Tomasz Urbanowicz
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||
 Tomasz Urbanowicz przy szklanej rzeźbie „Wielki Wybuch” w Kampusie Uniwersytetu w Białymstoku (2015) | ||
| Data i miejsce urodzenia | 14 kwietnia 1959 Wrocław | |
| Narodowość | polska | |
| Alma Mater | Politechnika Wrocławska | |
| Dziedzina sztuki | Szkło artystyczne | |
| Muzeum artysty | Galeria Archiglass „Szopa Jazowa” | |
| Ważne dzieła | ||
| ||
| Strona internetowa | ||
Tomasz Urbanowicz (ur. 14 kwietnia 1959 we Wrocławiu) – polski architekt, artysta tworzący szklane kompozycje architektoniczne.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Studiował w latach 1978–1985 na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej. W latach 1982–1985 studiował nad witrażem na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. W latach 1985–1989 był asystentem w Zakładzie Rysunku Malarstwa i Rzeźby Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej[1]. W 1987 wraz z żoną Beatą Urbanowicz założył we Wrocławiu pracownię Archiglass, realizującą autorskie, unikatowe szkło do architektury[2]. Realizacje pracowni Archiglass znajdują się w wielu obiektach użyteczności publicznej oraz przedsiębiorstwach i prywatnych rezydencjach w Polsce i zagranicą[3]. W 2016 roku Tomasz Urbanowicz został uhonorowany odznaką „Wyróżniony Absolwent Politechniki Wrocławskiej”[4].
Jego realizacje zostały opublikowane m.in. w książkach Architectural Glass Art oraz Colours of Architecture autorstwa Andrew Moor (London, 1997 oraz 2006)[5], w książce Contemporary Kiln-formed Glass autorstwa prof. Keith Cummings (London / Philadelphia, 2009)[6] czy monografii Szkło we współczesnej architekturze – dr. Ewa Wala[7].
Kompozycje szklane Urbanowicza trzykrotnie uczestniczyły w prezentacjach Polski na światowych wystawach EXPO: na EXPO 2000 w Hanowerze (Niemcy)[8] – w prezentacji Dolnego Śląska, na EXPO 2005[9][10][11][12] w Aichi (Japonia), gdzie kompozycja Dusza Fortepianu stanowiła główny artefakt Polskiego Pawilonu, zaprojektowanego przez prof. Krzysztofa Ingardena, oraz na EXPO 2008 w Saragossie (Hiszpania), gdzie kompozycja Polska- wiatr w żaglach wpisywała się w ideę narodowej prezentacji[13][14].
Szklane kompozycje Urbanowicza można spotkać głównie w Polsce, np. w Sądzie Najwyższym w Warszawie, na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach, na Politechnice Wrocławskiej we Wrocławiu[15].
Jego szklana kula Zjednoczony Świat stanowi centralny element plastyczny agory Parlamentu Europejskiego w Strasburgu (Francja)[9][16][17], tęcza L’arc en ciel ozdabia College G. Brassensa w Paryżu, zielone odlewy zdobią hol Browaru Holsten w Hamburgu (Niemcy)[9], a kompozycja Niebieski zachód słońca w oceanie pływa na największym transatlantyku świata, RMS Queen Mary 2[18].
Jednym z największych dzieł artysty są ogromne szklane kompozycje artystyczne z zapisem nutowym we foyer nowego budynku Opery i Filharmonii Podlaskiej w Białymstoku[9][19][20][21][22].
21 lutego 2013 roku w Kinie Nowe Horyzonty we Wrocławiu, swoją premierę miał film 850 °C. Szkło Tomasza Urbanowicza – krótki, niezależny dokument wyprodukowany przez studio Camera Nera, próbujący uchwycić wizję twórczości artysty[23][24].
W roku 2014 szklane prace artystyczne Urbanowicza z serii „GlassHenge” wystawiane były na Lotnisku we Wrocławiu[25][26].
W latach 2018–2019 Tomasz Urbanowicz wspólnie z prof. Przemysławem Tyszkiewiczem opracowali nową własną technikę utrwalającą grafikę w szkle artystycznym[27][28]. W formie serii „Corsydiany” stworzyli kilkanaście prac wspólnych, prezentowanych m.in. na wystawie zbiorowej „PARA.CERAMIKA.GRAFIKA” w Oblastni galerie w Libercu[29][30] czy wystawie „Statek Robinsona” organizowanej przez Galerię Miejską i Muzeum Architektury we Wrocławiu[31].
