Tom de Bruijn
Pełne imię i nazwisko |
Thomas Justinus Arnout Marie de Bruijn |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
8 października 1948 |
Zawód, zajęcie |
urzędnik państwowy, dyplomata, polityk |
Partia |
Tom de Bruijn, właśc. Thomas Justinus Arnout Marie de Bruijn (ur. 8 października 1948 w Eindhoven[1]) – holenderski urzędnik państwowy, dyplomata, polityk i samorządowiec, w latach 2021–2022 minister.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Studiował nauki polityczne w Genewie i nauki wojskowe w King’s College London, gdzie uzyskał magisterium. Kształcił się również w zakresie prawa na Uniwersytecie w Utrechcie[2][3]. Pracował jako urzędnik ministerstwa spraw zagranicznych, w latach 1984–1988 kierował w nim departamentem integracji europejskiej. Następnie do 1992 zajmował stanowisko pierwszego sekretarza stałego przedstawicielstwa Holandii przy ONZ w Genewie. Powrócił do pracy w resorcie jako dyrektor ds. integracji europejskiej, a w 1998 został dyrektorem generalnym ds. współpracy europejskiej w MSZ[2].
W 2003 powołany na stałego przedstawiciela Holandii przy Unii Europejskiej w Brukseli. W 2011 został radcą w Radzie Stanu, instytucji konsultującej projekty aktów prawnych[2]. Związany z ugrupowaniem Demokraci 66. W latach 2014–2018 wchodził w skład miejskiej egzekutywy w Hadze, odpowiadając m.in. za finanse i transport. W marcu 2017 czasowo wykonywał obowiązki burmistrza. Został też wykładowcą w instytucie historii Uniwersytetu w Lejdzie[1], a w 2019 przewodniczącym rady nadzorczej Instytutu Clingendael, holenderskiego instytutu stosunków międzynarodowych[3].
W sierpniu 2021 został ministrem bez teki ds. handlu zagranicznego i współpracy rozwojowej w trzecim rządzie Marka Ruttego[4]. Funkcję tę pełnił do stycznia 2022.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Drs. Th.J.A.M. (Tom) de Bruijn. parlement.com. [dostęp 2021-08-10]. (niderl.).
- ↑ a b c Drs. Tom de Bruijn wordt staatsraad. raadvanstate.nl, 11 marca 2011. [dostęp 2021-08-10]. (niderl.).
- ↑ a b Tom de Bruijn new Chairman Supervisory Board. clingendael.org, 26 lutego 2019. [dostęp 2021-08-10]. (ang.).
- ↑ Kabinet-Rutte III. parlement.com. [dostęp 2021-08-10].