Troktolit
Troktolit (Pstrągowiec) – głębinowa zasadowa skała magmowa podobna do gabra z grupy gabroidów. Odmiana gabra oliwinowego[1].
Budowa[edytuj | edytuj kod]
Skała składa się głównie z zasadowego wapiennego plagioklazu (anortyt, labrador) i oliwinów podrzędnie występuje piroksen (do 10%) i powstałe z przekształcenia oliwinów, wtórne serpentyny (do 10%). Odznacza się specyficzną strukturą polegającą na występowaniu kulistych skupień zbudowanych z minerałów na tle szarej masy plagioklazów. Barwa szaro-czarna często z zielonkawym odcieniem. Skały po lekkim zwietrzeniu wykazują obecność charakterystycznych czerwonych plamek iddingsytu, będącego mieszaniną wodorotlenków żelaza i minerałów ilastych. Ze względu na kuliste skupienia minerałów maficznych przypomina skórę pstrąga – są makroskopowo określane polskim terminem – pstrągowiec. Skały te mogą być wykorzystywane w charakterze kamieni ozdobnych.
Struktura[edytuj | edytuj kod]
Struktura: holokrystaliczna, pełnokrystaliczna kryształy mają ok. 1–4 mm wielkości, kryształy oliwinu subhedralne, plagioklazów euhedralne, subhedralne i anhedralne
Tekstura[edytuj | edytuj kod]
Zbita, bezładna.
Minerały[edytuj | edytuj kod]
Plagioklazy o pokróju tabliczkowym, obecność zbliźniaczeń. Oliwin (wysoki relief, widoczna serpentynizacja).
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
W Polsce troktolity w niewielkich ilościach występują na Dolnym Śląsku w Górach Sowich oraz w miejscowości Wolibórz koło Nowej Rudy[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Alfred Majerowicz, Bogumił Wierzchołowski, Petrologia skał magmowych, Wydawnictwa Geologiczne, 1990, ISBN 83-220-0335-8, OCLC 749888015.
- Wacław Ryka, Anna Maliszewska, Słownik petrograficzny, wyd. II popr. i uzup., Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1991, ISBN 83-220-0406-0, OCLC 749837370.
- Andrzej Bolewski, Włodzimierz Parachoniak, Petrografia, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1988, ISBN 83-220-0337-4, OCLC 834599439.