Trzeba przejść i przez ogień

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Trzeba przejść i przez ogień
В огне брода нет
W ognie broda niet
Gatunek

dramat wojenny

Rok produkcji

1968

Data premiery

1 czerwca 1968

Kraj produkcji

ZSRR

Język

rosyjski

Czas trwania

95 min

Reżyseria

Gleb Panfiłow

Scenariusz

Gleb Panfiłow
Jewgienij Gabriłowicz

Główne role

Inna Czurikowa
Anatolij Sołonicyn
Michaił Głuzski

Muzyka

Wadim Bibergan

Zdjęcia

Dmitrij Dolinin

Scenografia

Marksen Gauchman-Swierdłow

Kostiumy

Jewgienija Słowcowa

Montaż

Ludmiła Obrazumowa

Nagrody
1969: Złoty Lampart na MFF w Locarno

Trzeba przejść i przez ogień (ros. В огне брода нет / W ognie broda niet) – radziecki dramat wojenny z 1968 roku w reżyserii Gleba Panfiłowa, dla którego był to pełnometrażowy debiut, a zarazem pierwsza zawodowa współpraca z jego późniejszą żoną i muzą Inną Czurikową. Zdjęcia kręcono na stacji kolejowej Biezliesnaja koło Murom (obwód włodzimierski).

Historia młodej sanitariuszki zaangażowanej w pomoc rannym w czasie wojny domowej w Rosji. Tania Tiotkina stara się odnaleźć szczęście w czasach chaosu i dać upust swojemu talentowi[1].

Film miał premierę w ZSRR 1 czerwca 1968 roku. W 1969 na MFF w Locarno zdobył główną nagrodę Złotego Lamparta oraz nagrodę aktorską dla Inny Czurikowej[2]. Na ekrany polskich kin wszedł 7 listopada 1970.

Obsada[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Spotlight: Gleb Panfilov. ÉCU Film Festival. [dostęp 2023-04-13]. (ang.).
  2. Filmography: No Path Through Fire. Gleb Panfilov. [dostęp 2023-04-16]. (ang.).
  3. В огне брода нет (1967). Kino-teatr.ru. [dostęp 2023-04-16]. (ros.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]