Trałowce typu Bluebird

Trałowce typu Bluebird
Kraj budowy	Stany Zjednoczone
Użytkownicy	US Navy
Stocznia	Mare Island Naval Shipyard, Vallejo
Wejście do służby	1953
Wycofanie	1971
Zbudowane okręty	2
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	330 t
Długość	44,0 m
Szerokość	8,5 m
Zanurzenie	3,7 m
Napęd	4 silniki wysokoprężne, 2 śruby
Prędkość	14 węzłów
Załoga	39
Uzbrojenie	2× armata kalibru 20 mm,; 2× karabin maszynowy kalibru 12,7 mm; 1× moździerz kalibru 81 mm
	Multimedia w Wikimedia Commons

Trałowce typu Bluebird – typ dwóch amerykańskich trałowców przeznaczonych do operowania na wodach przybrzeżnych, zbudowanych dla US Navy na początku lat 50. XX wieku, służących do wczesnych lat 70.

Okręty[edytuj | edytuj kod]

Okręty typu Bluebird nosiły początkowo oznaczenia AMS, zmienione 7 lutego 1955 roku na MSC (Minesweeper, Coastal).

Do typu Bluebird zalicza się czasem także jednostki typów Falcon (10 okrętów) i Redwing (10), a także 267 zbliżonych konstrukcyjnie trałowców zbudowanych dla marynarek wojennych państw NATO i innych państw sojuszniczych^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Edward J. Marolda: The U.S. Navy in the Korean War. Naval Institute Press, 2007, s. 356. ISBN 1-59114-487-6. Cytat: Orders for the similar coastal Bluebird class eventually totaled twenty-two ships for the U.S. Navy and 267 for NATO navies. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Motor & Coastal Minesweepers. NavSource. [dostęp 2013-03-12]. (ang.).

[1] Edward J. Marolda: The U.S. Navy in the Korean War. Naval Institute Press, 2007, s. 356. ISBN 1-59114-487-6. Cytat: Orders for the similar coastal Bluebird class eventually totaled twenty-two ships for the U.S. Navy and 267 for NATO navies. (ang.).

[1]