Trzciniec (szczyt)
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Pasmo |
Sudety |
| Wysokość |
484 m n.p.m. |
Położenie na mapie Sudetów | |
Trzciniec (dawniej też Gruszka) (niem. Rohrs-Berg, 484 m n.p.m.) - szczyt w południowo-zachodniej Polsce, w północnej części Grzbietu Wschodniego Gór Kaczawskich.
Szczyt stanowi zakończenie grzbietu ciągnącego się na zachód od Bukowinki poprzez Marciniec, Rogacz, Dłużek, Chmielarz, Polankę po Trzciniec. Na południe od Trzcińca znajduje się boczne ramię odchodzące od Polanki ku południowemu zachodowi, zakończone szczytem Bielec.
Trzciniec zbudowany jest ze staropaleozoicznych skał metamorficznych pochodzenia wulkanicznego - zieleńców i łupków zieleńcowych oraz pochodzenia osadowego - fyllitów, łupków albitowo-serycytowych, chlorytowo-serycytowych i kwarcowo-serycytowych, z wkładkami marmurów (wapieni krystalicznych - kalcytowych i dolomitowych), należących do metamorfiku kaczawskiego. Marmury budują szczyt i południowe zbocza oraz wzniesienie Bielec. Były one eksploatowane w wyrobisku nieczynnego obecnie kamieniołomu Gruszka, które ciągnie się aż do Bielca. Stąd nazwa Gruszka była nadawana szczytowi Trzcińska oraz Bielca.
Szczyt i zbocza pokrywają łąki i niewielkie zagajniki.
Szubienica
[edytuj | edytuj kod]Ruiny cylindrycznej szubienicy znajdują się na siodle pomiędzy szczytami Trzcińca (484 m n.p.m.) i Polanki (546 m n.p.m.), na północny-wschód od centrum Wojcieszowa. Obiekt pochodzi z XVII w., ponieważ pierwsza egzekucja, według dokumentów, odbyła się w już 1682. Szubienica wybudowana jest z kamienia, ma średnicę 6 m i wysokości murów 3 m. Do jej wnętrza prowadzi wejście w przyziemiu, którym wchodziło się schodami na podest. Na koronie cylindrycznego muru o grubości 1 m wznoszą się cztery kamienne filary o wysokości 3 m, na których spoczywały belki z łańcuchami[1][2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Szubienica w Wojcieszowie. [dostęp 2025-09-16].
- ↑ Szubienica w Wojcieszowie - Relikt dawnego prawa. [dostęp 2025-09-16].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Marek Staffa red., Słownik geografii turystycznej Sudetów, tom 6 Góry Kaczawskie, Wydawnictwo I-BiS, Wrocław 2000, ISBN 83-85773-27-4, s. 330
- Plan (mapa) Góry i Pogórze Kaczawskie, skala 1:40.000, Wydawnictwo Turystyczne, Jelenia Góra, 2004 ISBN 83-88049-02-X.