Thomas Van der Plaetsen

Thomas Van der Plaetsen
	; Thomas Van der Plaetsen (2019)
Data i miejsce urodzenia	24 grudnia 1990 ; Gandawa
Wzrost	188 cm
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Belgia
	Mistrzostwa Europy
	Halowe mistrzostwa świata
	Młodzieżowe mistrzostwa Europy
	Mistrzostwa Europy juniorów
	Uniwersjada
	Multimedia w Wikimedia Commons

Thomas Van der Plaetsen (ur. 24 grudnia 1990 w Gandawie) – belgijski lekkoatleta specjalizujący się w wielobojach.

W 2009 roku ustanawiając rekord Belgii juniorów został w Nowym Sadzie mistrzem Europy juniorów. Szósty zawodnik halowego czempionatu Europy (2011). Młodzieżowy mistrz Europy (Ostrawa 2011). Mistrz uniwersjady w 2013. W marcu 2014 zdobył brąz halowych mistrzostw świata w Sopocie. Medalista mistrzostw kraju (także w skoku o tyczce) oraz reprezentant swojego kraju w pucharze Europy w wielobojach lekkoatletycznych.

W październiku 2014 roku podczas kontroli dopingowej stwierdzono w jego organizmie obecność hormonu ciążowego HCG. Czując się niewinny, zaczął szukać informacji na temat hormonu, dzięki czemu dowiedział się, że jego obecność u mężczyzn może być dowodem na chorobę nowotworową. Wobec podejrzeń choroby poddał się diagnostyce, która wykryła u niego raka jąder. Natychmiast podjął leczenie chirurgiczne i chemioterapię oraz został oczyszczony z zarzutów o doping. Po zakończeniu pod koniec listopada 2014 roku leczenia, powrócił do treningów, a do udziału w zawodach wrócił 27 maja 2015 roku. W tym samym roku na uniwersjadzie w Gwangju obronił złoty medal z 2013 roku^[1].

Na mistrzostwach świata w 2015 roku Van Der Plaetsen zajął 14. miejsce w dziesięcioboju; przy czym był najlepszy w konkursie skoku o tyczce (5,30 m) i skoku wzwyż (2,13 m) w tej konkurencji^[1]. Rok później został mistrzem Europy.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Rok	Impreza	Miejsce	Konkurencja	Lokata	Wynik
2009	Mistrzostwa Europy juniorów	Nowy Sad	dziesięciobój	1. miejsce	7769 pkt.
2010	II liga pucharu Europy w wielobojach	Tel Awiw-Jafa	dziesięciobój	3. miejsce	7564 pkt.
2011	Halowe mistrzostwa Europy	Paryż	siedmiobój	6. miejsce	6020 pkt.
	Młodzieżowe mistrzostwa Europy	Ostrawa	dziesięciobój	1. miejsce	8157 pkt.
	Mistrzostwa świata	Daegu	dziesięciobój	13. miejsce	8069 pkt.
2013	Uniwersjada	Kazań	dziesięciobój	1. miejsce	8164 pkt.
2013	Mistrzostwa świata	Moskwa	dziesięciobój	15. miejsce	8255 pkt.
2014	Halowe mistrzostwa świata	Sopot	siedmiobój	3. miejsce	6259 pkt.
2014	Mistrzostwa Europy	Zurych	dziesięciobój	10. miejsce	8105 pkt.
2015	Uniwersjada	Gwangju	dziesięciobój	1. miejsce	7952 pkt.
2015	Mistrzostwa świata	Pekin	dziesięciobój	14. miejsce	8035 pkt.
2016	Mistrzostwa Europy	Amsterdam	dziesięciobój	1. miejsce	8218 pkt.
2016	Igrzyska olimpijskie	Rio de Janeiro	dziesięciobój	8. miejsce	8332 pkt.
2017	Mistrzostwa świata	Londyn	dziesięciobój	–	DNF
2018	Mistrzostwa Europy	Berlin	dziesięciobój	–	DNF
2019	Halowe mistrzostwa Europy	Glasgow	siedmiobój	6. miejsce	5989 pkt.
2019	Mistrzostwa świata	Doha	dziesięciobój	9. miejsce	8125 pkt.

Rekordy życiowe[edytuj | edytuj kod]

siedmiobój – 6259 pkt. (8 marca 2014, Sopot) rekord Belgii
dziesięciobój – 8430 pkt. (30 maja 2021, Götzis)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Tomasz Kalemba: Złapali go na dopingu, ale okazało się, że to nowotwór. [w:] Onet.Sport [on-line]. Grupa Onet.pl S.A., 2015-08-30. [dostęp 2015-09-05]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Thomas Van der Plaetsen w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2014-04-12].
Thomas Van Der Plaetsen, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2020-03-24] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Van der Plaetsen breaks Belgian heptathlon record [online], European Athletics [dostęp 2011-02-08] [zarchiwizowane z adresu 2012-05-25] (ang.).
Belgium’s Van der Plaetsen aiming to impress in Götzis and Ostrava [online], European Athletics [dostęp 2011-05-10] [zarchiwizowane z adresu 2013-05-03] (ang.).

