Tradowanie

Tradowanie (hist., starop.) – dawniej zajmowanie mienia dłużnika^[1], egzekucja z dóbr. Nazwa pochodzi od terminu traditio^[2] (tradycja) określającego zajęcie dóbr z mocy dekretu i oddanie ich wierzycielowi na rzecz jego należności, wierzytelności. Posiadacz dóbr tradowanych (ex traditione) zwany był possessor traditorius, z zastawu zaś possessor diligatorius. Dobra mogły być dekretem tradowane na pewien czas, do czasu oddania zasądzonej sumy wierzycielowi.

Proces tradowania upamiętniony została w literaturze dziełem Józefa Ignacego Kraszewskiego pod tytułem Sąsiedzi: Powieść z podań szlacheckich z końca XVIII wieku^[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ tradowanie – Słownik SJP [online], sjp.pwn.pl [dostęp 2022-03-04] .
↑ Encyklopedia staropolska/Całość/Tom IV – Wikiźródła, wolna biblioteka [online], pl.wikisource.org [dostęp 2021-05-26] (pol.).
↑ Józef Ignacy (1812 – 1887)J.I.(1. – 1. ) Kraszewski, Sąsiedzi: powieść z podań szlacheckich z końca XVIII-go wieku. T. 2, 1878 [dostęp 2021-05-26] (pol.).

[1] tradowanie – Słownik SJP [online], sjp.pwn.pl [dostęp 2022-03-04] .

[2] Encyklopedia staropolska/Całość/Tom IV – Wikiźródła, wolna biblioteka [online], pl.wikisource.org [dostęp 2021-05-26] (pol.).

[3] Józef Ignacy (1812 – 1887)J.I.(1. – 1. ) Kraszewski, Sąsiedzi: powieść z podań szlacheckich z końca XVIII-go wieku. T. 2, 1878 [dostęp 2021-05-26] (pol.).

[1]

[2]

[3]