Do najnowszych realizacji wielkoformatowego szkła w architekturze i przestrzeniach publicznych, wykonanych przez Tomasza Urbanowicza we współpracy z synem arch. Konradem Urbanowiczem, należą kompozycja „Dusza Zdrowia” w Klinice Integrative Medical Center w Żernikach Wrocławskich[32][33] oraz szklane JAJO, będące nową portiernią w zabytkowym Gmachu Głównym Uniwersytetu Wrocławskiego[34][35][36].
Wybrane projekty i realizacje[edytuj | edytuj kod]
- 2019 – Szklane JAJO, Portiernia, Gmach Główny, Uniwersytet Wrocławski[34][35][36]
- 2018 – „Dusza Zdrowia”, Szklane kompozycje we wnętrzach, Klinika IMC Integrative Medical Center, Żerniki Wrocławskie[32][33]
- 2015 – Szklane obiekty artystyczne w Holu Głównym i Kaplicy, Szpital Specjalistyczny im. T. Marciniaka, Wrocław[9][37]
- 2015 – „Szklane Wodospady”, Fasada ze szkła artystycznego, Biurowiec Ultranet, Wrocław[38]
- 2015 – Przeszklenia artystyczne, Sala Senatu, Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach[39]
- 2014 – Szklane artystyczne elementy architektury wnętrza, Ośrodek Współpracy Europejskiej ODRA, Oława[9][40]
- 2013 – Rzeźba „Wielki Wybuch”, Kampus Uniwersytetu w Białymstoku[9][41]
- 2012 – Szklane artystyczne elementy architektury wnętrza, Opera i Filharmonia Podlaska, Białystok[9][19][20][21][22]
- 2011 – „Szkła Barokowe”, Gmach Główny, Uniwersytet Wrocławski[42]
- 2011 – Szkła artystyczne i kompozycje szklano-kamienne, Muzeum Karkonoskie, Jelenia Góra[43]
- 2010 – „Srebrne Meteory”, Kompozycja ze szkła i kamienia, podświetlana światłowodowo, Basen w prywatnej rezydencji, Srebrna Góra[44]
- 2010 – „Żagle Katamaranu”, Szklane kompozycje podświetlane światłowodowo, Basen w prywatnej rezydencji „Katamaran House”, Chyby[45][46]
- 2010 – Ściany i obrazy ze szkła artystycznego, Słoneczne Termy Wielka Pieniawa, Polanica-Zdrój[47]
- 2010 – Psalm Pierwszy na wypukłych szkłach artystycznych, Kościół pw. św. Józefa, Przedbórz[9][48]
- 2010 – Szklana elewacja, Justin Center, Wrocław[9][49][50]
- 2010 – Obrazy ze szkła artystycznego, Restauracja „Pod Starym Głogiem”, Rynek, Głogów[51]
- 2008 – Rzeźba „Wiatr w Żaglach”, EXPO 2008 w Saragossie, Hiszpania[13]
- 2008 – „Kudowater”, Trzykondygnacyjna kompozycja ze szkła artystycznego, Sanatorium „Zameczek”, Kudowa Zdrój[52]
- 2008 – Obrazy ze szkła artystycznego, Hotel Centuria Wellness & Spa w Ogrodzieńcu[53]
- 2008 – Szklany krzyż i okna ze szkła artystycznego, Kościół Zbawiciela Parafii Ewangelicko-Augsburskiej, Działdowo[54]
- 2008 – Paryskie motywy w szklanych obiektach wystroju wnętrza, Restauracja Bistro de Paris, Warszawa[55]
- 2006 – „Anioł”, Instytut Polski w Pradze, Czechy
- 2006 – Szklane kompozycje we wnętrzach, Centrum Naukowo-Badawcze Wydziału Elektrycznego, Politechnika Wrocławska[56]
- 2005 – Rzeźba „Dusza Fortepianu”, EXPO 2005 w Aichi, Japonia[9][10][11][12]
- 2004 – Szkła artystyczne w kaplicy, Wydział Teologiczny, Uniwersytet Śląski, Katowice[57]
- 2004 – Kula „Zjednoczony Świat”, Parlament Europejski, Strasburg, Francja[9][16][17]
- 2003 – „Błękitny Zachód Słońca w Oceanie”, Szklany obraz przestrzenny, Transatlantyk RMS Queen Mary II[18]
- 2001 – Szklana ściana artystyczna, Muzeum Architektury, Wrocław[58]
