Tryton (fizyka)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jądro protu, deuteru i trytu

Trytonjądro atomowe trytu, czyli promieniotwórczego izotopu wodoru oznaczane lub Składa się z dwóch neutronów i jednego protonu.

Jest nietrwałe i ulega rozpadowi β z okresem połowicznego zaniku 12,3 lat, przechodząc w jądro helu [1]:

.

Liczba atomowa trytonu wynosi Z = 1, zaś liczba masowa A = 3. Tryton oznaczamy symbolem chemicznym T przyjętym w zapisach przemian jądrowych.

Trytony są wykorzystywane najczęściej w reakcjach termojądrowych z emisją neutronu (niektóre z nich są ważnym źródłem neutronów prędkich).

T + D  →  4He + n + 17,6 MeV.

Trytony stosowane są także do badania sił jądrowych, a także do syntezy termojądrowej.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. tryton, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-09-16].