Przejdź do zawartości

Three Imaginary Boys

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Three Imaginary Boys
Wykonawca albumu studyjnego
The Cure
Wydany

8 maja 1979 (Wielka Brytania)
7 grudnia 2004 (wyd. luksusowe)

Nagrywany

jesień, 1978

Gatunek

punk rock

Długość

33:44 (LP)

Wydawnictwo

Fiction Records[1]

Producent

Chris Parry[1]

Oceny
Album po albumie
Three Imaginary Boys
(1979)
Boys Don’t Cry
(1980)

Three Imaginary Boys – pierwszy album studyjny zespołu The Cure wydany w 1979 roku. W 1980 roku został wydany w USA, z nieznacznie zmienioną listą utworów, jako Boys Don't Cry.

Historia powstania

[edytuj | edytuj kod]

Grupa szkolnych kolegów założyła zespół i niedługo potem podpisała kontrakt z wytwórnią Fiction. Pierwsze materiały z sesji pojawiły się już w 1976 roku. To do tej sesji należy niesłusznie kontrowersyjny „Killing an Arab” oparty na powieści Obcy (stranger). Początkowo utwór „Foxy Lady” (zaśpiewany przez Michaela Dempseya) był próbą dźwięku i nie miał pojawić się na albumie, lecz wytwórnia nalegała by jednak pojawił się na krążku; został jednak usunięty z amerykańskiego wydania płyty, Boys Don't Cry. Wytwórnia płytowa decydowała o wyglądzie okładki płyty oraz o tym, które piosenki miały się na niej znaleźć. Od tej pory Robert Smith zapewnił sobie całkowitą kontrolę nad kompozycją kolejnych płyt.

Ponowne wydanie w 2004 roku

[edytuj | edytuj kod]

Album został ponownie wydany 29 listopada 2004 w Wielkiej Brytanii (7 grudnia w Stanach Zjednoczonych) i zawierał drugą płytę, na której ukazał się niewykorzystany materiał – utwory nagrane z Porlem Thompsonem, jeszcze pod wczesną nazwą zespołu, Easy Cure. Jest to jedyne wydanie luksusowe zespołu, które nie zawiera alternatywnych wersji wszystkich utworów z pierwszej płyty. W niektórych z książeczek (dodawanych do płyt) brakowało tekstów piosenek, które później były dostępne na stronie internetowej The Cure w formacie pdf. Wszystkie kopie od tamtego czasu zawierają prawidłowe książeczki.

Pierwszy singel, „Killing an Arab”, zostały usunięty z wydania luksusowego z powodu kontrowersji, które wywołał.

Planowano wydać płytę luksusową na początku 2004 roku (razem z Seventeen Seconds, Faith i Pornography), ale zostało to kilkakrotnie opóźnione i w rezultacie ukazała się ona pod koniec 2004 roku.

Istnieje też jednopłytowe wydanie. Zostało wydane 5 września 2005 w Wielkiej Brytanii i 28 marca 2006 w Stanach Zjednoczonych. Płyta zawiera oryginalny album, ale nie zawiera dodatkowej płyty. W niektórych krajach „Deluxe Edition” stała się przedmiotem kolekcjonerskim i została wycofana z produkcji. Została zastąpiona przez bardziej ekonomiczną wersję jednopłytową.

Lista utworów

[edytuj | edytuj kod]

Wszystkie utwory, oprócz specjalnie oznaczonych, skomponowane przez Michaela Dempseya, Roberta Smitha i Lola Tolhursta.

Oryginalne wydanie z 1979 roku

[edytuj | edytuj kod]
  1. 10.15 Saturday Night” – 3:42
  2. „Accuracy” – 2:17
  3. „Grinding Halt” – 2:49
  4. „Another Day” – 3:44
  5. „Object” – 3:03
  6. „Subway Song” – 2:00
  7. Foxy Lady” (Jimi Hendrix) – 2:29
  8. „Meathook” – 2:17
  9. „So What” – 2:37
  10. Fire in Cairo” – 3:23
  11. „It's Not You” – 2:49
  12. „Three Imaginary Boys” – 3:17
  13. Niezatytułowany (znany też jako „The Weedy Burton”, ukryty utwór) – 1:04

Album zawierał ukryty, końcowy utwór instrumentalny znany jako „The Weedy Burton”. Ten fakt nie został oficjalnie potwierdzony do czasu ponownego wydania płyty.

Wydanie luksusowe z 2004 roku

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza płyta

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy dysk zawiera oryginalny album. Jedyne różnice to dodanie „The Weedy Burton” jako trzynastego utworu i nieznaczna zmiana długości utworów. Wbrew oczekiwaniom, nie dołączono do wydania zremasterowanej wersji kontrowersyjnego singla Killing an Arab.

