Tratwy Bensona
Tratwy Bensona – przedsięwzięcie polegające na transporcie dużych ilości drewna w postaci olbrzymich tratw, holowanych przez ocean z Oregonu do Kalifornii.
O ile transport drewna w formie tratw po rzekach znany był od dawna, dopiero w końcu XIX wieku podjęto próby transportu tratw na duże odległości drogą morską[1][2].
W 1906 Simon Benson, amerykański potentat handlu drewnem zaczął budować tratwy na rzece Kolumbia i dostarczać je drogą morską do Kalifornii, gdzie występował znaczny deficyt drewna. Do nadzorowania prac Benson zatrudnił Johna A. Festabenda[3].
Tratwy, kształtem przypominające cygaro, były budowane w Wallace Slough, niedaleko Clatskanie. Kłody były umieszczane za pomocą dźwigu pływającego w specjalnej ramie z drewna o kształcie przypominającym kadłub statku[3]. Po napełnieniu ramy do połowy, w środku układano łańcuch holowniczy, od którego odchodziły łańcuchy boczne łączące go z łańcuchami opasującymi[4]. Drewno w ramie było opasywane odpowiednio mocnymi łańcuchami w odstępie około 5–7 metrów, połączonymi między sobą. Łańcuchy, wraz z umieszczonymi w ładunku dłuższymi kłodami zapewniały odpowiednią wytrzymałość tratwy[3]. Następnie usuwano jedną ze stron ramy i wypychano tratwę z pozostałej części. Swobodnie unosząc się na wodzie tratwa spłaszczała się, co dodatkowo napinało łańcuchy. Tworzenie jednej tratwy trwało 4 do 7 tygodni[3].
Tratwy miały długość 210–300 metrów, szerokość około 16–18 metrów i grubość około 10–12 metrów. Zanurzenie takiej tratwy wynosiło około 8–10 metrów. Tratwa taka zawierała 4 do 8 milionów stóp deskowych (9,5–19 tysięcy metrów sześciennych) drewna. Do powiązania używano 170–250 ton łańcuchów[3][4]. Około połowa tratw była dodatkowo załadowana innymi sortymentami drewna (słupy, gonty i inne)[3].
Gotowe tratwy były holowane przez holownik do San Diego, gdzie Benson miał swoje tartaki. Podróż na odległość 1100 mil zajmowała około 15 dni[3]. Oprócz wielkich tratw Bensona, Davis Logging and Trading Co. konstruowała podobne, choć mniej złożone i mniejsze (do 40 m długości, 20 m szerokości i 10 m grubości) tratwy oceaniczne zwane tratwami Davisa, które podróżowały z Prince Rupert do Vancouver (ok. 500 mil)[4].
W latach 1906–1941 skonstruowano 120 tratw. 4 z nich zostały utracone na skutek sztormów lub pożaru[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ TO HANDLE BIG LUMBER RAFTS. [online] [dostęp 2018-01-19] (ang.).
- ↑ A BIG RAFT COMES BY SEA. [online] [dostęp 2018-01-19] (ang.).
- ↑ a b c d e f g h Oregon History Project [online], 9 czerwca 2011 [dostęp 2018-01-19] [zarchiwizowane z adresu 2011-06-09].
- ↑ a b c Frederick Alexander Leete: Lumbering and wood-working industries in the United States and Canada, together with notes on British practice and suggestions for India, based on a tour in North America in 1918. T. I. Simla: Govt. Monotype Press, 1919, s. 58–60.