Trzydziesty czwarty rząd Izraela
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||
 Izrael
| ||
 Ministrowie 34. rządu oraz prezydent Re’uwen Riwlin (19 maja 2015) | ||
| Premier | Binjamin Netanjahu | |
| Partie | Likud, My Wszyscy, Żydowski Dom, Zjednoczony Judaizm Tory, Szas, Nasz Dom Izrael (2016–2018), Nowa Prawica (2018–2019) Unia Partii Prawicowych (od 2019) | |
| Kadencja | od 14 maja 2015 | |
| Poprzedni | trzeci rząd Netanjahu | |
| Następny | trzydziesty piąty | |
Izrael
 Ustrój i polityka Izraela Ustrój polityczny
Konstytucja
Władza ustawodawcza
Władza wykonawcza
Władza sądownicza
Kontrola państwowa
Finanse
Samorząd terytorialny
Partie polityczne
Wybory
Polityka zagraniczna
| |
Portal  Izrael
| |
Trzydziesty czwarty rząd Izraela − aktualnie urzędujący rząd Izraela, sformowany 14 maja 2015[1][2].
Rząd został powołany po przedterminowych wyborach marcu 2015 roku wygranych przez prawicowy Likud dotychczasowego premiera Binjamina Netanjahu.
Koalicja rządząca[edytuj | edytuj kod]
Rozmowy koalicyjne przeciągały się, ostatecznie w maju 2015 powołany został nowy koalicyjny rząd z Netanjahu jako premierem. W skład koalicji rządowej weszły następujące partie[3]: Likud (30 posłów), Zjednoczony Judaizm Tory (6 posłów), Żydowski Dom (8 posłów), Szas (7 posłów) oraz My Wszyscy (10 posłów). Koalicja uzyskała niezbędne minimum głosów 61 na 120 w dwudziestym Knesecie[4].
30 maja 2016 do koalicji dołączył Nasz Dom Izrael (6 posłów), którego dwoje członków zostało ministrami w rządzie, w listopadzie 2018 partia opuściła koalicję, a Awigdor Lieberman i Sofa Landwer swoje ministerstwa[1].
Po wyborach w kwietniu 2019 roku Netanjahu otrzymał misję sformowania nowego rządu[5]. W wyznaczonym terminie nie udało się jednak tego dokonać, wskutek braku porozumienia z Awigdorem Liebermanem. W związku z tym 29 maja Kneset przegłosował samorozwiązanie, a nowe wybory parlamentarne zaplanowano na 17 września[6][7].
2 czerwca premier zdymisjonował dwoje ministrów z Nowej Prawicy – Naftalego Bennetta i Ajjelet Szaked; premier nie chciał, aby oboje swoją pracą przyczyniali się do budowania popularności swojej partii, co mogłoby doprowadzić do odebrania Likudowi głosów we wrześniowych wyborach[8]. 23 czerwca w skład rządu weszło dwóch polityków Unii Partii Prawicowych – Rafi Perec i Becalel Smotricz[1].
1 stycznia 2020 roku Netanjahu zrezygnował ze wszystkich piastowanych stanoiwsk ministerialnych[9].
