Przejdź do zawartości

The Disney Afternoon

Brak wersji przejrzanej
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
The Disney Afternoon
Ilustracja
Logo
Rozpoczęcie nadawania

10 września 1990

Zakończenie nadawania

29 sierpnia 1997

Format obrazu

4:3

Właściciel

The Walt Disney Company

Kraj nadawania

 Stany Zjednoczone

Język

angielski

Multimedia w Wikimedia Commons

The Disney Afternoon (skrót. TDA; później znany wewnętrznie jako Disney-Kellogg Alliance) – nieistniejący telewizyjny blok programowy poświęcony animowanym serialom telewizyjnym produckji Walt Disney Television Animation, stworzony na potrzeby syndykacji. Został wyprodukowany przez Walt Disney Television Animation i dystrybuowany za pośrednictwem spółki zależnej Buena Vista Television . Każdy z odcinków został wyemitowany powtórnie na kanałach Disney Channel i Toon Disney. Disney Channel ponownie wyemitował cztery programy (Agent Kuper, Super Baloo, Kacze opowieści i Chip i Dale: Brygada RR) w ramach „Block Party”, dwugodzinnego bloku emitowanego w dni powszednie późnym popołudniem/wczesnym wieczorem[1].

Blok popołudniowy Disneya składał się z czterech półgodzinnych segmentów, każdy z których zawierał serial animowany. Pod koniec każdego sezonu następowała zmiana składu – pozostała trójka przesuwała się o jeden przedział czasowy, a na końcu dodawany był nowy program. W samym programie The Disney Afternoon znalazły się wyjątkowe animowane segmenty, składające się z początku odcinka oraz „zakończeń” odcinków.

Festiwal Disney Afternoon pierwotnie odbywał się od 10 września 1990 do 29 sierpnia 1997 roku. Na sezony telewizyjne 1997 i 1998 program stracił nazwę, ale wewnętrznie nazywał się Disney-Kellogg Alliance i został skrócony do 90 minut. W 1999 roku wersję tę stopniowo zastępowano wersją Disney’s One Too dla UPN . Niektóre z programów emitowano także w sobotnie poranki na kanałach ABC i CBS, równocześnie z ich pierwotną emisją w programie The Disney Afternoon.

Goof Troop to jedyny serial, który przetrwał do lat dwutysięcznych, gdy w 2000 roku ukazał się finałowy odcinek Goofy w college’u trafił bezpośrednio na rynek wideo. W latach 2010. i 2020. niektóre produkcje doczekały się kontynuacji i remake’ów, np. reboot Kaczych opowieści na Disney Channel i Disney XD oraz Chip i Dale: Brygada RR w formie hybrydowego filmu animowanego z żywymi aktorami na Disney+. W 2023 roku miały powstać reboot Super Baloo i serial aktorski Gargoyles dla Disney+[2][3][4].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W 1984 toku Michael Eisner objął stanowisko dyrektora generalnego konglomeratu medialnego The Walt Disney Company[a] i zaczął konsekwentnie produkować seriale animowane, które opierały się na nowych postaciach i miały przyciągnąć nowych, młodych fanów. Uruchomiono także dział animacji telewizyjnej. Zorganizował w swoim domu niedzielne spotkanie dla osób kreatywnych. Wśród nich znaleźli się Tad Stones, pracownik w animacji pełnometrażowych, oraz Jymn Magon i Gary Kriesel, twórcy muzyki. Stones zaproponował stworzenie filmu Mickey and the Space Pirates, ale odrzucono go, ponieważ Myszka Miki jest symbolem The Walt Disney Company. Stones zaproponował także wersję serialowo-telewizyjną filmu animowanego Bernard i Bianka (1977) – kontynuacja była już wówczas w fazie produkcji[5]. Eisner zaproponował serial w oparciu o gumisie, ponieważ jego dzieci lubiły te cukierki[6]. Pierwsze dwa programy Walt Disney Pictures Television Animation Group, Wuzzle i Gumisie, zostały sprzedane dwóm sieciom, odpowiednio CBS i NBC, na potrzeby ich bloków kreskówek emitowanych w sobotnie poranki[7]

