The Economist

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
The Economist
Ilustracja
Częstotliwość

tygodnik

Państwo

 Wielka Brytania

Wydawca

The Economist Newspaper Ltd.

Tematyka

polityczno-ekonomiczna

Pierwszy numer

1843

Redaktor naczelny

Zanny Minton Beddoes

Średnia sprzedaż

wersja papierowa:
909 476 (2019)
wersja elektroniczna:
748 549 (2019)

Strona internetowa

The Economisttygodnik brytyjski wydawany od 1843 w Londynie; obecnie wydawany przez The Economist Newspaper Ltd. (w latach 1928–2015 50% udziałów posiadał Financial Times).

Gazetę założył szkocki biznesmen i finansista James Wilson. Miał już doświadczenie dziennikarskie, jako autor ekonomicznych artykułów do londyńskich czasopism Morning Chronicle i Egzaminator. Jego ambicje sięgały jednak wyżej, niż praca dziennikarza.[1]

Pierwszy numer The Economist ukazał się 2 września 1843 roku. Miał format broszury, 16 stron, a pod nagłówkiem znalazł się cytat z walijskiego filozofa Edmunda Burke. Wiadomości i artykuły zamieszczone zostały w dwóch kolumnach, reklamy w trzech. Całość przygotował osobiście James Wilson. Początkowo tygodnik ukazywał się w soboty. The Economist szybko stał się synonimem nowego rodzaju dziennikarstwa: dziennikarstwa danych (ang. data journalism).[1]

Pierwotnie miał zasięg krajowy, obecnie jest pismem o zasięgu globalnym, skierowanym do kręgów biznesowych i politycznych. Jest poświęcony tematyce polityki i biznesu, ale publikuje też artykuły poświęcone nauce, technice, kulturze i sztuce. Co dwa tygodnie publikowany jest dodatek tematyczny. Wydawca ogłosił w numerze z 5 marca 2005, że sprzedaż w okresie lipiec–grudzień 2004 wynosiła średnio 1 009 759 egzemplarzy tygodniowo.

Cechy charakterystyczne[edytuj | edytuj kod]

Artykuły w The Economist nie są podpisywane, w całej gazecie nie ma nawet nazwiska redaktora naczelnego (od 1993 do 2006 był nim Bill Emmott, następnie do 2015 r. John Micklethwait). Od 2015 r. redaktorem naczelnym jest pierwsza kobieta na tym stanowisku Zanny Minton Beddoes.

Jest tradycją, że – z pewnymi wyjątkami – nazwisko redaktora pojawia się jedynie wtedy, kiedy przestaje on dla tygodnika pracować.

Od 1995 roku w każdym numerze znajduje się nekrolog.

The Economist słynie m.in. z tzw. Big Mac index, czyli porównania cen hamburgerów Big Mac w różnych krajach świata dla pokazania różnic w parytecie siły nabywczej ich walut.

Od 2006 roku The Economist publikuje Wskaźnik demokracji (Democracy Index) będący oceną systemu rządów we wszystkich państwach świata.

Tygodnik wychodzi w każdą sobotę.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Małgorzata Dwornik, The Economist. Historia pionierów dziennikarstwa danych, Reporterzy.info, 31 maja 2021.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]