Trzcianka (dopływ Łagi)
|
||
 Rzeka w mieście Trzcianka. Na rzece para kaczek krzyżówek |
||
| Kontynent | Europa | |
| Państwo |  Polska |
|
| Rzeka | ||
| Długość | 28,8 km | |
| Powierzchnia zlewni | 101,9 km² | |
| Źródło | ||
| Miejsce | na SE od jez. Jeleń | |
| Współrzędne | 53°08′39″N 16°21′04″E/53,144167 16,351111 | |
| Ujście | ||
| Recypient | Łaga | |
| Miejsce | na wschód od wsi Radolin | |
| Współrzędne | 53°00′18″N 16°33′35″E/53,005000 16,559722 | |
|
Położenie na mapie Polski
 źródło
 ujście
|
||
Trzcianka (pot. Trzcianica, Trzcinica) – rzeka o długości 28,8 km, dopływ Łagi[1] i Noteci. Powierzchnia dorzecza wynosi 101,9 km²[2][3].
Górny bieg rzeki do jeziora Sarcze nosi nazwę Niekurska Struga[1]. Ma ona źródło na południowy wschód od jeziora Jeleń, skąd płynie w kierunku południowo-wschodnim przez wieś Niekursko, następnie płynie pomiędzy jeziorem Sarcze a Okunie. Ok. 0,3 km na wschód od Sarczego – Niekurska Struga rozdziela się na mały ciek uchodzący do Sarczego oraz rzekę Trzciankę, która dalej płynie w kierunku południowym przez miasto Trzcianka, a za nim na południowy wschód przy wsi Radolin.
Punkt ujścia Trzcianki oraz recypient są niejednoznaczne i zależne od publikacji, co jest związane z rozbudowanym systemem wodnym doliny Noteci. Znaczną część wód Trzcianki odbiera obecnie odchodzący za Radolinem kanał (o dł. 1,7 km) biegnący na wschód do Noteci, przy drodze powiatowej Radolin–Walkowice, który przecina także Łagę.
Nazwę Trzcianka ustalono urzędowo w 1949 roku, zastępując poprzednią niemiecką nazwę Schönlanker Mühlenfließ[4][5].
Zobacz też[edytuj]
Przypisy
- ↑ a b Komisja Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych: Hydronimy. Izabella Krauze-Tomczyk, Jerzy Ostrowski (oprac. red). T. 1. Cz. 1: Wody płynące, źródła, wodospady. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006. ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ Stan środowiska powiatu czarnkowsko-trzcianeckiego w 2003 roku. Czarnków: Arcadis Ekokonrem, 2005-04, s. 17 (Załącznik do Programu Ochrony Środowiska dla powiatu czarnkowsko-trzcianeckiego na lata 2005–2012)
- ↑ 3.1.2. Monitoring regionalny. W: Raport o stanie środowiska w Wielkopolsce w roku 1999. WIOŚ Poznań, 1999.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 11 lutego 1949 r. (M.P. z 1949 r. Nr 17, poz. 225, s. 7)
- ↑ Arkusz 2965 Radolin W: Topografische Karten (Meßtischblätter) 1:25 000. Das Reichsamt für Landesaufnahme, 1940.
