Toina wenecka

Toina wenecka
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	astropodobne
Rząd	goryczkowce
Rodzina	toinowate
Rodzaj	toina
Gatunek	toina wenecka
	Nazwa systematyczna
	Apocynum venetum L.; Sp. Pl. 1: 213. 1753.
Synonimy
	Trachomitum venetum (L.) Woodson;
	Trachomitum venetum (L.) Woodson;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Toina wenecka, toja syberyjska^[4] (Apocynum venetum L.) – gatunek rośliny z rodziny toinowatych (Apocynaceae). Występuje w stanie dzikim w Azji Środkowej i Zachodniej, na Syberii, na Kaukazie, Krymie oraz w południowo-wschodniej Europie (Ukraina, Bułgaria, Albania, Włochy)^[3].

Morfologia

Pokrój: Bylina lub krzewinka, dorasta do wysokości 1-2 metrów^[4].
Liście: Podługowato-jajowate, naprzeciwległe^[4].
Kwiaty: Zebrane w szczytowe podbaldachy. Kielich pięciodziałkowy. Korona kwiatu pięciopłatkowa, w kolorze białym, różowym lub czerwonawym. Pręcików jest 5^[4].
Owoce: Dwie torebki z nasionami^[4].

Zastosowanie

Jest rośliną uprawianą, z której z łodyg otrzymuje się włókno odporniejsze na zerwanie od włókna bawełny. Jest odporne na procesy gnicia^[5].

Włókna toiny weneckiej są używane do wyrobu sieci rybackich^[5], worków, sznurów, służą też jako dodatek do bawełny^[4]. Włókniste łodygi wykorzystywane są także do wyrobu papieru, płyt izolacyjnych i jako opał. Włoski nasienne także wykorzystywane są do wyrobu papieru, a także stosowane są jako materiał wyściółkowy^[4].

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-24] (ang.).
↑ ^a ^b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-11-11].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Państwowe Wydawnictwo Robotnicze i Leśne, s. 367. ISBN 83-09-00256-4.
↑ ^a ^b Rośliny użytkowe. Tadeusz Gorczyński (red. nauk.). Wyd. 2. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1966, seria: Wydawnictwa popularno-encyklopedyczne.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-24] (ang.).

[grin-3] Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-11-11].

[podbiel-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Państwowe Wydawnictwo Robotnicze i Leśne, s. 367. ISBN 83-09-00256-4.

[gorcz-5] Rośliny użytkowe. Tadeusz Gorczyński (red. nauk.). Wyd. 2. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1966, seria: Wydawnictwa popularno-encyklopedyczne.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]