Tetricus II
| |
| Cesarz rzymski | |
| Okres | |
|---|---|
| Dane biograficzne | |
| Ojciec | |
| Moneta | |
 Antoninian Tetrykusa II typu SPES AVGG z personifikacją Nadziei | |
Tetrykus II, Gaius Pius Esuvius Tetricus – rzymski uzurpator w zachodniej części cesarstwa w latach 273-274.
Był ostatnim samozwańczym władcą tzw. Imperium Galliarum ze stolicą w Trewirze, jednym z następców Marka Kasjanusa Postumusa, który ogłosił się cesarzem w roku 260 n.e.
Panował wraz z ojcem Tetrykusem I jako cezar i nosił tytuł princeps iuventutis[1]. Materiał numizmatyczny w postaci monet emitowanych z inskrypcją IMPP AVGG (Imperatores Augusti duo) świadczyłyby o jego późniejszym podniesieniu do godności augusta jako współrządcy[2]. Dobrowolnie poddał się prawowitemu cesarzowi rzymskiemu, Aurelianowi w 273 roku n.e. i w rok później, wraz z pokonaną królową Palmyry, Zenobią, był prowadzony w uroczystym pochodzie triumfalnym cesarza[3][4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Suski 2008 ↓, s. 62.
- ↑ Słownik 2001 ↓, s. 185.
- ↑ Kotula 2006 ↓, s. 129.
- ↑ Vogt 1993 ↓, s. 74–75.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Kotula: Aurelian i Zenobia. Wrocław: Ossolineum, 2006. ISBN 83-04-04593-1.
- Robert Suski: Konsolidacja Cesarstwa rzymskiego za panowania cesarza Aureliana 270–275. Kraków: Avalon, 2008. ISBN 978-83-60448-42-7.
- Joseph Vogt: Upadek Rzymu. Tłum. Adam Łukaszewicz. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1993. ISBN 83-06-02312-9.
- Słownik cesarzy rzymskich. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2001. ISBN 83-7177-185-1.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zbiór monet Tetrykusa II na stronie wildwinds.com. [dostęp 2016-06-09]. (ang.).