Trzy Kopce (Beskid Śląski)
 Wierzchołek Trzech Kopców w 2017 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
1082 m n.p.m. |
Położenie na mapie Beskidu Śląskiego  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°44′12,5″N 18°59′10,9″E/49,736806 18,986361
| |
Trzy Kopce – szczyt w Beskidzie Śląskim o wysokości 1082 m n.p.m.[1], położony ok. 750 m na południowy zachód od Klimczoka. Jest zwornikiem dla odgałęziającego się tu w kierunku północno-zachodnim pasemka Błotnego.
Szczyt graniczny między miastem Bielsko-Biała, gminą Brenna a Szczyrkiem. Nazwa, podobnie jak w przypadku Trzech Kopców Wiślańskich, pochodzi od trzech kopców granicznych, jakie ustawiono tu, aby oznaczyć poszczególne obszary. W tym przypadku kopce oznaczały granice trzech wsi: Brennej, Wapienicy i Szczyrku, ale jednocześnie, od XVII w., granice Księstwa Cieszyńskiego i hrabstwa bielskiego należących do Austrii oraz dominium łodygowieckiego leżącego w granicach Polski. Później, do 1950, zbiegały się tu granice powiatów cieszyńskiego, bielskiego i bialskiego.
Na południowym skłonie szczytu znajduje się Jaskinia w Trzech Kopcach, kojarzona ze zbójnikami Wojciechem i Mateuszem Klimczokami mającymi ponoć tam kryjówkę. Na północnym stoku odkryto kamienne kopczyki, podobne do tych z Palenicy, jeszcze jednak ich nie przebadano.
W latach 30. XX wieku na szczycie powstało schronisko turystyczne na Trzech Kopcach, prowadzone przez Roberta Urbanek i jego żonę Anielę. Obiekt został zniszczony pod koniec II wojny światowej. Ruiny schroniska rozebrano ostatecznie po 1949. Jego fundamenty są widoczne tuż przy 
szlaku turystycznym z Klimczoka na Błatnią[2].
Po południowo-wschodniej stronie góry biegnie czerwony szlak z Siodła pod Klimczokiem na Przełęcz Salmopolską, zaś przez stoki południowo-zachodnie – czerwono znakowany szlak narciarski z Klimczoka przez Trzy Kopce i przełęcz Karkoszczonkę do Szczyrku.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Geoportal. [dostęp 2010-02-05].
- ↑ Tomasz Biesik: Schroniska górskie dawniej i dziś. Beskid Mały i Beskid Śląski. Bielsko-Biała: Wyd. „Logos” Agnieszka Korzec-Biesik, 2013, s. 147–153. ISBN 978-83-925599-3-1.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Barański Mirosław J.: „Beskid Śląski. Pasma Klimczoka i Równicy”, Wydawnictwo PTTK „Kraj”, Warszawa 1995, ISBN 83-7005-360-2
- Beskid Śląski. Mapa turystyczna 1:50 000, wyd. II, Compass Kraków 2004, ISBN 83-89165-68-6