Thiago Alves (zawodnik MMA)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Thiago Alves
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Thiago Alves d'Araujo

Pseudonim

Pìçbão
(Pitbull)

Data i miejsce urodzenia

3 października 1983
Fortaleza

Obywatelstwo

Brazylia

Wzrost

175 cm

Masa ciała

77 kg

Styl walki

boks tajski

Kategoria wagowa

półśrednia

Klub

American Top Team

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

33

Zwycięstwa

22

Przez nokauty

12

Przez poddania

2

Przez decyzje

7

Porażki

11

  1. Bilans walk aktualny na 08.04.2017.
Strona internetowa

Thiago Alves d'Araujo (ur. 3 października 1983 w Fortalezie[1]) – brazylijski zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA) oraz boksu tajskiego wagi półśredniej, pretendent do pasa mistrzowskiego Ultimate Fighting Championship z 2009.

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

W MMA zadebiutował 30 czerwca 2001 na miejscowej gali w Fortalezie. Przegrał wtedy z Gleisonem Tibau przez poddanie dźwignią na łokieć. W 2003 wyjechał do USA, kontynuując tamże karierę MMA. Do 2005 zanotował bilans pięciu zwycięstw i jednej porażki na amerykańskich galach, co pozwoliło mu związać się w 2005 z Ultimate Fighting Championship. W UFC zadebiutował 3 października 2005 przegrywając przez poddanie (duszenie trójkątne nogami) ze Spencerem Fisherem. Mimo złego początku, to w kolejnych dwóch pojedynkach wychodził zwycięsko, nokautując rywali w pierwszych rundach. 28 czerwca 2008, przegrał przez techniczny nokaut z Jonem Fitchem.

Zwycięstwo nad Johnem Alessio w październiku 2006 zapoczątkowało serię siedmiu wygranych z rzędu w organizacji. W tym czasie pokonywał ścisłą czołówkę dywizji półśredniej m.in. Chrisa Lytle'a, Karo Parizjana, Josha Koschecka czy wielokrotnego mistrza UFC Matta Hughesa. W związku ze świetnymi wynikami, otrzymał 11 lipca 2009 szanse walki o mistrzostwo UFC wagi półśredniej, z Kanadyjczykiem Georges St-Pierre. Alves ostatecznie przegrał pojedynek jednogłośnie na punkty[2].

Wcześniej, bo w lutym 2007 zaliczył wpadkę dopingową, w związku z wykryciem w jego organizmie zakazanych diuretyków, po walce z Tonym DeSouzą. Został ówcześnie zawieszony na osiem miesięcy, oraz otrzymał karę finansową w wysokości 5500 USD[3].

W latach 2010-2012 bezskutecznie próbował wrócić do czołówki wagi półśredniej. Notował zwycięstwa nad niżej rankingowymi zawodnikami m.in. Johnem Howardem, natomiast przegrywał z wyżej klasyfikowanymi, Jonen Fitchem w rewanżu (7 sierpnia 2010) oraz Martinem Kampmannem (3 marca 2012).

Od 2012 zaczęły trapić go częste kontuzję. Z tego powodu stracił walki m.in. z Yoshihiro Akiyamą[4], Mattem Brownem[5] czy Bensonem Hendersonem[6]. Po prawie dwóch latach przerwy, wrócił do klatki UFC, pokonując 19 kwietnia 2014 Setha Baczynskiego jednogłośnie na punkty. 31 stycznia 2015 na UFC 183, znokautował kopnięciem na korpus Jordana Meina w 2. rundzie.

30 maja 2015 przegrał z Carlosem Conditem przez TKO, wskutek przerwania walki przez lekarza w czasie przerwy między drugą, a trzecią rundą. 12 listopada 2016 zanotował drugą porażkę z rzędu, ulegając na punkty Jimowi Millerowi. 8 kwietnia 2017 na UFC 210 pokonał na punkty Kanadyjczyka Patricka Côté[7].

26 czerwca 2021 na gali boksu na gołe pięści "BKFC 18" zdobył mistrzowski pas BKFC w wadze średniej, pokonując tam w 3 rundzie przez TKO (przerwanie przez lekarza) Kubańczyka Ulyssesa Diaza[8].

Osiągnięcia[9][edytuj | edytuj kod]

  • mistrz Brazylii w boksie tajskim
  • 4-krotny zdobywca nagród bonusowych w UFC (2 walki, 1 występ, 1 nokaut wieczoru)
  • mistrz BKFC w wadze średniej

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Profil Thiago Alvesa na tapology.com. tapology.com. (ang.).
  2. Scott Newman: UFC 100: Making History review. sportsoratory.com, 24.11.2009. (ang.).
  3. Thiago Alves Suspended Eight Months, Fined $5,500 by NSAC. mmajunkie.com, 16.02.2007. (ang.).
  4. Ariel Helwani: Thiago Alves Out of UFC 149. mmafighting.com, 01.06.2012. (ang.).
  5. Mookie Alexander: Thiago Alves injured, Mike Pyle now fights Matt Brown at UFC on Fox Sports 1 in Boston. bloodyelbow.com, 03.07.2013. (ang.).
  6. Guilherme Cruz: Jorge Masvidal in for injured Thiago Alves vs. Ben Henderson at UFC Fight Night 79. mmafighting.com, 14.11.2015. (ang.).
  7. K. Witek: Wyniki UFC 210: Cormier obronił pas, Mousasi pokonał Weidmana, Błachowicz przegrał decyzją. mmanews.pl, 2017-04-08. [dostęp 2017-04-09]. (pol.).
  8. BKFC 18 results: Thiago Alves claims middleweight title with comeback TKO of Ulysses Diaz [online], sports.yahoo.com [dostęp 2021-06-27] (ang.).
  9. Profil na ufc.com. ufc.com. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]