- 2000 – Szklane artystyczne elementy architektury i wnętrza, Pałac w Opypach koło Grodziska Mazowieckiego[9][59]
- 2000 – Szklane obrazy, jako interpretacja procesu warzenia piwa, Browar Holsten, Hamburg, Niemcy[9][60]
- 2000 – Rzeźba „Miś”, EXPO 2000 w Hanowerze, Niemcy[8]
- 2000 – Portal ze szkła i mosiądzu, „Pasaż pod Błękitnym Słońcem”, Rynek, Wrocław[61]
- 1999 – Szklane Orły, Sąd Najwyższy, Warszawa[62]
- 1999 – „Nadzieja”, Krzyż ze szkła artystycznego, Parafia Ewangelicko-Augsburska Opatrzności Bożej, Wrocław[63]
- 1996 – Szklana kompozycja inspirowana srebrem, Centrum Kultury „Muza”, Lubin[64]
- 1995 – Szklana Tęcza, Bank Pekao S.A., Lubin[65]
- 1993 – Szklana Tęcza, College George Brassens, Paryż, Francja[66]
Wybrane wystawy krajowe i międzynarodowe[edytuj | edytuj kod]
- 2019 – „Statek Robinsona”, wystawa zbiorowa, Galeria Miejska we Wrocławiu, Muzeum Architektury we Wrocławiu[31][67]
- 2018-2019 – „PARA.CERAMIKA.GRAFIKA”, wystawa zbiorowa artystów ceramiki i grafiki Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu, Oblastní galerie Liberec, Czechy[29][30]
- 2018 – „Noc Muzeów” w Galerii ARCHIGLASS „Szopa Jazowa” we Wrocławiu[68][69]
- 2017-2018 – „Glasstosteron”, wystawa zbiorowa (Andrzej Kucharski, Marcin Litwa, Mariusz Łabiński, Wojciech Olech, Kazimierz Pawlak, Wojciech Peszko, Janusz Robaszewski, Czesław Roszkowski, Stanisław Sobota, Grzegorz Staniszewski, Tomasz Urbanowicz, Ryszard Więckowski, Igor Wójcik, Maciej Zaborski)
- Zamek Książ, sale BWA, marzec – kwiecień 2017[70]
- Miejska Galeria Sztuki w Łodzi, kwiecień – maj 2017[71][72]
- Centrum Dziedzictwa Szkła, Krosno, czerwiec – sierpień 2017[73][74]
- Centrum Szkła i Ceramiki, Kraków, wrzesień – listopad 2017[75][76]
- WINDA Galeria Sztuki Współczesnej, styczeń – luty 2018[77][78]
- 2016 – „Ceramika i szkło – Obszary sensualne”, Europejska Stolica Kultury, Arsenał, Wrocław[79][80]
- 2016 – Glaskunst Exhibition, Zamek Cannenburgh, Vaassen, Holandia[81]
- 2016 – Festival dell’ Arte, Pałac w Wojanowie[82]
- 2014 – „Szkłem Malowane”, Galeria Sztuki Współczesnej, Ostrów Wielkopolski[83][84]
- 2014 – „GlassHenge”, Port Lotniczy we Wrocławiu[25]
- 2014 – Festival dell’ Arte, Pałac w Pakoszowie[85]
- 2013 – Festival dell’ Arte, Pałac w Wojanowie[86]
- 2013 – Glaskunst Exhibition, Zamek Cannenburgh, Vaassen, Holandia[87]
- 2012 – Festival dell’ Arte, Pałac w Wojanowie[88]
- 2008 – EXPO Saragossa, Rzeźba „Wiatr w Żaglach” w Polskim Pawilonie, Hiszpania[13]
- 2006 – Galeria Miejska „Arsenał”, Poznań[89]
- 2005 – EXPO Aichi, Rzeźba „Dusza Fortepianu” w Polskim Pawilonie, Japonia[9][10][11][12]
- 2003 – Ogrody Ambasady RP, Praga, Czechy[90]
- 2000 – EXPO Hannover, Niemcy[8]
- 1999 – „URBANOWICZ-SZKŁO”, Muzeum Architektury, Wrocław[91]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Urbanowicz Tomasz – Muzeum Karkonoskie w Jeleniej Górze, www.muzeumkarkonoskie.pl [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Archiglass, 2017 [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Pracownie, [w:] Innowacje w Architekturze, „Architektura Murator”, architektura.muratorplus.pl [dostęp 2020-03-31].???
