Tomasz Gębala
 Tomasz Gębala w barwach reprezentacji Polski (2018) | |||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
212 cm | ||||||||||||
| Pozycja |
lewy rozgrywający | ||||||||||||
| Informacje klubowe | |||||||||||||
| Klub | |||||||||||||
| Numer w klubie |
48 | ||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna[a] | |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Tomasz Gębala (ur. 23 listopada 1995 w Gdyni[2]) – polski piłkarz ręczny, lewy rozgrywający, od 2019 zawodnik Vive Kielce.
Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]
Wychowanek Spójni Gdynia. Następnie uczeń i zawodnik SMS-u Gdańsk, w którego barwach występował w I lidze (23 mecze i 31 goli).
W latach 2013–2016 był zawodnikiem SC Magdeburg. Występował jednak przede wszystkim w trzecioligowych rezerwach niemieckiego klubu – w sezonie 2013/2014 rzucił dla nich 147 bramek[3], zaś w sezonie 2014/2015 rozegrał 29 meczów i zdobył 173 gole, co dało mu 5. miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelców rozgrywek, a 1. pozycję odliczając trafienia z rzutów karnych[4]. W pierwszym zespole Magdeburga występował rzadziej – w sezonie 2014/2015, podczas którego zadebiutował w Bundeslidze, rozegrał 13 spotkań i rzucił osiem bramek (wszystkie w rozegranym 24 maja 2015 meczu z Füchse Berlin)[5].
W latach 2016–2019 był zawodnikiem Wisły Płock. W Superlidze zadebiutował 9 września 2016 w wygranym meczu z Meblami Wójcik Elbląg (29:24), w którym rzucił jedną bramkę. Po raz pierwszy w Lidze Mistrzów wystąpił 25 września 2016 w spotkaniu z Barceloną (23:28), zaś debiutanckiego gola w tych rozgrywkach zdobył 16 października 2016 w meczu z duńskim Silkeborgiem (24:33). W sezonie 2016/2017 rozegrał w Superlidze 20 meczów i rzucił 52 bramki[6], natomiast w LM wystąpił w 14 spotkaniach, w których zdobył 19 goli[2]. Z powodu urazu kostki i związanej z nim operacji pauzował od drugiej połowy marca 2017 do końca sezonu 2016/2017[7].
W sezonie 2017/2018 rozegrał w Superlidze 31 meczów i zdobył 81 goli[8], zaś w Lidze Mistrzów wystąpił w 14 spotkaniach, w których rzucił 13 bramek[2]. Ponownie sezon zakończył przedwcześnie (ominęły go mecze finałowe), bowiem na początku maja 2018 w meczu 1/4 finału play-off Superligi z Wybrzeżem Gdańsk uszkodził więzadło krzyżowe w kolanie[9]; przez tę kontuzję pauzował do lutego 2019. W sezonie 2018/2019 rozegrał w Superlidze 13 spotkań i zdobył 33 gole[10], zaś w Lidze Mistrzów wystąpił w czterech meczach, w których rzucił 12 bramek[2]. W połowie maja 2019 w spotkaniu 1/2 finału play-off Superligi z MMTS-em Kwidzyn (25:13) zerwał więzadła krzyżowe w kolanie, co wykluczyło go z gry w kolejnych miesiącach[11].
W lipcu 2019 został zawodnikiem Vive Kielce, z którym podpisał trzyletni kontrakt[12]. Z klubem z Kielc zdobył mistrzostwo Polski w 2021[13], 2022[14], i 2023[15], a także Puchar Polski w 2021[13]. Zdobył także wicemistrzostwo Ligi Mistrzów 2022[16] oraz trzecie miejsce w klubowych mistrzostwach świata 2022[17].
Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]
W 2013 uczestniczył w otwartych mistrzostwach Europy U-19 w Göteborgu, podczas których rozegrał siedem meczów i zdobył 22 gole. W 2014 z reprezentacją Polski U-20 uczestniczył w turnieju kwalifikacyjnym do mistrzostw Europy U-20, podczas którego rozegrał trzy spotkania i rzucił 12 bramek. W 2015 wraz z kadrą Polski U-21 wziął udział w turnieju eliminacyjnym do mistrzostw świata U-21, w którym wystąpił w trzech meczach i zdobył siedem goli.
W reprezentacji Polski zadebiutował 15 czerwca 2016 w przegranym meczu z Holandią (24:25), w którym rzucił jedną bramkę[18].
W styczniu 2017 uczestniczył w mistrzostwach świata we Francji, podczas których zagrał we wszystkich siedmiu meczach i zdobył 24 gole (skuteczność: 44%) oraz miał 20 asyst[19]. W styczniu 2018 wziął udział w turnieju eliminacyjnym do mistrzostw świata w Niemczech i Danii (2019), w którym rozegrał trzy spotkania i rzucił 11 bramek. W kwalifikacjach do mistrzostw Europy 2020 rozegrał dwa mecze (w kwietniu 2019 przeciwko Niemcom) i zdobył sześć goli. W styczniu 2023 brał udział w mistrzostwach świata w Polsce[20]. Skończył karierę reprezentacyjną w 2023 r[21]. Jego statystyki w kadrze to 49 spotkań i 135 bramek[20].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Ma trzech braci: Szymona, Stanisława i Macieja[potrzebny przypis]. Ukończył studia na Politechnice Warszawskiej (filia w Płocku). W czerwcu 2019 w Gdańsku wziął ślub z Małgorzatą[potrzebny przypis]. Ma syna[potrzebny przypis].
