The Whitest Boy Alive

The Whitest Boy Alive

The Whitest Boy Alive na koncercie w londyńskim The Scala
Rok założenia	2003
Rok rozwiązania	2014
Pochodzenie	Niemcy
Gatunek	indie pop
Wydawnictwo	Bubbles, Service
Skład
Erlend Øye, Marcin Öz, Sebastian Maschat, Daniel Nentwig
Strona internetowa

The Whitest Boy Alive – międzynarodowa grupa muzyczna na stałe przebywająca w Berlinie. W skład zespołu wchodzą: Erlend Øye (Norwegia), Marcin Öz (Polska), Sebastian Maschat (Niemcy), Daniel Nentwig (Niemcy). Zespół powstał w Berlinie w roku 2003 i jego twórczość często przypisywana jest gatunkom muzyki elektronicznej oraz indie pop. W czerwcu 2014 zespół poinformował o rozwiązaniu.

Członkowie grupy

• Erlend Øye – gitara/wokal
• Marcin Öz – gitara basowa
• Sebastian Maschat - perkusja
• Daniel Nentwig – pianino Rhodes / syntetyzator Crumar

Historia

The Whitest Boy Alive rozpoczęło swoją aktywność jako projekt związany z muzyką indie pop w Berlinie, w roku 2003. Debiutancki album Dreams został wydany 21 czerwca 2006 w Niemczech. W Wielkiej Brytanii album promował singiel Burning, który wydany został w listopadzie 2007. The Whitest Boy Alive zagrali pierwszy koncert w Wielkiej Brytanii we wrześniu 2007 wspólnie z New Young Pony Club w klubie London Astoria. Drugi album, Rules, nagrywany był w studio w Punta Burros, Nayarit, Meksyku i został wydany w marcu 2009.

Zakładając The Whitest Boy Alive Erlend Øye posiadał już spore doświadczenie muzyczne zdobyte w Norwegii oraz Anglii. Zasłynął przede wszystkim jako połowa norweskiego duetu akustycznego Kings of Convenience, który wydał cztery albumy: "Quiet Is the New Loud", "Versus " , "Riot on an Empty Street", " Declaration of Dependence " oraz jako gościnny wokalista na debiutanckim krążku Röyksopp: "Melody A.M.", gdzie zaśpiewał w dwóch utworach: "Remind Me" i "Poor Leno" a grupę okrzyknięto liderem tzw. New Acoustic Movement.

Początki grupy The Whitest Boy Alive sięgają 2003 roku, kiedy to Erlend Øye i Marcin Öz razem postanowili założyć taneczną formację elektroniczną. Muzycy poznali się w Berlinie, gdzie pochodzący z Torunia Marcin Öz (znany lepiej jako DJ Highfish) był wówczas rezydentem berlińskiego klubu WMF. Początkowo muzycy spotykali się regularnie w ustalonym miejscu i czasie programując muzykę na komputerze. Do tego duetu dołączyli z czasem dwaj Niemcy: Sebastian Maschat oraz Daniel Nentwig, wprowadzając żywe instrumenty do muzyki zespołu.

Stylistyka

The Whitest Boy Alive są nie tylko konsekwentni w brzmieniu, ale i w kompleksowej oprawie graficznej – za co niezmiennie odpowiada Geoff McFetridge, który stworzył okładki obu płyt, klip promujący, a także stronę internetową zespołu oraz gadżety. To również on powołał do życia pół-rzeczywistą, pół-kreskówkową postać "The Whitest Boy Alive", mającą być "maskotką" zespołu niczym Eddie u Iron Maiden.

Dreams (2006)

Dreams to debiutancka płyta zespołu The Whitest Boy Alive. Album został wydany nakładem wytwórni Service Records oraz Asound/Bubbles.

Rules (2009)

Rules jest drugą płytą w twórczości zespołu, nagrana została w studio w Punta Burros, Nayarit w Meksyku. Album został wydany w marcu 2009 nakładem wytwórni Bubbles Records. Całość materiału została nagrana na żywo i bez overdubu. Teksty piosenek są z pozoru proste, oszczędne, a zarazem introspektywne, refleksyjne, niekiedy wręcz lekko filozoficzne.

Dyskografia

Albumy

• Dreams (2006)
• Rules (2009)

Single

• "Inflation" (2004)
• "Burning" (2006)
• "Burning" (2007)(UK version)
• "1517" (2009)

Projekty dodatkowe

Erlend Øye zaczynał karierę muzyczną w Bergen (Norwegia) z zespołem Skog w połowie lat 90, a następnie był członkiem londyńskiego zespołu Pechfuzz w roku 1997. W roku 1998 Erlend wraz z Eirikiem Glambekiem utworzył grupę Kings of Convenience. Erlend wydał solowy album Unrest w roku 2003 oraz Mix-CD z serii DJ Kicks w 2004. Marcin Öz gra w berlińskich klubach od 1996 roku jako DJ Highfish, głównie muzykę z gatunku deep house i techno.

Linki zewnętrzne

• Strona oficjalna The Whitest Boy Alive