  1. 10:15 Saturday Night” – 3:42
  2. „Accuracy” – 2:17
  3. „Grinding Halt” – 2:49
  4. „Another Day” – 3:44
  5. „Object” – 3:03
  6. „Subway Song” – 2:00
  7. Foxy Lady” (Jimi Hendrix) – 2:29
  8. „Meathook” – 2:17
  9. „So What” – 2:39
  10. „Fire in Cairo” – 3:23
  11. „It's Not You” – 2:52
  12. „Three Imaginary Boys” – 3:32
  13. „The Weedy Burton” – 0:53

Druga płyta

[edytuj | edytuj kod]

Drugi dysk zawiera trudno dostępne materiały z lat 1977–1979.

  1. „I Want to Be Old” (SAV demo ze studia, październik 1977, wcześniej nie publikowane) – 2:36
  2. „I'm Cold” (SAV demo ze studia, listopad 1977) – 3:21
  3. „Heroin Face” (na żywo w The Rocket, Crawley, grudzień 1977, wcześniej dostępne na Curiosity) – 2:40
  4. „I Just Need Myself” (PSL demo ze studia, styczeń 1978, wcześniej nie publikowane) – 2:14
  5. „10:15 Saturday Night” (domowe demo Roberta Smitha, luty 1978) – 4:36
  6. „The Cocktail Party” (domowe demo zespołu, marzec 1978, wcześniej nie publikowane) – 4:17
  7. „Grinding Halt” (domowe demo zespołu, kwiecień 1978) – 3:31
  8. „Boys Don't Cry” (Chestnut demo ze studia, maj 1978, wcześniej dostępne na Curiosity) – 2:45
  9. „It's Not You” (Chestnut demo ze studia, maj 1978) – 3:16
  10. „10:15 Saturday Night” (Chestnut demo ze studia, maj 1978) – 3:41
  11. „Fire in Cairo” (Chestnut demo ze studia, maj 1978) – 3:42
  12. „Winter” (nagrany w studio, nie został wydany na oryginalnej wersji albumu, październik 1978, wcześniej nie publikowane) – 3:46
  13. „Faded Smiles” (znany też jako „I Don't Know”) (nagrany w studio, nie został wydany na oryginalnej wersji albumu, październik 1978, wcześniej nie publikowane) – 2:16
  14. „Play with Me” (nagrany w studio, nie został wydany na oryginalnej wersji albumu, październik 1978, wcześniej nie publikowane) – 3:30
  15. „World War” (publikowany na wczesnych kopiach Boys Don't Cry) – 2:38
  16. „Boys Don't Cry” (publikowany też na Boys Don't Cry) – 2:37
  17. „Jumping Someone Else's Train” (publikowany też na Boys Don't Cry) – 2:59
  18. „Subway Song” (na żywo w Nottingham, październik 1979, wcześniej dostępne na Curiosity) – 2:27
  19. „Accuracy” (na żywo w Nottingham, październik 1979) – 2:36
  20. „10:15 Saturday Night” (na żywo w Nottingham, październik 1979) – 4:38

Twórcy

[edytuj | edytuj kod]

Nagrane i zmiksowane w Morgan Studios, Londyn.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b The Cure – Three Imaginary Boys. Discogs. [dostęp 2023-12-12]. (ang.).
  2. The Cure – Three Imaginary Boys. Album of the Year. [dostęp 2023-12-12]. (ang.).
  3. Chris True: Three Imaginary Boys – The Cure. AllMusic. [dostęp 2023-12-12]. (ang.).
  4. Douglas Wolk: The Cure: Three Imaginary Boys. Blender. [dostęp 2023-12-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-11-27)]. (ang.).
  5. Robert Christgau: CG: cure
  6. Adam Sweeting: The Cure, Three Imaginary Boys Deluxe Edition. The Guardian. [dostęp 2024-11-06]. (ang.).
  7. Brian Boyd: REISSUES (THE CURE Three Imaginary Boys – Deluxe Edition). The Irish Times. [dostęp 2023-12-12]. (ang.).
  8. Eberhard Dobler: The Cure – Three Imaginary Boys (Deluxe Edition). laut.de. [dostęp 2024-11-06]. (niem.).
  9. Nitush Abebe: The Cure: Three Imaginary Boys (Deluxe Edition). Pitchfork Media.
  10. (red.) Nathan Brackett, (red.) Christian Hoard: The New Rolling Stone Album Guide. Wyd. 4. New York: Simon & Schuster, 2004, s. 205. ISBN 0-7432-0169-8. LCCN 2004058905. (ang.).
  11. Rolling Stone: The Cure. Rolling Stone. [dostęp 2023-12-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-20)]. (ang.).