[onet3008-1] Tomasz Kalemba: Złapali go na dopingu, ale okazało się, że to nowotwór. [w:] Onet.Sport [on-line]. Grupa Onet.pl S.A., 2015-08-30. [dostęp 2015-09-05]. (pol.).

[1]

Mężczyźni	1967 Ferdinand Bracke 1968 Serge Reding 1969–1974 Eddy Merckx 1975 Bruno Brokken 1976 Ivo Van Damme 1977 Michel Pollentier 1978 Raymond Ceulemans 1979–1980 Robert Van de Walle 1981 Freddy Maertens 1982 Jacky Ickx 1983 Eddy Annys 1984 Claude Criquielion 1985 Gaston Rahier i Vincent Rousseau 1986 William Van Dijck 1987 Georges Jobé 1988 Eric Geboers 1989 Thierry Boutsen 1990 Rudy Dhaenens 1991 Jean-Michel Saive 1992 Georges Jobé 1993 Vincent Rousseau 1994 Jean-Michel Saive 1995–1996 Fred Deburghgraeve 1997 Luc Van Lierde 1998 Fred Deburghgraeve 1999 Luc Van Lierde 2000 Joël Smets 2001–2004 Stefan Everts 2005 Tom Boonen 2006 Stefan Everts 2007 Tom Boonen 2008 Sven Nys 2009–2011 Philippe Gilbert 2012 Tom Boonen 2013 Frederik Van Lierde 2014 Thibaut Courtois 2015 Kevin De Bruyne 2016 Greg Van Avermaet 2017 David Goffin 2018 Eden Hazard 2019 Remco Evenepoel 2020-2021 Wout Van Aert 2022 Remco Evenepoel
Kobiety	1975 Carine Verbauwen 1976–1977 Anne-Marie Pira 1978–1979 Carine Verbauwen 1980 Ingrid Berghmans 1981 Annie Lambrechts 1982–1986 Ingrid Berghmans 1987 Ingrid Lempereur 1988–1989 Ingrid Berghmans 1990–1991 Sabine Appelmans 1992 Annelies Bredael 1993 Gella Vandecaveye 1994–1995 Brigitte Becue 1996 Ulla Werbrouck 1997 Gella Vandecaveye 1998 Dominique Monami 1999–2002 Kim Clijsters 2003–2004 Justine Henin-Hardenne 2005 Kim Clijsters 2006–2007 Justine Henin-Hardenne 2008 Tia Hellebaut 2009–2011 Kim Clijsters 2012 Evi Van Acker 2013 Kirsten Flipkens 2014 Nafissatou Thiam 2015 Delfine Persoon 2016–2017 Nafissatou Thiam 2018–2019 Nina Derwael 2020 Emma Meesseman 2021 Nina Derwael 2022 Nafissatou Thiam
Zespoły	1997 Noliko Maaseik 1998 Kadra Motocrossowa 1999 Kadra Pucharu Davisa 2000 Anderlecht 2001 Kadra Pucharu Fed Cup 2002 La Villette 2003 Kadra Motocrossowa 2004 Kadra kobiet 4×100 2005 Kadra U21 mężczyzn w piłce nożnej 2006 Kadra Pucharu Fed Cup 2007–2008 Kadra kobiet 4×100 2009–2011 Kadra mężczyzn 4×400 2012 Kadra hokejowa mężczyzn 2013–2014 Kadra mężczyzn w piłce niżej 2015 Kadra Pucharu Davisa 2016 Kadra mężczyzn w hokeju na trawie 2017 Kadra Pucharu Davisa 2018–2019 Kadra mężczyzn w hokeju na trawie 2020 Kadra kobiet w koszykówce 2021 Kadra mężczyzn w hokeju na trawie 2022 Kadra mężczyzn 4×400
Talenty	1998 Kim Clijsters 1999 Bart Wellens 2000 Bart Aernouts 2001 Jurgen Van Den Broeck 2002 Thomas Buffel 2003 Kirsten Flipkens 2004 Aagje Vanwalleghem 2005 Niels Albert 2006 Yoris Grandjean 2007 Dominique Cornu 2008 Elise Matthysen 2009 Romelu Lukaku 2010 Luca Brecel 2011 Thomas Van der Plaetsen 2012 Kimmer Coppejans 2013 Nafissatou Thiam 2014 Divock Origi 2015 Tiesj Benoot 2016 Louise Carton 2017 Lotte Kopecky 2018 Remco Evenepoel 2019 Yari Verschaeren 2020 Charles De Ketelaere 2021 Thibau Nys 2022 Cian Uijtdebroeks
Paraolimpijczycy	2010 Sven Decaesstecker 2011 Wim Decleir 2012 Marieke Vervoort 2013 Joachim Gérard 2014 Michèle George 2015 Marieke Vervoort 2016 Laurens Devos 2017–2018 Peter Genyn 2019–2021 Joachim Gérard 2022 Michèle George
Trenerzy	2011–2012 Jacques Borlée 2013–2014 Marc Wilmots 2015 Hein Vanhaezebrouck 2016–2017 Roger Lespagnard 2018 Roberto Martínez 2019 Shane McLeod 2020 Philip Mestdagh 2021 Shane McLeod 2022 Roger Lespagnard