Tomasz Urbanowicz
Tomasz Urbanowicz (ur. 14 kwietnia 1959 we Wrocławiu) – polski architekt, artysta tworzący szklane kompozycje architektoniczne.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Studiował w latach 1978–1985 na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej. W latach 1982–1985 studiował nad witrażem na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. W latach 1985–1989 był asystentem w Zakładzie Rysunku Malarstwa i Rzeźby Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej. W 1987 wraz z żoną Beatą Urbanowicz założył we Wrocławiu pracownię Archiglass, realizującą autorskie, unikatowe szkło do architektury. Realizacje w obiektach użyteczności publicznej oraz przedsiębiorstwach i prywatnych rezydencjach w Polsce i zagranicą.
Jego realizacje zostały opublikowane m.in. w Colours of Architecture Andrew Moor (London, 2006)[1].
Kompozycje szklane Urbanowicza trzykrotnie uczestniczyły w prezentacjach Polski na światowych wystawach EXPO: na EXPO 2000 w Hanowerze (Niemcy) – w prezentacji Dolnego Śląska, na EXPO 2005[2][3][4] w Aichi (Japonia), gdzie kompozycja Dusza Fortepianu stanowiła główny artefakt Polskiego Pawilonu, oraz na EXPO 2008 w Saragossie (Hiszpania), gdzie kompozycja Polska- wiatr w żaglach wpisywała się w ideę narodowej prezentacji.
Szklane kompozycje Urbanowicza można spotkać głównie w Polsce, np. w Sądzie Najwyższym w Warszawie, na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach, na Politechnice Wrocławskiej we Wrocławiu.
Jego kula Zjednoczony Świat[5] stanowi centralny element plastyczny agory Parlamentu Europejskiego w Strasburgu (Francja), tęcza L'arc en ciel ozdabia College G. Brassensa w Paryżu, zielone odlewy zdobią hol Browaru Holsten w Hamburgu (Niemcy), a kompozycja Niebieski zachód słońca w oceanie pływa na największym transatlantyku świata, RMS Queen Mary 2.
Jednym z najnowszych i największych dzieł Tomasza Urbanowicza są ogromne szklane kompozycje artystyczne z zapisem nutowym we foyer nowego budynku Opery i Filharmonii Podlaskiej w Białymstoku[6][7][8][9].
21 lutego 2013 roku w Kinie Nowe Horyzonty we Wrocławiu, swoją premierę miał film 850 °C. Szkło Tomasza Urbanowicza – krótki, niezależny dokument wyprodukowany przez studio World in a Coconut Shell próbujący uchwycić wizję twórczości artysty[10][11].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Strona internetowa Tomasza Urbanowicza
- Galeria Szkła i Ceramiki BWA
- Festival dell' Arte
- Galeria Miejska Arsenał
- Szklany Wszechświata, Ambasada RP, Praha, 2003
- 850 °C. Szkło Tomasza Urbanowicza
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Books by Andrew Moor |Glass art books by Andrew Moor, andrewmoor.co.uk [dostęp 2017-11-27].
- ↑ Monumentalny fortepian ze szkła na EXPO 2005 – WP Wiadomości, wiadomosci.wp.pl [dostęp 2017-12-03] (pol.).
- ↑ http://www.expo.sm.pl/?nodeid=11
- ↑ Pawilon polski Expo 2005 Aichi – Sztuka architektury, www.sztuka-architektury.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
- ↑ default.asp?picture_id=12999 | Press Corner | EPP Group in the European Parliament, www.eppgroup.eu [dostęp 2017-11-27] (ang.).
- ↑ Opera i Filharmonia Podlaska Europejskie Centrum Sztuki – Architektura-murator, architektura.muratorplus.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
- ↑ Stowarzyszenie Architektów Polskich – Oddział Białystok, www.sarp-bialystok.org [dostęp 2017-11-27] (pol.).
- ↑ TVP3 Białystok – Telewizja Polska S.A, www.tvp.pl [dostęp 2017-11-27].
- ↑ TVP3 Białystok – Telewizja Polska S.A, www.tvp.pl [dostęp 2017-11-27].
- ↑ Kino Nowe Horyzonty – 850 °C. Szkło Tomasza Urbanowicza, www.kinonh.pl [dostęp 2017-11-27].
- ↑ ”850 °C. Szkło Tomasza Urbanowicza” | Facebook, www.facebook.com [dostęp 2017-12-03] (fr.).