Skład rządu[edytuj | edytuj kod]
Lista ministrów rządu, pogrubioną czcionką zaznaczeni są aktualni ministrowie[1]:
| Stanowisko | Minister | Partia | Od | Do | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|
| Premier | Binjamin Netanjahu | Likud | 14 maja 2015 | ||
| Wicepremier | Silwan Szalom | Likud | 14 maja 2015 | 27 grudnia 2015 | |
| Minister spraw zagranicznych | Binjamin Netanjahu | Likud | 14 maja 2015 | 17 lutego 2019 | równocześnie premier |
| Jisra’el Kac | Likud | 18 lutego 2019 | do 29 maja jako pełniący obowiązki | ||
| Minister rolnictwa i rozwoju wsi | Uri Ari’el[10] | Żydowski Dom | 14 maja 2015 | ||
| Minister komunikacji | Binjamin Netanjahu | Likud | 14 maja 2015 | 21 lutego 2017 | równocześnie premier |
| Cachi Hanegbi | Likud | 21 lutego 2017 | 29 maja 2017 | pełniący obowiązki | |
| Ajjub Kara | Likud | 29 maja 2017 | 26 czerwca 2019 | ||
| Binjamin Netanjahu | Likud | 26 czerwca 2019 | 1 lipca 2019 | równocześnie premier | |
| Dawid Amsalem | Likud | 1 lipca 2019 | |||
| Minister kultury i sportu | Miri Regew[11] | Likud | 14 maja 2015 | ||
| Minister obrony | Mosze Ja’alon | Likud | 14 maja 2015 | 22 maja 2016 | |
| Awigdor Lieberman | Nasz Dom Izrael | 30 maja 2016 | 18 listopada 2018 | ||
| Binjamin Netanjahu | Likud | 18 listopada 2018 | 1 stycznia 2020[9] | równocześnie premier | |
| Minister rozwoju Negewu i Galilei |
Arje Deri | Szas | 14 maja 2015 | od XI 2016 nie był już posłem | |
| Minister rozwoju regionalnego | Binjamin Netanjahu | Likud | 14 maja 2015 | 26 grudnia 2016 | równocześnie premier |
| Cachi Hanegbi | Likud | 26 grudnia 2016 | |||
| Minister energii | Juwal Steinitz[12] | Likud | 14 maja 2015 | ||
| Minister edukacji | Naftali Bennett[13] | Żydowski Dom Nowa Prawica |
14 maja 2015 | 4 czerwca 2019 | przez pewien czas nie był posłem, od końca 2018 członek NP |
| Binjamin Netanjahu | Likud | 4 czerwca 2019 | 23 czerwca 2019 | równocześnie premier | |
| Rafi Perec | Unia Partii Prawicowych | 23 czerwca 2019 | |||
| Minister ochrony środowiska | Awi Gabbaj[2][14] | My Wszyscy | 14 maja 2015 | 31 maja 2016 | nie był posłem |
| Mosze Kachlon | My Wszyscy | 31 maja 2016 | 1 sierpnia 2016 | tymczasowo, nie był posłem | |
| Ze’ew Elkin | Likud | 1 sierpnia 2016 | |||
| Minister finansów | Mosze Kachlon[15] | My Wszyscy | 14 maja 2015 | od I 2016 nie był już posłem | |
| Minister zdrowia | Binjamin Netanjahu | Likud | 14 maja 2015 | 2 września 2015 | równocześnie premier |
| Ja’akow Litzman | Zjednoczony Judaizm Tory | 2 września 2015 | 28 listopada 2017 | ||
| Binjamin Netanjahu | Likud | 28 listopada 2017 | 1 stycznia 2020[9] | równocześnie premier | |
| Minister mieszkalnictwa i budownictwa |
Jo’aw Galant | My Wszyscy | 14 maja 2015 | 2 stycznia 2019 | |
| Jifat Szasza-Bitton | My Wszyscy | 2 stycznia 2019 | |||
| Minister absorpcji imigrantów | Ze’ew Elkin | Likud | 14 maja 2015 | 30 maja 2016 | |
| Sofa Landwer | Nasz Dom Izrael | 30 maja 2016 | 18 listopada 2018 | ||
| Binjamin Netanjahu | Likud | 18 listopada 2018 | 9 stycznia 2019 | równocześnie premier | |
| Jariw Lewin | Likud | 24 grudnia 2018 | 9 stycznia 2019 | pełniący obowiązki | |
| Jo’aw Galant | Likud | 9 stycznia 2019 | Nie był już posłem | ||
| Minister gospodarki i handlu[16] | Arje Deri | Szas | 14 maja 2015 | 3 listopada 2015 | |
| Binjamin Netanjahu | Likud | 1 lutego 2016 | 1 sierpnia 2016 | równocześnie premier | |
| Mosze Kachlon | My Wszyscy | 1 sierpnia 2016 | 23 stycznia 2017 | nie był posłem | |
| Eli Kohen | My Wszyscy | 23 stycznia 2017 | |||
| Minister spraw religijnych | Dawid Azulaj[17] | Szas | 14 maja 2015 | 30 października 2018 | zmarł |
| Arje Deri | Szas | 14 października 2018 | 31 grudnia 2018 | nie był posłem | |
