Przejdź do zawartości

Torakotomia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Torakotomia – procedura chirurgiczna, polegająca na otwarciu ściany klatki piersiowej, umożliwiająca dostęp do narządów zlokalizowanych wewnątrz klatki piersiowej, czyli płuc, serca, przełyku, tchawicy, przepony.

W zależności od miejsca, które ma być operowane, otwarcie klatki piersiowej wykonywane jest w różnych miejscach. Rozróżnia się:

  • sternotomia pośrodkowa – polegająca na przecięciu mostka w linii pośrodkowej ciała. Ten rodzaj torakotomii wykorzystywany jest najczęściej w kardiochirurgii;
  • torakotomia tylno-boczna – wykonywana najczęściej w V lub IV międzyżebrzu, wykonywana w przypadku operacji płuc, tylnego śródpiersia i przełyku, tętnic płucnych. Jest domeną torakochirurgów. Dodatkowo używa się sformułowań lewa i prawa na określenie strony wykonania zabiegu;
  • torakotomia przednio-boczna – wykonywana najczęściej w trybie pilnym lub u pacjentów w ciężkim stanie ogólnym, który jest przeciwwskazaniem do torakotomii tylno-bocznej. Ten rodzaj zabiegu zapewnia dobrą kontrolę dróg oddechowych i jest często wykonywane u pacjentów z urazami klatki piersiowej. Ten rodzaj torakotomii jest też wykonywany jako tak zwana emergency thoracotomy, nawet w leczeniu przedszpitalnym[1] w przypadku penetrujących ran klatki piersiowej[2]. Wykonuje się ją w V międzyżebrzu z przodu, wykonując cięcie od mostka w kierunku pachy[3]. Umożliwia ona odbarczenie narastającej tamponady serca, czy bezpośredni masaż serca;
  • torakotomia pachowa – zapewnia ograniczony dostęp do górnej części klatki piersiowej i jest stosowana w przypadkach diagnostycznych lub w celu wykonania sympatektomii.

Torakotomia jest zabiegiem wiążącym się z długotrwałym bólem pooperacyjnym, dlatego coraz częściej propaguje się wykonywanie tak zwaną małą torakotomię. Ten typ zabiegu jest już obecnie z powodzeniem stosowany w przypadku zabiegów pomostowania aortalno-wieńcowego w obrębie LAD,Cx,Dx. Ta procedura nosi nazwę MIDCAB (ang. Minimally Invasive Direct Coronary Artery Bypass Grafting )[4]. Dodatkowo ta metoda umożliwia wykonywanie zabiegu na bijącym sercu.

Inna metodą minimalizującą traumatyzację jest VATS (Video-assisted thoracic surgery), którą można przyrównać do chirurgii laparoskopowej w obrębie klatki piersiowej.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]