Vitantonio Liuzzi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Tonio Liuzzi)
Vitantonio Liuzzi
Ilustracja
Vitantonio Liuzzi podczas Grand Prix Malezji 2011
Państwo

 Włochy

Data i miejsce urodzenia

6 sierpnia 1981
Locorotondo

Sezon 2011
Seria

Formuła 1

Zespół

HRT F1 Team

Samochód

Hispania F111

Nr startowy

23

Partnerzy

Daniel Ricciardo

Sukcesy

2004: Międzynarodowa Formuła 3000 (mistrz)

Strona internetowa
Vitantonio Liuzzi podczas drugiego treningu do Grand Prix Malezji

Vitantonio Liuzzi (ur. 6 sierpnia 1981 w Locorotondo) – włoski kierowca wyścigowy. Od sezonu 2011 kierowca wyścigowy hiszpańskiego zespołu Hispania Racing F1 Team.

Urodził się w Locorotondo i tam rozpoczął karierę w kartingu.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Początki kariery[edytuj | edytuj kod]

W 1993 roku zdobył tytuł Mistrza Włoch Kartingu, w 1995 został wicemistrzem w Kartingowych Mistrzostwach Świata i zajął piątą pozycję w Mistrzostwach Europy. Kulminacyjnym momentem jego kariery w kartingu było zdobycie tytułu Mistrza Świata w 2001 r., pobił także podczas jednego wyścigu siedmiokrotnego Mistrza Świata Formuły 1, Michaela Schumachera.

W 2001 r. rozpoczął starty w Niemieckiej Formule Renault, gdzie zajął drugie miejsce. Rok później startował w Niemieckiej Formule 3, zajął odległą, dziewiątą pozycję. Wygrał jednak międzynarodowy wyścig Formuły 3 w San Marino, brał udział w testach ekipy Coloni z Formuły 3000 i Williams F1 z Formuły 1. Coloni zatrudniło Liuzziego w sezonie 2003, który ukończył na czwartej pozycji. W następnym sezonie startował dla Arden. Tytuł zapewnił sobie jeden wyścig przed końcem sezonu, wygrywając sześć z dziesięciu wyścigów.

Formuła 1[edytuj | edytuj kod]

Liuzzi podczas Grand Prix Brazylii 2007 w zespole Toro Rosso

Pojawiły się spekulacje, że jego wyczyn w Formule 3000 zapewni mu pozycję kierowcy testowego w stajni Ferrari albo w stajni Sauber, stajni, która jest z Ferrari powiązana. Uczestniczył on w teście dla zespołu Sauber, ale ostatecznie stracił miejsce w drugim bolidzie na rzecz Jacques’a Villeneuve’a. W listopadzie 2004 roku dostał następną szansę i wziął udział w testach stajni Red Bull Racing i został zatrudniony na sezon 2005. Jego kontrakt przewidywał pozycję kierowcy testowego, ale także starty w wyścigach. Zastąpił Christiana Kliena w Grand Prix San Marino, Hiszpanii, Monako i Europy. Sezon zakończył z jednym punktem na 24 miejscu. W sezonie 2006 reprezentował barwy siostrzanego zespołu Red Bull Racing, przekształconego z Minardi w Scuderia Toro Rosso we wszystkich rundach. W całym sezonie ponownie zdobył tylko jedno oczko kończąc go na 19 miejscu w generalce. Sezon 2007 był ostatnim w zespole z Faenzy. Przez pierwszą część sezonu nie osiągał dobrych rezultatów, co zmieniło się dopiero w Grand Prix Chin, gdzie zdobył 3 punkty za 6 miejsce. Jego wynik przyćmił jednak młodziutki Sebastian Vettel, który dojechał na 4 pozycji. Był bliski zdobycia jednego punktu w Grand Prix Japonii, gdy na ostatnich okrążeniach wyprzedził Adriana Sutila. Sędziowie dostrzegli jednak jego błąd w postaci wyprzedzenia młodego Niemca przy żółtych flagach, przez co dostał karę doliczenia kilku karnych sekund, czego konsekwencją było przesunięcie o kilka pozycji do tyłu. Sezon ukończył na 18 pozycji. Po sezonie 2007 został zastąpiony w zespole przez wielokrotnego mistrza amerykańskiej serii Champ Car, Sébastiena Bourdais. „Tonio” pozostało tylko Force India, gdzie walczył o posadę z Giancarlo Fisichella, Ralfem Schumacherem i Christianem Klienem. Ostatecznie został jednak trzecim kierowcą zespołu z Indii.

W sezonie 2009 ponownie pełnił rolę kierowcy testowego hinduskiej ekipy, a po odejściu Giancarlo Fisichelli do Ferrari, zastąpił go w ostatnich pięciu Grand Prix w tamtym sezonie[1]. Po długiej przerwie, Włoch pomimo iż spisywał się przyzwoicie, nie zdołał zdobyć punktów. Najbliżej punktowanej pozycji był podczas swojego pierwszego występu w tym sezonie – Grand Prix Włoch 2009, jednakże w wyniku awarii silnika, wyścig musiał zakończyć przedwcześnie. W kolejnych wyścigach zajął kolejno miejsca: 14, 14, 11 i 17.

