identyfikacja
Numer CAS	1314-41-6
PubChem	22833428
Właściwości Gęstość 8,92 g/cm³; ciało stałe Rozpuszczalność w wodzie nierozpuszczalny w innych rozpuszczalnikach gorący kwas solny; nierozpuszczalny w etanolu Temperatura topnienia 830 °C
Budowa Układ krystalograficzny tetragonalny
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI Niebezpieczeństwo Zwroty H H302, H332, H360Df, H373, H410 Zwroty P P260, P281, P304+P340, P405, P501 Europejskie oznakowanie substancji oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI Toksyczny (T) Groźny dla środowiska (N) Zwroty R R20/22, R33, R50/53, R61, R62 Zwroty S S45, S53, S60, S61 NFPA 704 Na podstawie podanego źródła 0 2 2 OX Temperatura zapłonu niepalny Dawka śmiertelna LD50 630 mg/kg (szczur, dootrzewnowo)
Podobne związki
Podobne związki	PbO, PbO2
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Tetratlenek triołowiu (nazwa Stocka: tlenek diołowiu(II) ołowiu(IV), minia ołowiowa), Pb₃O₄ – nieorganiczny związek chemiczny z grupy tlenków mieszanych, w którym ołów występuje na II i IV stopniu utlenienia. Minia występuje zwykle jako pomarańczowo-czerwony proszek o dużej gęstości (około 9 g/cm³). Nazwa minia pochodzi od rzeki Miño w Hiszpanii, gdzie znajdowały się pierwsze eksploatowane złoża minii. W sieci krystalicznej minii stwierdzono obecność oktaedrów Pb^IVO₆ oraz nieregularnych piramid Pb^IIO₄.

Minia stosowana jest jako pigment rdzo-ochronny (antykorozyjny) w farbach podkładowych. Zabezpiecza żelazo przed korozją utleniając je powierzchniowo z wytworzeniem cienkiej warstwy tlenków żelaza (pasywacja). Używana jest również w hutnictwie szkła i do wytwarzania kitów. Jak każdy związek ołowiu jest trująca.

Pb₃O₄ można otrzymać przez utlenienie tlenku ołowiu (PbO, zwanego glejtą ołowiową) lub ołowiu metalicznego.

Zobacz też

• szkło ołowiowe