Tilapia nilowa
| ||
| Oreochromis niloticus[1] | ||
| (Linnaeus, 1758) | ||
| ||
| Systematyka | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | zwierzęta | |
| Typ | strunowce | |
| Podtyp | kręgowce | |
| Gromada | promieniopłetwe | |
| Rząd | okoniokształtne | |
| Rodzina | pielęgnicowate | |
| Podrodzina | Pseudocrenilabrinae | |
| Plemię | „Tilapiini” | |
| Rodzaj | Oreochromis | |
| Gatunek | tilapia nilowa | |
| Synonimy | ||
| ||
Tilapia nilowa (Oreochromis niloticus) – gatunek słodkowodnej ryby z rodziny pielęgnicowatych (Cichlidae) opisany naukowo przez Linneusza pod nazwą Perca nilotica[2]. Jej podgatunek nominatywny opisywany był pod różnymi nazwami, m.in. Tilapia nilotica[3]. Bywa nazywana rybą św. Piotra.
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Wschodnia Afryka – dorzecze Nilu – oraz Izrael. Zasiedlają różne typy zbiorników z wodą słodką. Gatunek introdukowany w wielu krajach. W Polsce od 1990.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Ciało krępe, wysokie. Duża głowa z szerokim otworem gębowym. Płetwa grzbietowa długa, ciemno obrzeżona.
Odżywiają się planktonem roślinnym i drobnymi bezkręgowcami, czasem detrytusem. Dojrzałość płciową osiągają w wieku 5–6 miesięcy. Samiec wyznacza rewir na czas tarła. Tilapia nilowa jest pyszczakiem. Ikra składana jest do wykopanego dołka, a po zapłodnieniu pobierana przez samicę do pyska i tam inkubowana. Tilapia nilowa żyje do 5 lat i może osiągać długość 60 cm (samice do 45 cm) przy masie ciała do 5 kg.
Znaczenie gospodarcze[edytuj | edytuj kod]
Hodowlę tilapii nilowej prowadzono prawdopodobnie już w starożytnym Egipcie. Począwszy od lat 40. XX w. akwakultury w kolejnych krajach interesowały się sprowadzeniem tego gatunku. Tilapię introdukowano w Japonii, Tajlandii, Filipinach, Brazylii i Chinach, na które obecnie przypada ponad połowa światowej produkcji. W Polsce hodowlę rozpoczął Zakład Ichtiobiologii i Gospodarki Rybackiej PAN w Gołyszu w 1990.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Oreochromis niloticus, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Synonym summary of Perca nilotica Linnaeus, 1758 (ang.). FishBase. [dostęp 16 listopada 2008].
- ↑ Synonyms of Oreochromis niloticus niloticus (Linnaeus, 1758) (ang.). FishBase. [dostęp 16 listopada 2008].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Oreochromis niloticus niloticus. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. www.fishbase.org [dostęp 16 listopada 2008]
- Gatunki obce w Polsce. Instytut Ochrony Przyrody PAN. [dostęp 28 czerwca 2012].