| Jicchak Waknin | Szas | 1 stycznia 2019 | |||
| Minister ds. Jerozolimy i diaspory[a] |
Naftali Bennett | Żydowski Dom | 14 maja 2015 | 1 czerwca 2015 | Ministerstwo podzielone |
| Minister ds. diaspory[b] | Naftali Bennett | Żydowski Dom Nowa Prawica |
1 czerwca 2015 | 4 czerwca 2019 | przez pewien czas nie był posłem, od końca 2018 członek NP |
| Binjamin Netanjahu | Likud | 4 czerwca 2019 | 1 stycznia 2020[9] | równocześnie premier | |
| Minister ds. Jerozolimy i dziedzictwa narodowego[c] |
Ze’ew Elkin | Likud | 1 czerwca 2015 | ||
| Minister spraw wewnętrznych | Silwan Szalom | Likud | 14 maja 2015 | 27 grudnia 2015 | |
| Binjamin Netanjahu | Likud | 28 grudnia 2015 | 11 stycznia 2016 | równocześnie premier | |
| Arje Deri | Szas | 11 stycznia 2016 | od XI 2016 nie był już posłem | ||
| Minister planowania strategicznego | Gilad Erdan | Likud | 25 maja 2015 | ||
| Minister informacji | Gilad Erdan | Likud | 25 maja 2015 | ||
| Minister wywiadu | Jisra’el Kac[18] | Likud | 14 maja 2015 | ||
| Minister sprawiedliwości | Ajjelet Szaked[19] | Żydowski Dom Nowa Prawica |
14 maja 2015 | 2 czerwca 2019[8] | Nowa Prawica od końca 2018 |
| Amir Ochanna[20] | Likud | 5 czerwca 2019 | |||
| Minister bezpieczeństwa wewnętrznego | Jariw Lewin[21] | Likud | 14 maja 2015 | 25 maja 2015 | |
| Gilad Erdan | Likud | 25 maja 2015 | |||
| Minister nauki i technologii | Danny Danon | Likud | 14 maja 2015 | 27 sierpnia 2015 | |
| Ofir Akunis | Likud | 2 września 2015 | |||
| Minister turystyki | Jariw Lewin | Likud | 14 maja 2015 | ||
| Minister transportu i bezpieczeństwa drogowego |
Jisra’el Kac | Likud | 14 maja 2015 | 23 czerwca 2019 | |
| Becalel Smotricz | Unia Partii Prawicowych | 23 czerwca 2019 | |||
| Minister pracy i opieki społecznej | Chajjim Kac[22] | Likud | 14 maja 2015 | ||
| Minister ds. emerytów | Gila Gamli’el[23] | Likud | 14 maja 2015 | ||
| Minister w Kancelarii Premiera | Ajjub Kara[24] | Likud | 23 stycznia 2017 | 29 maja 2017 | |
| Minister bez teki | Ofir Akunis[25] | Likud | 14 maja 2015 | 2 września 2015 | |
| Minister bez teki | Ze’ew Binjamin Begin | Likud | 14 maja 2015 | 1 czerwca 2015 | |
| Minister bez teki | Cachi Hanegbi | Likud | 30 maja 2016 | 26 grudnia 2016 |
Zastępcami ministrów zostali[1]:
- Żydowski Dom:
- Eli Ben-Dahan – Ministerstwo Obrony (od 19 do 22 maja 2015 oraz od 30 maja 2015)
- Zjednoczony Judaizm Tory:
- Me’ir Porusz – Ministerstwo Edukacji (od 19 maja do 6 grudnia 2015 oraz od 8 grudnia 2015)
- Ja’akow Litzman – Ministerstwo Zdrowia (od 14 maja 2015 do 2 września 2015 oraz od 10 stycznia 2018)
- Szas:
- Jicchak Kohen – Ministerstwo Finansów (od 19 maja 2015)
- Meszullam Nahari (nie był posłem) – Ministerstwo Pracy i Spraw Społecznych (od 19 maja 2015 do 13 stycznia 2016), Ministerstwo Spraw Wewnętrznych (od 13 stycznia 2016 do 20 września 2017 oraz od 27 września 2017) Ministerstwo Rozwoju Negewu i Galilei (od 27 września 2017)
- Likud:
- Ajjub Kara – Ministerstwo Rozwoju Regionalnego (od 19 maja 2015 do 26 grudnia 2016 oraz od 28 grudnia 2016 do 20 stycznia 2017)
- Cippi Chotoweli – Ministerstwo Spraw Zagranicznych (od 19 maja 2015)
- Jackie Lewi – Ministerstwo Mieszkalnictwa i Budownictwa (od 14 czerwca 2015 do 18 listopada 2018)
- Jaron Mazuz (nie był posłem) – Ministerstwo Spraw Wewnętrznych (od 14 czerwca 2015 do 27 grudnia 2015 oraz od 28 grudnia 2015 do 11 stycznia 2016), Kancelaria Premiera (13 stycznia do 4 sierpnia 2016), Ministerstwo Ochrony Środowiska (od 2 sierpnia 2016)
- My Wszyscy
- Micha’el Oren – Kancelaria Premiera (od 4 sierpnia 2016)
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e All Governments of Israel. Twentieth Knesset: Government 34 (ang.). knesset.gov.il. [dostęp 2019-05-03].
