Tramwaje w Iżewsku
| ||
tramwaj | ||
![]() Tatra T3SU w Iżewsku | ||
Państwo | ![]() | |
Republika | ![]() | |
Lokalizacja | Iżewsk | |
Organizator | UBiT | |
Operator | Iżgorelektrotrans | |
Liczba linii | 11[1] | |
Lata funkcjonowania | od 1935 | |
Infrastruktura | ||
![]() Sieć tramwajowa w Iżewsku | ||
Długość sieci | 75,5 km | |
Rozstaw szyn | 1524 mm | |
Liczba zajezdni | 2 | |
Strona internetowa | ||
Portal ![]() |
Tramwaje w Iżewsku (udm. Ижкар трамвай, trb. Iżkar tramwaj) − system komunikacji tramwajowej działający w rosyjskim mieście Iżewsk od 1935 roku.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Tramwaje w Iżewsku otwarto 18 listopada 1935[2], jako elektryczne, na trasie o długości 5 km. W 1943 otwarto pierwszą zajezdnię[2]. Do lat 60. XX wieku większość tras była jednotorowa; w tym okresie nastąpił znaczny rozrost sieci[2]. W 1982 otwarto ostatni nowy odcinek tras tramwajowych w Iżewsku wzdłuż ul. 40 Liet Pobiedy[2]. W 1991 Iżewsk nawiedziła powódź, która między innymi zalała zajezdnię nr 1.
Pomimo upadku licznych sieci tramwajowych na terenie byłego ZSRR w latach 90. XX wieku, tabor tramwajowy w Iżewsku był dobrze utrzymany i sieć tramwajowa uważana była za jedną z najlepiej prowadzonych w Rosji[2]. Wagony przeważnie jeżdżą solo, z dużą częstotliwością kursowania[2].
Linie tramwajowe[edytuj | edytuj kod]
W maju 2018 r. w Iżewsku funkcjonowało 11 linii tramwajowych o łącznej długości 120,1 km:[1]
Linia | Trasa |
---|---|
1 | Moskowskaja ↔ K/t Awrora |
2 | Promyszliennaja ↔ Bummasz |
3 | Promyszliennaja ↔ Moskowskaja |
4 | Promyszliennaja ↔ K/t Awrora |
5 | Ognieupornaja ↔ Bummasz |
7 | Bummasz ↔ K/t Awrora |
8 | Promyszliennaja ↔ Bummasz |
9 | Moskowskaja ↔ Bummasz |
10 | Woroszyłowa ↔ K/t Awrora |
11 | Promyszliennaja ↔ Woroszyłowa |
12 | Moskowskaja ↔ Woroszyłowa |
Zajezdnie[edytuj | edytuj kod]
W Iżewsku funkcjonują dwie zajezdnie:
- nr 1 otwarta w 1943, obsługiwane linie: 1, 3, 5, 9, 12
- nr 2 otwarta w 1965, obsługiwane linie: 2, 3, 4, 5, 7, 8, 10, 11, 12
Tabor[edytuj | edytuj kod]
Od 1966 rozpoczęto dostawy czechosłowackich tramwajów Tatra T3. Tabor składa się z przede wszystkim z Tatr T3 w kilku odmianach oraz Tatr T6B5. Tatry kupowano do końca ich produkcji (ostatnie 10 wagonów T6B5 w 2003, z wyposażeniem elektrycznym od firmy Inekon)[2]. Łącznie w Iżewsku w maju 2018 r. eksploatowano 178 wagonów z 220 posiadanych:[3]
Zdjęcie | Typ | Liczba |
---|---|---|
![]() |
Tatra T3SU | 104 |
Tatra T3R.P | 1 | |
Tatra T3R „Iż” | 2 | |
![]() |
Tatra T3RF | 3 |
Tatra T3K | 47 | |
Tatra T3K „Iż” | 7 | |
![]() |
Tatra T6B5SU | 34 |
![]() |
Tatra T6B5-RA | 10 |
![]() |
Tatra KT4DtM | 10 |
KTM-19KT-01 | 1 | |
71-402 | 1 | |
Łączna liczba: | 220 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Świat Kolei 11/2010
- transphoto.ru
- tranviaperm.narod.ru
|