The Cardigans
The Cardigans | |
Rok założenia | |
---|---|
Pochodzenie | |
Gatunek | |
Skład | |
Nina Persson – wokal Peter Svensson – gitara Magnus Sveningsson – gitara basowa Bengt Lagerberg - perkusja Lars-Olof „Lasse” Johansson instrumenty klawiszowe oraz gitara | |
Strona internetowa |
The Cardigans – szwedzki zespół, który powstał w Jönköping w 1992 roku. Styl zespołu zmieniał się wraz z każdym albumem począwszy od rocka alternatywnego i indie, przez muzykę pop inspirowaną latami 60. na zwykłym rocku skończywszy.
Dzięki ich debiutanckiemu albumowi Emmerdale (1994) ugruntowali sobie pozycję w ojczyźnie, a także zdobyli popularność w innych krajach, np. Japonii. Jednak dopiero ich drugi album Life (1995) zwrócił uwagę międzynarodowej publiczności i krytyków. Popularność grupie przyniósł singiel „Lovefool”, z płyty First Band on the Moon (1996), który został włączony do ścieżki dźwiękowej filmu Romeo i Julia na podstawie sztuki Williama Shakespeare’a, wyreżyserowanego przez Baza Luhrmanna. Dalsze uznanie na szwedzkim rynku zdobyli piosenkami „My Favourite Game” i „Erase/Rewind”, pochodzącymi z albumu Gran Turismo.
Skład
[edytuj | edytuj kod]- Peter Svensson – gitara
- Magnus Sveningsson – gitara basowa
- Bengt Lagerberg – perkusja
- Lars-Olof „Lasse” Johansson – instrumenty klawiszowe oraz gitara
- Nina Persson – śpiew
Historia
[edytuj | edytuj kod]Peter Svensson i Magnus Sveningsson, fani muzyki heavymetalowej, stworzyli w 1992 roku, wraz z perkusistą Bengtem Lagerbergiem, klawiszowcem Larsem-Olofem Johanssonem i główną wokalistką Niną Persson, zespół w Jönköping. Mieszkając wspólnie w niewielkim mieszkaniu, The Cardigans nagrali demo, które usłyszał później producent Tore Johansson. Zaciekawiony muzyką Johansson zaprosił zespół do studia nagraniowego w Malmö. Doprowadziło to do wydania w 1994 roku ich debiutanckiego albumu Emmerdale w Szwecji oraz Japonii (międzynarodowa prapremiera – 1997). Na płycie znajduje się przebój radiowy „Rise & Shine”, który został później uznany przez magazyn Slitz za największy przebój 1994 roku.
Drugą połowę 1994 roku spędzili koncertując po Europie i nagrywając album Life, który swoją światową premierę miał w 1995. Life okazał się wielkim sukcesem, czego dowodem jest liczba sprzedanych egzemplarzy przekraczająca milion oraz status platynowej płyty w Japonii. W 1996 roku płyta Life ukazała się ponownie pod tytułem Minty Fresh w Stanach Zjednoczonych, jednak to wydanie stanowiło przede wszystkim połączenie utworów z Emmeradale i Life. Life można uznać satyryczną ripostę na pierwszy album oraz pokazuje zwrot w twórczości zespołu w kierunku bardziej awangardowego.
Po sukcesie płyty Life, The Cardigans podpisali kontrakt z wytwórnią Mercury Records, pod logo której ukazał się w 1996 First Band on the Moon. Dzięki temu albumowi grupa rozwinęła się w bardziej mroczny nurt, zaś tematami piosenek były przede wszystkim: rozstania, zdrada i rozpacz. Utwór „Lovefool” stał się hitem na całym świecie, zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych oraz ponownie w Japonii, gdzie album otrzymał platynę w niecałe trzy tygodnie. Jednakże utwór nie jest dobrą reprezentacją płyty jako całości i chociaż pomógł zdobyć status złotej płyty w Ameryce, wielu krytyków zaklasyfikowało zespół na jego podstawie jako mdły soft-pop.
Wydana w 1998 Gran Turismo płyta była znacznie mroczniejsza i bardziej nastrojowa. Po jej ukazaniu się zespół postanowił na jakiś czas zawiesić działalność, podczas gdy jego członkowie zajęli się własnymi, solowymi projektami. Również w tym samym roku na rynku pojawiła się składanka płyt z utworami dodatkowymi nazwana The Other Side of the Moon, niestety została ona wydana tylko w Japonii, przez to jest rzadko spotykana poza granicami tego kraju.
