Trałowce projektu 207

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Trałowce projektu 207
Ilustracja
Kraj budowy

 Polska

Użytkownicy

 Marynarka Wojenna

Stocznia

Stocznia Marynarki Wojennej w Gdyni

Wejście do służby

13 marca 1982

Zbudowane okręty

17

Okręty w służbie

17

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

standardowa : 203 t
pełna 217 t

Długość

38,5 m

Szerokość

7,14 m

Zanurzenie

1,73 m

Napęd

dwa silniki M401A o mocy 2 × 1000 KM, 2 przekładnie redukcyjne nawrotne, 2 śruby o stałym skoku pracujące w dyszach stałych.

Prędkość

14 węzłów

Zasięg

793 Mm przy prędkości 14 węzłów
950 Mm przy prędkości 10 węzłów

Załoga

30

Uzbrojenie

• zestaw artyleryjsko – rakietowy ZU-23-2MR Wróbel II lub ZU-23-2M Wróbel
• 2 wyrzutnie rakiet PPZR Grom lub Strzała-2M
• tory minowe dla 6 min wz. 08/39 (OS) lub 24 min JaM
• morski małomagnetyczny trał kontaktowy MMTK-1M
• małomagnetyczny trał akustyczny MTA-2
• trał elektromagnetyczny TEM-PE-1M2

Sylwetka jednostek proj. 207
Główne stanowisko dowodzenia
ORP „Jamno” w Świnoujściu
Pokład rufowy trałowca ORP „Gardno”, dobrze widoczne jest wyposażenie trałowe

Trałowce projektu 207 – seria 17 polskich trałowców bazowych zbudowanych przez Stocznię Marynarki Wojennej w Gdyni dla polskiej Marynarki Wojennej.

Projekt[edytuj | edytuj kod]

W połowie lat 60. XX wieku Polska Marynarka Wojenna znacznie rozbudowywała siły przeciwminowe, które liczyły 56 okrętów 5 typów, w tym dwa typu kutrów trałowych. Wraz z końcem lat 60. w Dowództwie Marynarki Wojennej (DMW) zrodziła się koncepcja budowy nowego typu trałowca redowego. W tym celu podjęto i przeprowadzono wiele analiz technicznych tak, że w 1968 roku opracowano wstępne wymagania taktyczno-techniczne nowych okrętów, których kadłuby miały być drewniane. Wkrótce jednak zarzucono tę koncepcję i rozpoczęto szereg prac naukowo-badawczych z zakresu konstrukcji i technologii okrętów z laminatów poliestrowo-szklanych (LPS), wyposażenia trałowego, czy też minimalizacji pól fizycznych. Na początku 1970 roku w Biurze Projektowo-Konstrukcyjnym Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte w Gdańsku, rozpoczęto prace projektowe nad nową jednostką małomagnetycznego trałowca redowego. Rolę głównego konstruktora sprawował mgr inż. Roman Kraszewski, którego później zastąpił mgr inż. Janusz Jasiński. Z ramienia Szefostwa Budowy Okrętów DMW nadzór sprawował kmdr Kazimierz Perzanowski. W tym samym roku ukończono analizę taktyczno-techniczno-ekonomiczną okrętu, który otrzymał numer projektowy 207 i jawny kryptonim Indyk[1].

Jednostka prototypowa, nosząca oznaczenie typ 207D ORP „Gopło”, została zwodowana 16 kwietnia 1981 w Stoczni Marynarki Wojennej w Gdyni. Jednostkę wykorzystano w roli okrętu doświadczalnego przeznaczonego do testowania nowych typów stacji hydrolokacyjnych i trałów. Miejsce stacjonowania okrętu to Port Wojenny Gdynia-Oksywie. Kolejne jednostki serii, noszące oznaczenie typ 207P, weszły do składu 12 Dywizjonu Trałowców 8 Flotylli Obrony Wybrzeża w Świnoujściu.

Okręty przeznaczone dla 13 Dywizjonu Trałowców 9 Flotylli Obrony Wybrzeża na Helu to zmodernizowana wersja jednostek typu 207 która nosi oznaczenie typ 207M.