Statystyki[edytuj | edytuj kod]
| Klub | Sezon | Superliga | Puchar Polski | Liga Mistrzów | Razem | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| M | B | Śr. | M | B | Śr. | M | B | Śr. | M | B | Śr. | |||||
| Wisła Płock | 2016/2017 | 20 | 52 | 2,6 | 0 | 0 | 0 | 14 | 19 | 1,4 | 34 | 71 | 2,1 | |||
| 2017/2018 | 31 | 81 | 2,6 | 3 | 12 | 4 | 14 | 13 | 0,9 | 48 | 106 | 2,2 | ||||
| 2018/2019 | 13 | 33 | 2,5 | 2 | 6 | 3 | 4 | 12 | 3 | 19 | 51 | 2,7 | ||||
| Razem | 64 | 166 | 2,6 | 5 | 18 | 3,6 | 32 | 44 | 1,4 | 101 | 228 | 2,3 | ||||
| Stan na koniec sezonu 2018/2019 | ||||||||||||||||
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ „Przegląd Sportowy” wyd. 5/2023 (19 487), s. 14.
- ↑ a b c d Tomasz Gębala [online], eurohandball.com [dostęp 2019-08-18] (ang.).
- ↑ Michał Gałęzewski, Maciej Gębala coraz wyżej w hierarchii SC Magdeburg. „Polecam grę w Niemczech” [online], sportowefakty.wp.pl, 28 czerwca 2014 [dostęp 2019-08-18].
- ↑ Maciej Wojs, Show 19-letniego Tomasza Gębali przeciwko Füchse. Polak wkrótce zostanie gwiazdą Bundesligi? [online], sportowefakty.wp.pl, 25 maja 2015 [dostęp 2019-08-18].
- ↑ Bracia Gębala Nafciarzami [online], sprwislaplock.pl, 24 czerwca 2015 [dostęp 2019-08-18].
- ↑ Klasyfikacja strzelców – sezon 2016/2017 [online], zprp.pl [dostęp 2019-08-18].
- ↑ Marcin Górczyński, Poważny problem Orlen Wisły Płock. Koniec sezonu dla Tomasza Gębali! [online], sportowefakty.wp.pl, 21 marca 2017 [dostęp 2019-08-18].
- ↑ Klasyfikacja strzelców – sezon 2017/2018 [online], zprp.pl [dostęp 2019-08-18].
- ↑ Marcin Górczyński, Kilka miesięcy z głowy. Tomasz Gębala przejdzie operację [online], sportowefakty.wp.pl, 12 maja 2018 [dostęp 2019-08-18].
- ↑ Klasyfikacja strzelców – sezon 2018/2019 [online], zprp.pl [dostęp 2019-08-18].
- ↑ Marcin Górczyński, Wielki pech Tomasza Gębali. Kolejna bardzo poważna kontuzja kolana [online], sportowefakty.wp.pl, 17 maja 2019 [dostęp 2019-08-18].
- ↑ Tomasz Gębala w Kielcach! [online], kielcehandball.pl, 24 czerwca 2019 [dostęp 2019-08-18].
- ↑ a b Łomża Vive Kielce Mistrzem Polski 2020/2021 – PGNiG Superliga [online], pgnig-superliga.pl, 2 czerwca 2021 [dostęp 2022-11-02] (pol.).
- ↑ Łomża Vive Kielce mistrzem Polski! Niesamowity mecz na koniec [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2022-10-31] (pol.).
- ↑ Mistrzowie Polski po raz 20.! [online], kielcehandball.pl [dostęp 2023-05-22] (pol.).
- ↑ Łomża Vive wicemistrzem Europy! Kielczanie przegrali finał Ligi Mistrzów z Barcą po karnych [online], www.handballnews.pl [dostęp 2022-11-02] (pol.).
- ↑ Łomża Industria Kielce trzecią drużyną świata! [online], kielcehandball.pl [dostęp 2022-11-02] (pol.).
- ↑ Holandia lepsza w rewanżu. Awans Polaków [online], zprp.pl, 15 czerwca 2016 [dostęp 2019-08-18].
- ↑ Raport z mistrzostw świata we Francji 2017 [online], ihf.info [dostęp 2019-08-18] [zarchiwizowane z adresu 2017-01-24] (ang.).
- ↑ a b Tomasz Gębala zakończył grę w biało-czerwonych barwach | Związek Piłki Ręcznej w Polsce [online], 13 lutego 2023 [dostęp 2023-05-22] (pol.).
- ↑ Tomasz Gębala kończy z reprezentacją piłkarzy ręcznych. To już kolejny zawodnik [online], Polski sport.pl, 13 lutego 2023 [dostęp 2023-05-22] (pol.).
|
|
|