Następną produkcją Walt Disney Pictures Television Animation Group, przemianowanego na Walt Disney Television Animation, były Kacze opowieści mający premierę w pierwszej emisji w 1987 roku. Dwa lata później, jesienią 1989 roku, do Kaczych opowieści dołączyli Chip i Dale: Brygada RR i oba seriale były oferowane w syndykacji jako godzinne bloki programowe. Kacze opowieści były emitowane w wielu stacjach zależnych od młodej wówczas sieci Fox Broadcasting Company i grupy należących do niej stacji, w tym KTTV w Los Angeles; mogło to wynikać z faktu, że Michael Eisner, i jego ówczesny odpowiednik w Fox, Barry Diller, pracowali wcześniej razem w ABC i Paramount Pictures[8]. Jednak gdy Chip i Dale: Brygada RR był wprowadzony na rynek jesienią 1989 roku, The Walt Disney Company był w trakcie kupowania niezależnej stacji KHJ-TV w Los Angeles od RKO General. Poprzez Buena Vista Television The Walt Disney Comapny zdecydował się odzyskać prawa do transmisji Kaczych opowieści w Los Angeles i przeniósł je z KTTV, aby połączyć je z Chip i Dale'em: Brygadą RR na nowo zakupionej stacji, która w grudniu 1989 r. została przemianowana na KCAL-TV. Wściekły z powodu naruszenia umowy Diller wycofał Kacze opowieści ze wszystkich pozostałych stacji Fox Broadcasting Company jesienią 1989 roku. Diller zachęcał także podmioty powiązane z siecią do zrobienia tego samego[9], choć początkowo większość z nich tego nie zrobiła. Spowodowało to powstanie odwetowego bloku programowego Fox Kids.

Obie produkcje stały się platformą startową dla bloku The Disney Afternoon, który miał premierę 10 września 1990 roku za pośrednictwem ramienia syndykacyjnego The Walt Disney Company, Buena Vista Television. Prócz w/w pozycji bloku, dodano Gumisie i Super Baloo. Z biegiem lat, pod koniec bloku, dodawano nowe przedstawienia, a najstarsze usuwano z listy. Na przykład w sezonie 1991–92 usunięto Gumisie i na końcu dodano Agenta Kupra. Po usunięciu Kaczych opowieści, Chip i Dale'a: Brygady RR i Super Baloo z programu The Disney Afternoon, były one nadal emitowane w ramach syndykacji niezależnie od bloku aż do 1995 roku.

W piątym sezonie w 1994 roku blok usunął cztery oryginalne programy i przeszedł metamorfozę, której głównym znakiem rozpoznawczym stały się inicjały bloku TDA. W tym momencie zrezygnowano z pierwotnego pomysłu dodawania i usuwania programów co roku, ponieważ zarówno nowe, jak i stare programy były teraz usuwane przez cały tydzień lub emitowane tylko w określone dni[10]. W tym momencie w bloku byli Aladyn, Goof i inni i Agent Kuper, podczas gdy jeden dzienny slot był dzielony pomiędzy The Shnookums and Meat Funny Cartoon Show oraz Gargoyles, kończąc trzy dni w tygodniu Szmerglem[potrzebny przypis]. The Disney Channel opracował podobny blok programowy o nazwie „Block Party”, który miał premierę 2 października 1995 roku, emitowany równocześnie z szóstym sezonem The Disney Afternoon i był podobnie zaplanowany[10].

