Trznadelek
| ||
| Schoeniclus pusillus[1] | ||
| (Pallas, 1776) | ||
| ||
| Systematyka | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | zwierzęta | |
| Typ | strunowce | |
| Podtyp | kręgowce | |
| Gromada | ptaki | |
| Podgromada | Neornithes | |
| Nadrząd | ptaki neognatyczne | |
| Rząd | wróblowe | |
| Podrząd | śpiewające | |
| Rodzina | trznadle | |
| Rodzaj | Schoeniclus | |
| Gatunek | trznadelek | |
| Synonimy | ||
| ||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | ||
 | ||
Trznadelek[3] (Schoeniclus pusillus) – gatunek małego ptaka z rodziny trznadli (Emberizidae), gniazdujący w północnej Azji i północno-wschodniej Europie. Wędrowny (przeloty w V i w IX–X). Zimuje w subtropikalnych obszarach ciągnących się od północno-wschodnich Indii po południowe Chiny i Tajwan[4]. W Polsce obserwowany sporadycznie.
Część systematyków zalicza trznadelka do rodzaju Emberiza[4][5]. Jest to gatunek monotypowy[4][5].
Charakterystyka[6][edytuj | edytuj kod]
- Wygląd zewnętrzny
- Obie płcie ubarwione podobnie. Grzbiet jest ciemny, intensywnie kreskowany. Spód jasny z ciemnym kreskowaniem. Policzki rdzawe, z jasną obrączką oczną. Ma ciemne boczne paski ciemieniowe oraz czarny pasek otaczający pokrywy uszne przechodzący w niekompletny pasek policzkowy (niesięgający dzioba). Ze względu na podobieństwo, bywa mylony z potrzosem.
- Rozmiary
- długość ciała 12–13,5 cm[4]
- Masa ciała
- 12–19,3 g[4]
- Głos
- Głos kontaktowy: cik, cit, śpiew: świergotliwy podobny do trznadla czubatego, motywy zmienne
Środowisko[edytuj | edytuj kod]
Występuje w tundrze i tajdze w miejscach podmokłych i luźno zadrzewionych.
Pożywienie[edytuj | edytuj kod]
W okresie karmienia piskląt owady, w pozostałych sezonach nasiona.
Lęgi[edytuj | edytuj kod]
- Gniazdo
- Na drzewie
- Jaja
- 4–6 jaj w lęgu
Status i ochrona[edytuj | edytuj kod]
Gatunek liczny, niezagrożony. IUCN uznaje trznadelka za gatunek najmniejszej troski nieprzerwanie od 2004 (stan w 2019)[2].
W Polsce jest obserwowany bardzo rzadko. Do końca 2015 odnotowano 20 pewnych stwierdzeń (w sumie obserwowano 21 osobników)[7]. W 2016 miał miejsce najliczniejszy dotąd pojaw – odnotowano wówczas 6 stwierdzeń, w tym 4 w Helu[7]. Tak jak prawie wszystkie wróblowe na terenie kraju gatunek ten jest objęty ścisłą ochroną gatunkową[8].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Emberiza pusilla, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.) [dostęp 2015-12-13]
- ↑ a b BirdLife International 2017, Emberiza pusilla [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2017 [online], wersja 2019-2 [dostęp 2019-09-24] (ang.).
- ↑ P. Mielczarek, M. Kuziemko: Rodzina: Emberizidae Vigors, 1825 - trznadle - Old word buntings (wersja: 2019-05-02). W: Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2019-09-24].
- ↑ a b c d e Copete, J.L.: Little Bunting (Emberiza pusilla). W: del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. 2019. [dostęp 2019-09-24].
- ↑ a b F. Gill, D. Donsker (red.): Buntings (ang.). IOC World Bird List: Version 9.2. [dostęp 2019-09-24].
- ↑ Lars Jonsson, Ptaki Europy i obszaru śródziemnomorskiego, Magnus Ullman i inni, wyd. Wyd. 3, Warszawa: Muza SA, 2006, ISBN 83-7319-927-6, OCLC 749649489.
- ↑ a b Komisja Faunistyczna Sekcji Ornitologicznej Polskiego Towarzystwa Zoologicznego. Raport nr 33. Rzadkie ptaki obserwowane w Polsce w roku 2016. „Ornis Polonica”. 58, s. 83–116, 2017.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2016 r. poz. 2183)
