Torfowisko fluwiogeniczne
Torfowisko fluwiogeniczne (zalewane) – rodzaj torfowiska niskiego, w którym stagnująca w gruncie woda pochodzi z okresowych wylewów wód rzecznych[1], a do pewnego stopnia też pochodząca ze spływów powierzchniowych[2].
Roślinność torfowisk fluwiogenicznych to w krajobrazie środkowoeuropejskim szuwary, zwłaszcza ze związku Magnocaricion, w mniejszym stopniu Phragmition. Gleba jest żyzna i w razie przesuszenia pojawiają się rośliny azotolubne, jak pokrzywa zwyczajna, sit rozpierzchły czy sit skupiony. Zamieszkują je różne gatunki żab. Żerują w nich ptaki takie jak bąk, błotniak stawowy, wodnik czy strumieniówka[1].
W Polsce największe kompleksy torfowisk fluwiogenicznych występują w dolinach dużych rzek – Wisły, Odry i Narwi[2].
Z torfowiskami fluwiogenicznymi powiązane mogą być mokradła niezatorfione, jak namuliska czy mułowiska[3].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- torfowisko soligeniczne, torfowisko topogeniczne, torfowisko ombrogeniczne
- aluwium
- procesy fluwialne
- łęg rozlewiskowy, łęg zastoiskowy
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Typy mokradeł. bagna.pl. [dostęp 2017-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-16)].
- ↑ a b Marek Rycharski: Siedliskowe zróżnicowanie mokradeł. [w:] GIS-Mokradła [on-line]. Instytut Melioracji i Użytków Zielonych. [dostęp 2017-01-15].
- ↑ Tomasz Okruszko: Hydrologia mokradeł. W: Woda na obszarach wiejskich. Waldemar Mioduszewski, Wiesław Dembek (red.). Falenty: Wydawnictwo IMUZ, 2009, s. 91-96. ISBN 978-61875-09-3. (pol.).