W sierpniu 1996 roku, z powodu zmniejszającej się działalności na rynku telewizji dziecięcej ze względu na pojawienie się nowych konkurentów, takich jak sieci kablowe Cartoon Network i Nickelodeon, a także nowych sieci The WB i UPN, które miały własne bloki programów dla dzieci, Buena Vista zawarła umowę z agencją Leo Burnetta na wprowadzenie na rynek i dystrybucję odnowionej wersji bloku na sezony telewizyjne 1997–98 i 1998–99. Buena Vista nawiązała współpracę z Leo Burnettem i przedsiębiorstwem spożywczym Kellogg’s — głównym sponsorem The Disney Afternoon — w celu zakupu określonej ilości powierzchni reklamowej[11]. Nowy blok nie nosił żadnej ogólnej nazwy, ale wewnętrznie nazywano go „Disney-Kellogg Alliance”[12].

Wraz z rozpoczęciem sezonu 1 września 1997 roku blok zrezygnował z nazwy „The Disney Afternoon” i został skrócony o pół godziny; także z bloku zostali zdjęci Gargoyles. Z bloku zostali zdjęci i przeniesieni do Disney Channel Aladyn oraz Timon i Pumba. Premierę miał w tym bloku serial 101 dalmatyńczyków, który emitowano w ramach programu Disney’s One Saturday Morning stacji ABC (który emitował własny pakiet odcinków). Powtórki programów Potężnych Kaczorów i Kaczej paczki dzieliły drugie miejsce w poniedziałki, wtorki i środy do piątku. Powtórki Kaczych opowieści wypełniły trzeci półgodzinny slot, dając lokalnej stacji możliwość emisji w innym czasie[13][14].

W 1998 roku Disney zawarł umowę na stworzenie nowego bloku dziecięcego dla UPN, Disney’s One Too, który miał zastąpić wewnętrzny blok UPN Kids tejże sieci. Disney-Kellogg Alliance działał do debiutu Disney’s One Too 6 września 1999 roku[15][16].

Seriale

[edytuj | edytuj kod]

Na przestrzeni lat w bloku odbywały się następujące pokazy[17][18]:

Programy Emisja Inne stacje
Gumisie 1990–91[b] NBC​
Kacze opowieści 1990–92[b][c] –
Chip i Dale: Brygada RR 1990–93[b] Disney Channel
Super Baloo 1990–94
Agent Kuper 1991–97 Disney Channel; ABC
Goofy i inni 1992–96
Szmergiel 1993–96 Disney Channel
Aladyn 1994–97 Disney Channel; CBS
Gargoyles ABC
Shnookums and Meat Funny Cartoon Show 1995 –
Timon i Pumba 1995–97 CBS; Toon Disney
Kacza paczka 1996–97[c] –
Potężne Kaczory ABC
101 dalmatyńczyków 1997–1998[c]

Harmonogram emisji

[edytuj | edytuj kod]
Sezony 15:00 15:30 16:00 16:30
1990/1991 Gumisie Kacze opowieści Chip i Dale: Brygada RR Super Baloo
1991/1992 Kacze opowieści Chip i Dale: Brygada RR Super Baloo Agent Kuper
1992/1993 Chip i Dale: Brygada RR Super Baloo Agent Kuper Goofy i inni
1993/1994 Super Baloo Agent Kuper Goofy i inni Szmiergiel
1994/1995 Agent Kuper Goofy i inni Szmergiel Aladyn
poniedziałek:

Shnookums & Meat

piątek: Gargoyles
1995/1996 Goofy i inni Szmergiel Aladyn Gargoyles
piątek: Timon i Pumba
1996/1997 Agent Kuper Gargoyles Aladyn Kacza paczka
poniedziałek: Timon i Pumba
piątek: Potężne Kaczory
1997/1998 Kacze opowieści Kacza paczka 101 dalmatyńczyków –
poniedziałek i piątek: Potężne Kaczory
1998/1999 101 dalmatyńczyków Doug Zabawny Herkules –

Inne utwory

[edytuj | edytuj kod]

Komiksy

[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie bloku powstał komiksy, a także powstał magazyn Disney Adventures[17].