Obecnie wszystkie jednostki służą w 8 Flotylli Obrony Wybrzeża w 12. Wolińskim Dywizjonie Trałowców i 13. Dywizjonie Trałowców.[2]

Opis[edytuj | edytuj kod]

Trałowiec bazowy projektu 207D (typu Gopło). Zbudowany w Stoczni Marynarki Wojennej w Gdyni. Stępkę pod jednostkę prototypową ORP Gopło położono w styczniu 1979 roku, zwodowano w kwietniu 1981 roku zaś do służby wcielono w lutym 1982 roku. Jest jednostką małomagnetyczną przeznaczoną do poszukiwania i niszczenia min kontaktowych i niekontaktowych. Ograniczenie pola magnetycznego osiągnięto głównie dzięki zastosowaniu w konstrukcji kadłuba i pokładówki laminatu poliestrowo-szklanego. Uzbrojony jest w:

  • trały kontaktowe i niekontaktowe
  • morski zestaw rakietowo-artyleryjski ZU-23-2MR Wróbel
  • tory minowe do zabierania wariantowego uzbrojenia min morskich lub zrzutni grawitacyjnych bomb głębinowych[3][4]

Trałowce bazowe projektu 207P (typu Gardno). Zbudowane w Stocznia Marynarki Wojennej w Gdyni w latach 1983 - 1990. Są to jednostki małomagnetyczne przeznaczone do poszukiwania i niszczenia min kontaktowych i niekontaktowych. Ograniczenie pola magnetycznego osiągnięto głównie dzięki zastosowaniu w konstrukcji kadłuba i pokładówki laminatu poliestrowo-szklanego. Uzbrojone są w:

Trałowce bazowe projektu 207M (typu Mamry). Zbudowane w Stoczni Marynarki Wojennej w Gdyni w latach 1991 - 1994. Są to jednostki małomagnetyczne przeznaczone do poszukiwania i niszczenia min kontaktowych i niekontaktowych. Ograniczenie pola magnetycznego osiągnięto głównie dzięki zastosowaniu w konstrukcji kadłuba i pokładówki laminatu poliestrowo-szklanego. Trałowce projektu 207 M stanowią zmodernizowaną wersję okrętów 207 P (typu Gardno). Zastosowano na nich nowszej generacji wyposażenie hydrolokacyjne, trałowe i artyleryjskie. Uzbrojone są w:

  • trały kontaktowe i niekontaktowe
  • morski zestaw rakietowo-artyleryjski ZU-23-2-MR
  • tory minowe do zabierania wariantowego uzbrojenia min morskich lub zrzutni grawitacyjnych bomb głębinowych[6]

Zestawienie[edytuj | edytuj kod]

Nazwa Numer taktyczny[7] Podniesienie bandery[8][9]
Projekt 207D
ORP "Gopło" 630 13 marca 1982
Projekt 207P
ORP "Gardno" 631 31 marca 1984
ORP "Bukowo" 632 23 czerwca 1985
ORP "Dąbie" 633 11 maja 1986
ORP "Jamno" 634 11 maja 1986
ORP "Mielno" 635 9 maja 1987
ORP "Wicko" 636 12 października 1987
ORP "Resko" 637 26 marca 1988
ORP "Sarbsko" 638 12 października 1988
ORP "Necko" 639 9 maja 1989
ORP "Nakło" 640 2 marca 1990
ORP "Drużno"[10] 641 21 września 1990
ORP "Hańcza" 642 1 marca 1991
Projekt 207M
ORP "Mamry" 643 25 września 1992
ORP "Wigry" 644 14 maja 1993
ORP "Śniardwy" 645 28 stycznia 1994
ORP "Wdzydze" 646 2 grudnia 1994

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jacek Krzewiński, "Trałowce bazowe projektu 207M", NTW nr 3/1993, ISSN 1230-1655

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Janusz Janik. "INDYK Z GDYNI" - 30 lat trałowców projektu 207. „Morza, Statki i Okręty”. 1/2013. ISSN 1426-529X. 
  2. Struktura [online], Wojsko-Polskie.pl [dostęp 2020-05-13] (pol.).
  3. Jednostki Polskiej Marynarki Wojennej - ORP Gopło (630) [online], Gdańsk Strefa Prestiżu, 13 stycznia 2018 [dostęp 2020-08-27] (pol.).
  4. Trałowiec typu Gopło [online], Wojsko-Polskie.pl [dostęp 2020-08-27] (pol.).
  5. Trałowce typu Gardno [online], Wojsko-Polskie.pl [dostęp 2020-05-13] (pol.).
  6. Trałowce typu Mamry [online], Wojsko-Polskie.pl [dostęp 2020-05-13] (pol.).
  7. jednostki-wojskowe.pl [dostęp 2012-08-26]
  8. mw.mil.pl. mw.mil.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-28)]. [dostęp 2012-08-26]
  9. mw.mil.pl. mw.mil.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-06)]. [dostęp 2012-08-26]
  10. Łukasz Zalesiński. ORP Drużno świętuje. „PolskaZbrojna.pl”, 2015-08-22. 

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]