Thaksin Shinawatra
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Premier Tajlandii | |
| Okres |
od 9 lutego 2001 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Okres |
od 23 maja 2006 |
| Przynależność polityczna |
Thai Rak Thai |
| Poprzednik |
Chidchai Vanasatidya |
| Następca | |
| |
| Odznaczenia | |
_ribbon.svg){kind=small}   _ribbon.svg){kind=small}    
| |
Thaksin Shinawatra, taj. ทักษิณ ชินวัตร (ur. 26 lipca 1949 w Chiang Mai) – tajski polityk, premier Tajlandii w latach 2001–2006. Brat tajskiej premier Yingluck Shinawatry.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodzony w rodzinie wielkich przedsiębiorców zajmujących się jedwabiem, budownictwem i bankowością. Studiował na akademii policyjnej i pracował jako policjant. W 1973 po otrzymaniu stypendium na studia doktoranckie w dziedzinie prawa karnego wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Po powrocie do kraju zrezygnował z pracy w policji i zbudował imperium telekomunikacyjne stając się jednym z najbogatszych ludzi w Tajlandii.
Działalność polityczną rozpoczął od wstąpienia do partii Moralna Siła (Phalang Tham), z której ramienia trzykrotnie przez krótki czas piastował stanowisko ministra. W 1998 założył partię Thai Rak Thai (taj. Taj Kocha Taja). W wyborach parlamentarnych w 2001 jego partia zdobyła najwięcej mandatów, a Shinawatra został premierem. W 2005 Thai Rak Thai zdobyła w wyborach zdecydowaną przewagę i Shinawatra pozostał na stanowisku premiera na drugą kadencję, mając poparcie większości parlamentarnej.
4 kwietnia 2006 zrezygnował z urzędu premiera. Jego obowiązki przejął wicepremier Chidchai Vanasatidya. 23 maja 2006 powrócił na stanowisko, ale we wrześniu tego samego roku został odsunięty od władzy przez przewrót wojskowy. Uciekł z Tajlandii w 2008 roku, zanim oskarżono go o nadużycia władzy[1].
W latach 2007–2008 był właścicielem większościowego pakietu akcji klubu piłkarskiego Manchester City F.C.[2][3]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Christopher John Baker, Dzieje Tajlandii, wyd. Wydanie pierwsze, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 2019, ISBN 978-83-06-03573-5, OCLC 1111750838 [dostęp 2021-10-11].
- ↑ Eriksson trenerem Manchester City, gazeta.pl, 6 lipca 2007 [dostęp 2009-12-04].
- ↑ Manchester City kupiony przez arabską spółkę, gazeta.pl, 1 września 2008 [dostęp 2009-12-04].
