Toksyczna nekroliza naskórka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Toksyczna nekroliza naskórka [zespół Lyella][1]
ilustracja
Klasyfikacje
ICD-10

L51.2

Toksyczna nekroliza naskórka, zespół Lyella, toksyczna martwica rozpływna naskórka, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka – zagrażająca życiu choroba skóry i błon śluzowych, często rozwijająca się w odpowiedzi na niektóre leki[2].

Objawia się rumieniem wielopostaciowym, złuszczającymi się pęcherzami i martwicą, prowadzącymi do spełzania dużych powierzchni naskórka. Wśród leków wywołujących chorobę najczęściej wymienia się trzy grupy: antybiotyki, leki przeciwpadaczkowe oraz niesteroidowe leki przeciwzapalne. Pierwsze objawy toksycznej nekrolizy naskórka pojawiają się zwykle po upływie 1–22 tygodni od zakażenia lub do 6 tygodni od rozpoczęcia przyjmowania leku. Choroba ma charakter nawrotowy i trwa do kilku tygodni. Umieralność wynosi 30%-40%.

W literaturze medycznej powszechnie podaje się, że zespół Lyella jest poważniejszą postacią zespołu Stevensa-Johnsona i rozważa się, czy podchodzi pod spektrum rumienia wielopostaciowego[3][4].

Zapadalność na zespół Lyella wynosi 0,4-1,2 osób na milion w ciągu roku[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych, Tom I, Wydanie 2008
  2. a b Victor Cohen: Toxic Epidermal Necrolysis (TEN). emedicine.medscape.com, 1 grudnia 2017.
  3. Carrozzo M., Togliatto M., Gandolfo S. Erythema multiforme. A heterogeneous pathologic phenotype. „Minerva Stomatol”. 48 (5), s. 217–226, 1999. PMID: 10434539. 
  4. Farthing P., Bagan J., Scully C. Mucosal disease series. Number IV. Erythema multiforme. „Oral Dis”. 11 (5), s. 261–267, 2005. PMID: 16120111. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wydawnictwo Medyczne TerMedia, Reumatologia, artykuł przeglądowy nr 6/2006