Parki rozrywki

[edytuj | edytuj kod]

Postacie z programów pojawiły się po raz pierwszy w Disneylandach wraz z debiutem Mickey’s Birthdayland w parku tematycznym Magic Kingdom. W 1990 roku bohaterowie otrzymali codzienny pokaz sceniczny „Mickey’s Magical TV World”, który trwał do 1996 roku.

Popularność The Disney Afternoon doprowadziła do powstania tymczasowej atrakcji w Disneylandzie w strefie tematycznej Fantasyland, która nazywała się „Disney Afternoon Avenue”. Disney Afternoon Avenue była atrakcją Disneylandu od 15 marca do 10 listopada 1991 roku[19]. Dwie atrakcje zostały również przerobione na pasujące do serii z bloku.

Gry komputerowe

[edytuj | edytuj kod]

Wiele programów The Disney Afternoon zostało zaadaptowanych na gry wideo:

Tytuł Producent Wydawda Regiony Data wydania Liczba graczy porty
DuckTales Capcom JP, NA, EU 14 września 1989 1 NES, Game Boy
Chip ’n Dale Rescue Rangers 8 czerwca 1990 2 NES
Chip ’n Dale Rescue Rangers Tiger Electronics NA 1990 1 przenośna gra elektroniczna
DuckTales: The Quest for Gold Incredible Technologies, Sierra On-Line Walt Disney Computer Software 31 grudnia 1990 Amiga, Apple II, C64, MS-DOS, Windows, Mac OS 8
DuckTales Tiger Electronics 1990 przenośna gra elektroniczna
Chip ’n Dale Rescue Rangers: The Adventures in Nimnul's Castle Hi Tech Expressions Walt Disney Computer Software 1 marca 1990 IBM PC
TaleSpin Tiger Electronics 1990 przenośna gra elektroniczna
TaleSpin Capcom NA, EU grudzień 1991 NES, Game Boy
TaleSpin NEC Corporation 1991 TurboGrafx-16
Sega 1992 Sega Mega Drive, Game Gear
Darkwing Duck Capcom czerwiec 1992 NES, Game Boy
Darkwing Duck Turbo Technologies NA 1992 TG16
Darkwing Duck Tiger Electronics przenośna gra elektroniczna
DuckTales 2 Capcom JP, NA, EU 23 kwietnia 1993 NES, Game Boy
Goof Troop 11 lipca 1993 2 SNES
Goof Troop Tiger Electronics NA 1993 1 przenośna gra elektroniczna
Chip ’n Dale Rescue Rangers 2 Capcom JP, NA, EU 2 NES
Bonkers 15 grudnia 1994 1 SNES
Bonkers Sega NA, EU 1 października 1994 Sega Mega Drive
Bonkers: Wax Up! BR 4 lutego 1995 Game Gear, Sega Master System
Gargoyles Buena Vista Interactive(inne języki) Disney Interactive NA 15 maja 1995 Sega Mega Drive
Gargoyles Tiger Electronics 1995 przenośna gra elektroniczna
Mighty Ducks 1996
Mighty Ducks Pinball Slam Walt Disney Company 1998 automat do gry
Chip ’n Dale Rescue Rangers Dinamic Pixels 2010 telefon komórkowy
Darkwing Duck Iricom
DuckTales: Scrooge’s Loot Disney Mobile Disney Interactive 26 lipca 2013 iOS, Android
DuckTales: Remastered[17] Capcom, WayForward Technologies(inne języki) Capcom, Disney Interactive JP, NA, EU 13 sierpnia 2013 Wii U, PlayStation 3, Xbox 360, Windows, iOS, Android
The Disney Afternoon Collection Capcom, Digital Eclipse(inne języki) Capcom NA, EU 18 kwietnia 2017 2 PS4, Xbox One, Windows
Gargoyles Remastered Empty Clip Studios Disney Games NA, EU 19 października 2023 1 PS4, Xbox One, Windows, Xbox Series X, Xbox Series S, Nintendo Switch