- ↑ Politechnika Wrocławska – Wydział Architektury, wa.pwr.edu.pl, 2016 [dostęp 2020-03-31].
- ↑ Books by Andrew Moor |Glass art books by Andrew Moor, andrewmoor.co.uk [dostęp 2020-03-31].
- ↑ The Artists, [w:] Keith Cummings, Contemporary Kiln-formed Glass, London & Philadephia: A & C Black Publishers Ltd, 2009, ISBN 978-1-4081-0075-2 (ang.).
- ↑ Ewa Wala, Szkło we współczesnej architekturze., Gliwice: Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, 2012, ISBN 978-83-7880-080-4 [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ a b c Mirosław Durczak, W Hanowerze, Dolny Śląsk na EXPO 2000, [w:] Mirosław Durczak (red.), Region Dolny Śląsk nr 8/2000, Wydanie Milenijne, Stowarzyszenie na Rzecz Promocji Dolnego Śląska, „Region Dolny Śląsk” (8/2000), Wrocław: Stowarzyszenie na Recz Promocji Dolnego Śląska, 31 grudnia 2000, s. 27–29, ISSN 1506-29-29 [dostęp 2020-03-31] (pol.).???
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o David Jones Llewellyn, The materials and processes suitable for the production of large scale three dimensional glass as exemplified in the work of Tomasz Urbanowicz, BA (Hons) Dissertation, University of Wales Trinity St. David, Swansea, 2016 [dostęp 2020-04-03] (pol.).
- ↑ a b c Monumentalny fortepian ze szkła na EXPO 2005 – WP Wiadomości, wiadomosci.wp.pl [dostęp 2017-12-03] (pol.).
- ↑ a b c „Dusza Fortepianu” EXPO 2005Aichi, Japonia – Archiglass | Szkło artystyczne w architekturze i sztuce użytkowej, www.archiglass.com.pl [dostęp 2020-04-13] (pol.).
- ↑ a b c Krzysztof Ingarden, Pawilon polski Expo 2005 Aichi – Sztuka architektury, www.sztuka-architektury.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
- ↑ a b c „Polska – Wiatr w Żaglach” – EXPO 2008 Saragossa, Hiszpania – Archiglass, 2008 [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Ewa Maciąg, W pracowni: Tomasz Urbanowicz – Ładny Dom, „Ładny Dom”, ladnydom.pl, 5 czerwca 2014 [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Archiglass – Szkło w architekturze [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ a b Jan Harasimowicz, Włodzimierz Suleja, Encyklopedia Wrocławia, Magdalena Fortuniak, Janina Gerard-Gierut, Anna Wawryszuk (red.), wyd. III poprawione i uzupełnione, Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie Sp. z o.o., 2006, s. 934, ISBN 978-7384-561-9.
- ↑ a b Konrad Urbanowicz, 15 lat Polski w UE, 15 lat szklanej kuli w Parlamencie Europejskim – Archiglass, 1 maja 2019 [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ a b Wywiad Patrycji Fabiańskiej z Tomaszem Urbanowiczem, [w:] Patrycja Fabiańska, Szkło w architekturze – Tomasz Urbanowicz, „Barwy Szkła”, 1 lipca 2013 (pol.).???
- ↑ a b Grzegorz Stiasny, Piotr Bujas, Opera Podlaska, [w:] Ewa Porębska (red.), Opera i Filharmonia Podlaska Europejskie Centrum Sztuki – Architektura-murator, „Architektura Murator” (11/2012), Warszawa: MURATOR S.A., listopad 2012, s. 58–77, ISSN 1232-6372 [dostęp 2017-11-27] (pol.).???, p?,
- ↑ a b Stowarzyszenie Architektów Polskich – Oddział Białystok, www.sarp-bialystok.org [dostęp 2017-11-27] (pol.).