W sezonie 2010 był kierowcą zespołu Force India, jego partnerem zespołowym był Adrian Sutil.

Po sezonie 2010, został zastąpiony w zespole Force India przez Paula di Restę. W sezonie 2011 jeździł w hiszpańskiej ekipie Hispania Racing F1 Team, gdzie jego partnerem zespołowym był Narain Karthikeyan.

Po Formule 1[edytuj | edytuj kod]

Po 2010 roku Liuzzi pojawiał się w stawce V8 Supercars, Superstars Championship Italy, FIA World Endurance Championship, Superstars International Series, Super GT, Super Formula, GT Asia – GT3 i Stock Car Brasil. W sezonie 2014/2015 Włoch podpisał kontrakt ze szwajcarską ekipą Trulli na starty w Formule E. W ciągu pięciu wyścigów, w których wystartował, uzbierał łącznie dwa punkty. Został sklasyfikowany na 23 pozycji w końcowej klasyfikacji kierowców.

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Formuła 3000[edytuj | edytuj kod]

Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Pkt. Msc.
2003 Włochy Hiszpania Austria Monako Niemcy Wielka Brytania Niemcy Węgry Włochy 39 4
Red Bull Junior Team F3000 4 NU 4 NU 2 4 3 4 9 4
2004 Włochy Hiszpania Monako Niemcy Wielka Brytania Niemcy Węgry Belgia Włochy 86 1
Arden International 1 1 1 11 1 1 1 2 2 1

Formuła 1[edytuj | edytuj kod]

Rok Zespół Samochód Silnik Wyniki w poszczególnych eliminacjach Pkt. Msc.
2005 Australia Malezja Bahrajn San Marino Hiszpania Monako Unia Europejska Kanada Stany Zjednoczone Wielka Brytania Niemcy Węgry Turcja Włochy Belgia Brazylia Japonia 1 24
Red Bull Racing Red Bull RB1 Cosworth TJ2005 3.0 V10 8 NU NU 9
2006 Bahrajn Malezja Australia San Marino Unia Europejska Hiszpania Monako Wielka Brytania Kanada Stany Zjednoczone Niemcy Węgry Turcja Włochy Japonia Brazylia 1 19
Scuderia Toro Rosso Toro Rosso STR1 Cosworth TJ2005 3.0 V10 11 11 NU 14 NU 15 10 13 13 8 13 10 NU NU 14 10 14 13
2007 Australia Malezja Bahrajn Hiszpania Monako Kanada Stany Zjednoczone Wielka Brytania Unia Europejska Węgry Turcja Włochy Belgia Japonia Brazylia 3 18
Scuderia Toro Rosso Toro Rosso STR2 Ferrari 056 2.4 V8 14 17 NU NU NU NU 17 NU 16 NU NU 15 17 12 9 6 13
2009 Australia Malezja Bahrajn Hiszpania Monako Turcja Wielka Brytania Niemcy Węgry Unia Europejska Belgia Włochy Singapur Japonia Brazylia 0 22
Force India F1 Team Force India VJM02 Mercedes FO 108W 2.4 V8 NU 14 14 11 15
2010 Bahrajn Australia Malezja Hiszpania Monako Turcja Kanada Unia Europejska Wielka Brytania Niemcy Węgry Belgia Włochy Singapur Japonia Korea Południowa Brazylia 21 15
Force India F1 Team Force India VJM03 Mercedes FO 108X 2.4 V8 9 7 NU NU 15 9 13 9 16 11 16 13 10 12 NU NU 6 NU NU
2011 Australia Malezja Turcja Hiszpania Monako Kanada Unia Europejska Wielka Brytania Niemcy Węgry Belgia Włochy Singapur Japonia Korea Południowa Indie Brazylia 0 23
HRT F1 Team HRT F111 Cosworth CA2011 3.0 V10 NZ NU 22 22 NU 16 13 23 18 NU 20 19 NU 20 23 21 20 NU

World Endurance Championship[edytuj | edytuj kod]

Rok Zespół Samochód Silnik Klasa Wyniki w poszczególnych eliminacjach Pkt. Msc.
2012 Stany Zjednoczone Belgia Wielka Brytania Brazylia Bahrajn Japonia 3 59
Lotus Lola B12/80 Lotus 3.6 V8 LMP2 NU 13 9 12
2013 Wielka Brytania Belgia Brazylia Stany Zjednoczone Japonia Bahrajn 8 25
Lotus Lotus T128 Praga Judd 3.6 V8 LMP2 NU 6 NW 10 NS NS
2015 Wielka Brytania Belgia Niemcy Stany Zjednoczone Japonia Bahrajn 0 NS
Team ByKolles CLM P1/01 AER P60 Turbo V6 LMP1 NU NU

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Mieszka w mieście Pescara.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Liuzzi steps up to race for Force India. formula1.com, 2009-09-07. [dostęp 2009-09-07]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]