Tramwaje w Nottingham

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Tramwaje w Nottingham – system komunikacji tramwajowej działający w Nottingham, w Wielkiej Brytanii[1][2].

Tramwaje w Nottingham
Nottingham Express Transit
tramwaj
Ilustracja
Tramwaj Incentro w Nottingham.
Państwo

 Wielka Brytania

Lokalizacja

Nottingham

Organizator

Nottingham City Council

Operator

Tramlink Nottingham Ltd.

Liczba linii

2

Lata funkcjonowania

od 9 marca 2004

Roczna
liczba pasażerów

3,4 mln (2020/21)[3]

Infrastruktura
Schemat sieci
Schemat działania sieci tramwajowej w Nottingham.
Długość sieci

32 km

Rozstaw szyn

1435 mm

Napięcie zasilania

750 V

Tabor
Liczba pojazdów

37

Strona internetowa
Mapa linii tramwajowych w Nottingham.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W latach 1878–1936 działała w Nottingham sieć tramwajowa, początkowo konna, zelektryfikowana w latach 1901–1902[4]. Nową sieć tramwajową w Nottingham uruchomiono 9 marca 2004[2]. Posiada ona obecnie dwie linie o łącznej długości 32 km. Tramwaje obsługuje konsorcjum Tramlink Nottingham, a operatorem jest Nottingham Express Transit[5]. Po sukcesie jakim okazała się budowa pierwszej linii zaplanowano budowę dwóch kolejnych, zaczynających się przy dworcu kolejowym Nottingham i dalej do:

  • 2: Clifton o długości 7,6 km (otwarta 25 sierpnia 2015)[6]
  • 3: Chilwell o długości 9,8 km (obecnie trwa planowanie trzeciej i kolejnych linii)[2]

Linie[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza, ma swój początek w Toton Lane, kieruje się na północ przejeżdżając przez centrum miasta i dalej do końcówki Hucknall. Druga linia wiedzie od Clifton, przez centrum miasta do Phoenix Park. Obie linie łączą się przy dworcu kolejowym Nottingham, przecinając perony. Następnie znów się rozdzielają i łączą ponownie. W Highbury Vale ostatecznie się rozchodzą[7].

Tabor[edytuj | edytuj kod]

Do obsługi pierwszej linii, wybudowanej w 2004, zakupiono 15 tramwajów Incentro produkcji Bombardier Transportation, oznaczonych jako AT6/5. Tramwaje są pięcioczłonowe, dwukierunkowe, o długości 33 m, szerokości 2,65 m i wysokości 3,35 m. Pojemność tramwajów Incentro wynosi 129 miejsc stojących i 54 miejsca siedzące[8].

Do obsługi drugiej linii, wybudowanej w 2015, służą 22 tramwaje Citadis od Alstom, model 302. Mają pięć członów, 32 m długości i 2,4 m szerokości. Mają zostać również zakupione do użytku linii trzeciej[8][9][10].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. thetram.net [online], www.thetram.net [dostęp 2022-12-29] (ang.).
  2. a b c Nottingham Express Transit Light Rail Scheme, United Kingdom - Railway Technology [online], www.railway-technology.com [dostęp 2021-02-25].
  3. Light rail and tram statistics, England: year ending March 2021 [online], GOV.UK [dostęp 2022-12-29] (ang.).
  4. Rodney Tolley, Velo City conference, 6–10 September 1993, Nottingham, UK, „Journal of Transport Geography”, 2 (1), 1994, s. 69–71, DOI10.1016/0966-6923(94)90039-6, ISSN 0966-6923 [dostęp 2021-02-25].
  5. Anticipated acquisition by Tramlink Nottingham Consortium of NET Phase Two concession [online], 12 września 2011 [zarchiwizowane z adresu 2013-11-11].
  6. "NET Extensions 2012 - 2015: Expanding Nottingham's Tram Network". 25 sierpnia 2015. Archiwalna strona: link 21 września 2015.
  7. www.visit-nottinghamshire.co.uk [online], 2014 [zarchiwizowane z adresu 2021-10-28].
  8. a b TheTrams.co.uk: Nottingham Express Transit – Trams [online], www.thetrams.co.uk [dostęp 2022-12-29] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-22] (ang.).
  9. Railway Gazette [online], 6 kwietnia 2011 [zarchiwizowane z adresu 2015-09-21] (ang.).
  10. Extending NET – Citadis Trams [online] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-13] (ang.).