- ↑ a b Projekty, [w:] Innowacje w Architekturze, „Architektura Murator”, architektura.muratorplus.pl [dostęp 2020-03-31].???
- ↑ a b Podlasie Opera and Philharmonic – European Art Centre in Białystok, CODAworx [dostęp 2020-03-31] (ang.).
- ↑ Film o twórczości Tomasza Urbanowicza, Radio Wrocław [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ „850 °C. Szkło Tomasza Urbanowicza” | Facebook, www.facebook.com [dostęp 2017-12-03] (fr.).
- ↑ a b Kamil Gawron, Szklany krąg na wrocławskim lotnisku, Nasze Miasto, 26 listopada 2013 [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Szklany krąg na wrocławskim lotnisku, www.swiat-szkla.pl [dostęp 2020-03-31].
- ↑ CORSYDIANY „3000 lat gwarancji” – wystawa, PIK – Punkt Informacji Kulturalnej – Wrocław, 6 lutego 2019 [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Rusza Wystawa CORSYDIANY „3000 lat gwarancji”!, czasnawnetrze.pl [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ a b Olga Stanikova i inni, Para.Ceramika.Grafika. III edycja prezentacji prac artystów Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu, Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu, Wydział Ceramiki i Szkła. Wydział Grafiki i Sztuki Mediów, 10 marca 2019, ISBN 978-83-65638-80-9.
- ↑ a b Konrad Urbanowicz, Wystawa „PARA.CERAMIKA.GRAFIKA” – Archiglass, 27 grudnia 2019 [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ a b Galeria Miejska: Wystawy, galeriamiejska.pl [dostęp 2020-03-31].
- ↑ a b Sztuka Wnętrza, www.sztuka-wnetrza.pl [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ a b „The Spirit of Health”, Integrative Medical Center, 2018.
- ↑ a b JAJO Uniwersytet Wrocławski, Polska – Archiglass, 2019 [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ a b Glass Art EGG, futurearchitectureplatform.org [dostęp 2020-03-31].
- ↑ a b Bogdan Kaczmarzyk, Regionalny Przegląd Architektury „BAZA” 2019, opracowanie graficzne: Studio Lisboa Identyfikacja wizualna, Stowarzyszenie Architektów Polskich Oddział Wrocław, 2019, ISBN 978-83-955101-0-6.
- ↑ Dolnośląski Szpital Specjalistyczny, Wrocław, Polska – Archiglass [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Szklane WodospadyWrocław, Polska – Archiglass [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Sala Senatu Uniwersytetu EkonomicznegoKatowice, Polska – Archiglass [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Ośrodek Współpracy Europejskiej ODRAOława, Polska – Archiglass [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ „Wielki Wybuch” w Kampusie Uniwersyteckim w Białymstoku, www.swiat-szkla.pl [dostęp 2020-03-31].
- ↑ Gmach Główny Uniwersytetu WrocławskiegoWrocław, Polska – Archiglass [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Muzeum KarkonoskieJelenia Góra, Polska – Archiglass [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ * Biuro szkłem malowane, www.swiat-szkla.pl [dostęp 2020-03-31].
- ↑ Katamaran HouseChyby, Polska – Archiglass [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Catamaran House, Flipboard [dostęp 2020-03-31] (ang.).
- ↑ Wyborcza.pl, wroclaw.wyborcza.pl [dostęp 2020-03-31].
- ↑ Kościół pod wezwaniem św. Józefa, Przedbórz, Polska – Archiglass [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Contemporary vs Historical Art Glass Façade, Flipboard [dostęp 2020-03-31] (ang.).
- ↑ Szkło w przestrzeni miejskiej Wrocławia, www.europeanglassfestival.com [dostęp 2020-03-31].
- ↑ Restauracja „Pod Starym Głogiem” Głogów, Polska – Archiglass [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Kompozycja „Kudowater” Kudowa Zdrój, Polska – Archiglass [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Hotel Centuria Wellness & SpaOgrodzieniec, Polska – Archiglass [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Kościół Zbawiciela Parafii Ewangelicko-Augsburskiej, Działdowo, Polska – Archiglass [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Sztuka Wnętrza, www.sztuka-wnetrza.pl [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Sztuka szkła formatu XL w architekturze, www.swiat-szkla.pl [dostęp 2020-03-31].
