Tetratlenek triołowiu
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ogólne informacje | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzór sumaryczny |
Pb3O4 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Inne wzory |
2PbO·PbO2 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Masa molowa |
685,60 g/mol | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wygląd |
czerwone kryształy[1] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Identyfikacja | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Numer CAS | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| PubChem | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Podobne związki | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Podobne związki | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Tetratlenek triołowiu (nazwa Stocka: tlenek diołowiu(II) ołowiu(IV), minia ołowiowa), Pb3O4 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy tlenków mieszanych, w którym ołów występuje na II i IV stopniu utlenienia. Minia występuje zwykle jako pomarańczowoczerwony proszek o dużej gęstości (około 9 g/cm³). Nazwa minia pochodzi od rzeki Miño w Hiszpanii, gdzie znajdowały się pierwsze eksploatowane złoża minii. W sieci krystalicznej minii stwierdzono obecność oktaedrów PbIVO6 oraz nieregularnych piramid PbIIO4[6].
Minia stosowana jest jako pigment rdzo-ochronny (antykorozyjny) w farbach podkładowych. Zabezpiecza żelazo przed korozją utleniając je powierzchniowo z wytworzeniem cienkiej warstwy tlenków żelaza (pasywacja). Używana jest również w hutnictwie szkła i do wytwarzania kitów. Jak każdy związek ołowiu jest trująca.
Pb3O4 można otrzymać przez utlenienie tlenku ołowiu (PbO, zwanego glejtą ołowiową) lub ołowiu metalicznego.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g David R. Lide (red.), CRC Handbook of Chemistry and Physics, wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, s. 4-71, ISBN 978-1-4200-9084-0 (ang.).
- ↑ a b związki ołowiu z wyjątkiem wymienionych w innych miejscach niniejszego załącznika, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2015-04-07] (ang.).
- ↑ a b Tlenek ołowiu (nr 577847) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2012-06-16]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ Lead(II,IV) oxide, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank, Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 1240 [dostęp 2012-06-16] (niem. • ang.).
- ↑ Tetratlenek triołowiu (nr 577847) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2012-06-16]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ Robert E. Dinnebier, Stefan Carlson, Michael Hanfland, Martin Jansen. Bulk moduli and high-pressure crystal structures of minium, Pb3O4, determined by X-ray powder diffraction. „American Mineralogist”. 88 (7), s. 996–1002, 2003. (ang.).