W czasie owej przerwy w działalności grupy, Nina Persson wydała album pod pseudonimem A Camp, a The Cardigans nagrali cover piosenki Talking Heads pod tytułem „Burning Down the House” wraz z Tomem Jonesem, który znalazł się na jego płycie Reload. Równolegle Peter Svensson pracował wraz z zespołem Paus z pomocą Joakima Berga, z Kentu. Natomiast Magnus Sveningsson nagrywał piosenki pod pseudonimem Righteous Boy. The Cardigans powrócili w 2003 promując Long Gone Before Daylight, album o wiele spokojniejszy, z nastrojową kolekcją piosenek napisanych głównie przez Ninę Persson i Petera Svenssona.
Grupa skończyła nagrywać swój szósty album Super Extra Gravity w maju 2005 roku, który został wydany 19 października 2005, jednak spotkał się on ze znaczną krytyką. Jest on znacznie bardziej surowy od poprzedniego.
Dyskografia
[edytuj | edytuj kod]Albumy
[edytuj | edytuj kod]Albumy studyjne
- Emmerdale (1994) SWE #29 (wydana ponownie w USA w 1999)
- Life (1995) SWE #20 UK #51 (wydana ponownie w USA w 1996)
- First Band on the Moon (1996) SWE #2 UK #18 US #35
- Gran Turismo (1998) SWE #1 UK #8 US #151
- Long Gone Before Daylight (2003) SWE #1 UK #47 (wydana ponownie w USA w 2004)
- Super Extra Gravity (2005) SWE #1 UK #78
Składanki
- The Other Side of the Moon (1997) – rzadka kompilacja B-side'ów wydana tylko w Japonii i Australii
- Best of (2008) - wydana w dwóch wersjach: podstawowej 1CD oraz deluxe 2CD (druga płyta zawiera różne B-side'y)
Single
[edytuj | edytuj kod]Rok | Single | UK | SWE |
---|---|---|---|
1994 | "Rise & Shine"[a] | # 29 | # - |
1994 | "Black Letter Day"[b] | nie dotyczy | # - |
1994 | "Sick & Tired" | # 34 | # - |
1995 | "Carnival" | # 35 | # - |
1995 | "Hey! Get Out Of My Way"[c] | # - | # - |
1996 | "Lovefool"[d] | # 2 | # 15 |
1996 | "Been It"[e] | # 56 | # - |
1996 | "Your New Cuckoo"[f] | # 35 | # - |
1998 | "My Favourite Game" | # 14 | # 3 |
1999 | "Erase/Rewind" | # 7 | # 12 |
1999 | "Hanging Around" | # 17 | # - |
1999 | "Junk Of The Hearts" | # - | # - |
1999 | "Burning Down The House (Tom Jones i The Cardigans)" | # 7 | # 2 |
2003 | "For What It's Worth" | # 31 | # 8 |
2003 | "You're The Storm" | # 71 | # 10 |
2003 | "Live And Learn" | # - | # - |
2005 | "I Need Some Fine Wine And You, You Need To Be Nicer" | # 59 | # 3 |
2006 | "Don't Blame Your Daughter (Diamonds)" | # - | # 49 |
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Pierwotnie wydana tylko w Szwecji, później została nagrana ponownie i zaprezentowana w Szwecji, Japonii i Wielkiej Brytanii w 1995, a reszcie Europy w 1996.
- ↑ Wydana w Szwecji i Japonii.
- ↑ Wydana w Europie i Japonii.
- ↑ Wydana ponownie dla publiczności międzynarodowej w 1997.
- ↑ Wydana w Europie i Australii. Wydana ponownie w USA w 1997.
- ↑ Wydana w Japonii. Wydana ponownie w Europie i Australii w 1997.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Strona oficjalna
- The Very Best Cardigans Website Ever – strona prowadzona przez fanów z kompletną dyskografią, albumami bonusowymi i inne.
- Zdjęcia Niny Perrson i A Camp. redpenguin.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-02-10)].
- The Cardigans @ MTV.com
- Teledyski pierwszych piosenek The Cardigans. cardifans.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-02-25)].