- ↑ Wydział Teologiczny Uniwersytetu ŚląskiegoKatowice, Polska – Archiglass [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Muzeum ArchitekturyWrocław, Polska – Archiglass [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Nowoczesne szkła artystyczne we wnętrzach prywatnych, [w:] Świat Szkła – O szkle we wnętrzach, „Świat Szkła”, lipiec 2017, s. 33–35.???
- ↑ Browar HolstenHamburg, Niemcy – Archiglass [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Szklane dzieła wrocławskie. Przewodnik, VisitWroclaw.eu [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Szklane OrłySąd NajwyższyWarszawa, Polska – Archiglass [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ „Nadzieja” Parafia Ewangelicko-Augsburska Opatrzności Bożej, Wrocław, Polska – Archiglass [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Centrum Kultury „Muza” Lubin, Polska – Archiglass [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Szklana tęczaLubin, Polska – Archiglass [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ College George BrassensParyż, Francja – Archiglassj [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Mirosław Jasiński, Statek Robinsona, Galeria Miejska we Wrocławiu, lipiec 2019, ISBN 978-83-951052-8-9 (pol.).
- ↑ Noc Muzeów 2018 w Galerii Archiglass i „Szopie jazowej”, PIK – Punkt Informacji Kulturalnej – Wrocław, 17 kwietnia 2018 [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Galeria Archiglass w Szopie Jazowej. Na co dzień zamknięta, zajrzeliśmy tam podczas Nocy Muzeów [ZDJĘCIA] – zdjęcie nr 1, wroclaw.wyborcza.pl [dostęp 2020-03-31].
- ↑ l, GLASSTOSTERON – Wystawa Szkła – FOTORELACJA, Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Glasstosteron – wystawa, Urząd Miasta Łodzi [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Miejska Galeria Sztuki w Łodzi, www.mgslodz.pl [dostęp 2020-03-31].
- ↑ Centrum Dziedzictwa Szkła – Krosno, Centrum Dziedzictwa Szkła – Krosno [dostęp 2020-03-31].
- ↑ Centrum Dziedzictwa Szkła Krosno, www.facebook.com [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ OKiS, Wystawa Glasstosteron w Krakowie [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Wystawa Glasstosteron – 14 artystów szkła w Galerii Lipowa 3, www.lipowa3.pl [dostęp 2020-03-31].
- ↑ Glasstosteron, Galeria Winda [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Glasstosteron – Portal Informacji Kulturalnej Województwa Świętokrzyskiego, pik.kielce.pl [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Wystawa „Ceramika i szkło. Obszary sensualne”, www.wroclaw2016.strefakultury.pl [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ l, CERAMIKA I SZKŁO. OBSZARY SENSUALNE, Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Wystawy krajowe i międzynarodowe – Tomasz Urbanowicz.
- ↑ DOLINA PAŁACÓW I OGRODÓW – Festival dell Arte 2016, www.dolinapalacow.pl [dostęp 2020-03-31].
- ↑ ... szkłem malowane.. – Powiat Ostrowski, www.powiat-ostrowski.pl [dostęp 2020-03-31].
- ↑ „Szkłem malowane” w Ostrowie Wielkopolskim, „Świat Szkła”, 03/2014, www.swiat-szkla.pl, 25 marca 2014 [dostęp 2020-03-31].
- ↑ DOLINA PAŁACÓW I OGRODÓW – Festival dell Arte 2014, www.dolinapalacow.pl [dostęp 2020-03-31].
- ↑ Festival dell’ Artew Dolinie Pałaców i OgrodówKotlina Jeleniogórska, Polska – Archiglass [dostęp 2020-03-31] (pol.).
- ↑ Polish glass-art in the Netherlands, haga.msz.gov.pl [dostęp 2020-03-31].
- ↑ DOLINA PAŁACÓW I OGRODÓW – Festival dell Arte 2012, www.dolinapalacow.pl [dostęp 2020-03-31].
- ↑ Tomasz Urbanowicz, Szkło – Galeria Miejska Arsenał w Poznaniu, www.arsenal.art.pl [dostęp 2020-03-31].
- ↑ Wystawa „Szklany Wszechświat”, Ogrody Ambasady Rzeczpospolitej Polskiej w Pradze, 2003 [dostęp 2020-03-31].
- ↑ Muzeum Architektury we Wrocławiu, ma.wroc.pl [dostęp 2020-03-31].