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bloki programowe Disneya w TVP1 – analogiczny telewizyjny blok programowy emitowany w Polsce

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Wówczas nazywał się jeszcze Walt Disney Productions.
  2. ↑ a b c Emitowano przed dołączeniem do bloku
  3. ↑ a b c Emitowano w bloku pod nazwą Disney-Kellogg Alliance

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Block Party: Four Disney Animated Series. „The Disney Channel Magazine”. 13 (5), s. 36, październik/listopad 1995. Burbank: The Disney Channel. ISSN 2753-7358. (ang.). 
  2. ↑ Aaron Sparrow: "It's been in the planning stages for a while". Twitter, 2023-04-10. [dostęp 2025-03-15]. (ang.).
  3. ↑ Borys Kit: Gary Dauberman, James Wan's Atomic Monster Tackling Live-Action 'Gargoyles' For Disney+ (Exclusive). The Hollywood Reporter, 2023-10-16. [dostęp 2025-03-15]. (ang.).
  4. ↑ Joe Otterson: 'Gargoyles' Live-Action Series Reboot in the Works at Disney+ From Gary Dauberman, James Wan's Atomic Monster. Variety, 2023-10-16. [dostęp 2025-03-15]. (ang.).
  5. ↑ Jordan Zakarin: Life is like a hurricane: An oral history of the Disney Afternoon. Syfy Wire, 2018-11-01. [dostęp 2025-03-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-22)]. (ang.).
  6. ↑ Rick Bentley: Disney TV Animation Is 30 Years Old, and It's Going Strong. Valley News, 2014-11-19. [dostęp 2025-03-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-19)]. (ang.).
  7. ↑ David T. Friendly: Team Disney--Flying High in Burbank. Los Angeles Times, 1985-07-28. [dostęp 2025-03-15]. (ang.).
  8. ↑ James B. Stewart: Disney War. Nowy Jork: Simon & Schuster, 2005, s. 94–95. ISBN 0-6848-0993-1. (ang.).
  9. ↑ Michael Cieply: Disney, Fox Clash Over Children’s TV Programming. Los Angeles Times, 1990-02-22. [dostęp 2025-03-15]. (ang.).
  10. ↑ a b Life is Like a Hurricane: A Brief History of the Disney Afternoon. Oh My Disney, 2016-04-24. [dostęp 2025-03-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-30)]. (ang.).
  11. ↑ Thomas Tyrer: Disney Takes Kellogg Clout To Stations. Ad Age, 2011-06-06. [dostęp 2025-03-15]. (ang.).
  12. ↑ Jenny Hontz: "Disney kids to play UPN. Variety, 1998-01-20. [dostęp 2025-03-15]. (ang.).
  13. ↑ Tooning in the Fall Season. „Animation World Magazine”. 2 (6), wrzesień 1997. 
  14. ↑ Jenny Hontz: Disney kids to play UPN. Variety, 1998-01-21. [dostęp 2025-03-15]. (ang.).
  15. ↑ It's Show Time! The Fall TV Preview. „Animation World Magazine”. 4 (6), wrzesień 1999. 
  16. ↑ Chris Pursell: Mouse brands UPN kidvid. Variety, 1999-07-19. [dostęp 2025-03-15]. (ang.).
  17. ↑ a b c Thomas Metevia: How well do you remember 'The Disney Afternoon'?. WKMG, 2019-04-08. [dostęp 2025-03-15]. (ang.).
  18. ↑ Thomas Metevia: 7 'Disney Afternoon' cartoons today's kids are missing. ABC 13 Eyewitness News, 2017-10-04. [dostęp 2025-03-15]. (ang.).
  19. ↑ Chris Strodder: The Disneyland Encyclopedia. 2008, s. 130, 137.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/The_Disney_Afternoon”