Butina jest wychowankiem małego klubu Radnik Velika Gorica. W połowie lat 80. trafił do szkółki piłkarskiej Dinamo Zagrzeb. W pierwszej drużynie Dinama znalazł się już w 1991 roku, ale ze względu na niepodważalną pozycję w zespole Dražen Ladicia, Butina nie miał żadnych szans na grę, toteż w 1994 zdecydował, że chce być wypożyczony. I tak przez 3 kolejne sezony Butina był wypożyczany z Dinama – w sezonie 1994/1995 do NK Karlovac, 1995/1996 do NK Samobor, a 1996/1997 do NK Slaven Belupo. Latem 1997 powrócił do Dinama, ale pierwszym bramkarzem klubu został dopiero w sezonie 2000/2001, kiedy Ladić zakończył piłkarską karierę. Poprzednio udało mu się zagrać tylko kilka meczów w lidze oraz 3 w Lidze Mistrzów, kiedy Ladić leczył kontuzję. Pierwszym bramkarzem Dinama Butina był do roku 2003, wtedy to przeszedł do belgijskiegoClub Brugge. W Belgii grał 3 lata. W sezonie 2003/2004 nie zdołał wywalczyć miejsca w bramce, o które walczył z weteranem Dany Verlindenem i Stijn Stijnenem. W 2006 roku skończył mu się kontrakt z belgijskim klubem i postanowił go nie przedłużać, a nazajutrz podpisał nowy z Olympiakosem Pireus, a Brugge nie otrzymało za Butinę ani centa.
W reprezentacji Chorwacji Butina zadebiutował 5 września2001 roku w wygranym 4:0 meczu z reprezentacją San Marino. Butina został wkrótce powołany do kadry na finały Mistrzostwa Świata 2002, gdzie był tylko rezerwowym bramkarzem dla Stipe Pletikosy i wszystkie 3 mecze przesiedział na ławce rezerwowych. Jednak w 2004 roku na Euro 2004 role się odwróciły. Pletikosa doznał kontuzji, a miejsce między słupkami zajął właśnie Butina i to on zagrał we wszystkich 3 meczach Chorwatów, którzy nie zdołali wyjść z grupy. Także w eliminacjach do Mistrzostw Świata w Niemczech Butina był pierwszym bramkarzem i zagrał w nich 8 na 10 możliwych meczów. Na samych mistrzostwach jednak znów był tylko rezerwowym dla Pletikosy i po finałach zdecydował się zakończyć swoją karierę w reprezentacji. Ogółem w kadrze Butina rozegrał 28 meczów, a ostatni zagrał jeszcze przed mistrzostwami w Niemczech – 3 czerwca2006 roku w Wolfsburgu przegrany 1:0 z reprezentacją Polski.