- ↑ a b Itamar Sharon: Who’s who in Netanyahu’s 2015 government (ang.). The Times of Israel, 2015-05-15. [dostęp 2015-05-21].
- ↑ Marek Połoński: Nowy rząd Izraela zaprzysiężony po burzliwej debacie (pol.). Portal Spraw Zagranicznych, 2015-05-15. [dostęp 2015-05-17].
- ↑ Izraelski rząd zaprzysiężony. Nie bez kłopotów (pol.). radiozet.pl, 2015-05-15. [dostęp 2015-05-17].
- ↑ President officially taps Netanyahu to form next government (ang.). The Times of Israel. [dostęp 2019-04-23].
- ↑ Benjamin Netanjahu nie stworzył rządu. Będą wybory w Izraelu. rp.pl. [dostęp 2019-05-29].
- ↑ Kneset zdecydował o samorozwiązaniu. Będą nowe wybory w Izraelu. wyborcza.pl. [dostęp 2019-05-29].
- ↑ a b Marissa Newman, Netanyahu fires Shaked and Bennett in interim government reshuffle, „The Times of Israel”, 2 czerwca 2019 [dostęp 2019-06-02].
- ↑ a b c d Benjamin Netanyahu resigns from all ministerial positions: report, „i24News”, 1 stycznia 2020 [dostęp 2020-01-02].
- ↑ Uri Ari’el (ang.) – profil na stronie Knesetu.
- ↑ Miri Regew (ang.) – profil na stronie Knesetu.
- ↑ Juwal Steinitz (ang.) – profil na stronie Knesetu.
- ↑ Naftali Bennett (ang.) – profil na stronie Knesetu.
- ↑ Awi Gabbaj (ang.) – profil na stronie Knesetu.
- ↑ Mosze Kachlon (ang.) – profil na stronie Knesetu.
- ↑ Dawniej Minister handlu, gospodarki i pracy
- ↑ Dawid Azulaj (ang.) – profil na stronie Knesetu.
- ↑ Jisra’el Kac (ang.) – profil na stronie Knesetu.
- ↑ Ajjelet Szaked (ang.) – profil na stronie Knesetu.
- ↑ Netanyahu appoints loyalist Amir Ohana justice minister (ang.). The Times of Israel. [dostęp 2019-06-05].
- ↑ Jariw Lewin (ang.) – profil na stronie Knesetu.
- ↑ Chajjim Kac (ang.) – profil na stronie Knesetu.
- ↑ Gila Gamli’el (ang.) – profil na stronie Knesetu.
- ↑ Ajjub Kara (ang.) – profil na stronie Knesetu.
- ↑ Ofir Akunis (ang.) – profil na stronie Knesetu.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- All Governments of Israel. Twentieth Knesset: Government 34 (ang.). knesset.gov.il. [dostęp 2015-05-17].
- Itamar Sharon: Who’s who in Netanyahu’s 2015 government (ang.). The Times of Israel, 2015-05-15. [dostęp 2019-07-04].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
| ||||||||||||||||||||
