Trzydziesty czwarty rząd Izraela

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Trzydziesty czwarty rząd Izraela
(Czwarty rząd Netanjahu)
 Izrael
Ilustracja
Ministrowie 34. rządu oraz prezydent Re’uwen Riwlin (19 maja 2015)
Premier Binjamin Netanjahu
Partie Likud, My Wszyscy, Żydowski Dom, Zjednoczony Judaizm Tory, Szas, Nasz Dom Izrael (2016–2018), Nowa Prawica (2018–2019) Unia Partii Prawicowych (od 2019)
Kadencja od 14 maja 2015
Poprzedni trzeci rząd Netanjahu
Następny trzydziesty piąty
Izrael
Godło Izraela
Ten artykuł jest częścią serii:
Ustrój i polityka
Izraela
Portal Portal Izrael

Trzydziesty czwarty rząd Izraela − aktualnie urzędujący rząd Izraela, sformowany 14 maja 2015[1][2].

Rząd został powołany po przedterminowych wyborach marcu 2015 roku wygranych przez prawicowy Likud dotychczasowego premiera Binjamina Netanjahu.

Koalicja rządząca[edytuj | edytuj kod]

Rozmowy koalicyjne przeciągały się, ostatecznie w maju 2015 powołany został nowy koalicyjny rząd z Netanjahu jako premierem. W skład koalicji rządowej weszły następujące partie[3]: Likud (30 posłów), Zjednoczony Judaizm Tory (6 posłów), Żydowski Dom (8 posłów), Szas (7 posłów) oraz My Wszyscy (10 posłów). Koalicja uzyskała niezbędne minimum głosów 61 na 120 w dwudziestym Knesecie[4].

30 maja 2016 do koalicji dołączył Nasz Dom Izrael (6 posłów), którego dwoje członków zostało ministrami w rządzie, w listopadzie 2018 partia opuściła koalicję, a Awigdor Lieberman i Sofa Landwer swoje ministerstwa[1].

Po wyborach w kwietniu 2019 roku Netanjahu misję sformowania nowego rządu[5]. W wyznaczonym terminie nie udało się jednak tego dokoać w skutek braku porozumienia z Awigdorem Liebermanem. W związku z tym 29 maja Kneset przegłosował samorozwiązanie. a nowe wybory parlamentarne zaplanowano na 17 września[6][7].

2 czerwca premier zdymisjonował dwoje ministrów z Nowej Prawicy – Naftalego Bennetta i Ajjelet Szaked; premier nie chciał aby oboje swoją pracą przyczyniali się do budowania popularności swojej partii co mogłoby doprowadzić do odebrania Likudowi głosów we wrześniowych wyborach[8]. 23 czerwca w skład rządu weszło dwóch polityków Unii Partii Prawicowych – Rafi Perec i Becalel Smotricz[1].

Skład rządu[edytuj | edytuj kod]

Lista ministrów rządu, pogrubioną czcionką zaznaczeni są aktualni ministrowie[1]:

Stanowisko Minister Partia Od Do Uwagi
Premier Binjamin Netanjahu Likud 14 maja 2015
Wicepremier Silwan Szalom Likud 14 maja 2015 27 grudnia 2015
Minister spraw zagranicznych Binjamin Netanjahu Likud 14 maja 2015 17 lutego 2019 równocześnie premier
Jisra’el Kac Likud 18 lutego 2019 do 29 maja jako pełniący obowiązki
Minister rolnictwa i rozwoju wsi Uri Ari’el[9] Żydowski Dom 14 maja 2015
Minister komunikacji Binjamin Netanjahu Likud 14 maja 2015 21 lutego 2017 równocześnie premier
Cachi Hanegbi Likud 21 lutego 2017 29 maja 2017 pełniący obowiązki
Ajjub Kara Likud 29 maja 2017 26 czerwca 2019
Binjamin Netanjahu Likud 26 czerwca 2019 1 lipca 2019 równocześnie premier
Dawid Amsalem Likud 1 lipca 2019
Minister kultury i sportu Miri Regew[10] Likud 14 maja 2015
Minister obrony Mosze Ja’alon Likud 14 maja 2015 22 maja 2016
Awigdor Lieberman Nasz Dom Izrael 30 maja 2016 18 listopada 2018
Binjamin Netanjahu Likud 18 listopada 2018 równocześnie premier
Minister rozwoju
Negewu i Galilei 		Arje Deri Szas 14 maja 2015 od XI 2016 nie był już posłem
Minister rozwoju regionalnego Binjamin Netanjahu Likud 14 maja 2015 26 grudnia 2016 równocześnie premier
Cachi Hanegbi Likud 26 grudnia 2016
Minister energii Juwal Steinitz[11] Likud 14 maja 2015
Minister edukacji Naftali Bennett[12] Żydowski Dom
Nowa Prawica 		14 maja 2015 4 czerwca 2019 przez pewien czas nie był posłem, od końca 2018 członek NP
Binjamin Netanjahu Likud 4 czerwca 2019 23 czerwca 2019 równocześnie premier
Rafi Perec Unia Partii Prawicowych 23 czerwca 2019
Minister ochrony środowiska Awi Gabbaj[2][13] My Wszyscy 14 maja 2015 31 maja 2016 nie był posłem
Mosze Kachlon My Wszyscy 31 maja 2016 1 sierpnia 2016 tymczasowo, nie był posłem
Ze’ew Elkin Likud 1 sierpnia 2016
Minister finansów Mosze Kachlon[14] My Wszyscy 14 maja 2015 od I 2016 nie był już posłem
Minister zdrowia Binjamin Netanjahu Likud 14 maja 2015 2 września 2015 równocześnie premier
Ja’akow Litzman Zjednoczony Judaizm Tory 2 września 2015 28 listopada 2017
Binjamin Netanjahu Likud 28 listopada 2017 równocześnie premier
Minister mieszkalnictwa
i budownictwa 		Jo’aw Galant My Wszyscy 14 maja 2015 2 stycznia 2019
Jifat Szasza-Bitton My Wszyscy 2 stycznia 2019
Minister absorpcji imigrantów Ze’ew Elkin Likud 14 maja 2015 30 maja 2016
Sofa Landwer Nasz Dom Izrael 30 maja 2016 18 listopada 2018
Binjamin Netanjahu Likud 18 listopada 2018 9 stycznia 2019 równocześnie premier
Jariw Lewin Likud 24 grudnia 2018 9 stycznia 2019 pełniący obowiązki
Jo’aw Galant Likud 9 stycznia 2019 Nie był już posłem
Minister gospodarki i handlu[15] Arje Deri Szas 14 maja 2015 3 listopada 2015
Binjamin Netanjahu Likud 1 lutego 2016 1 sierpnia 2016 równocześnie premier
Mosze Kachlon My Wszyscy 1 sierpnia 2016 23 stycznia 2017 nie był posłem
Eli Kohen My Wszyscy 23 stycznia 2017
Minister spraw religijnych Dawid Azulaj[16] Szas 14 maja 2015 30 października 2018 zmarł
Arje Deri Szas 14 października 2018 31 grudnia 2018 nie był posłem
Jicchak Waknin Szas 1 stycznia 2019
Minister ds. Jerozolimy
i diaspory[a] 		Naftali Bennett Żydowski Dom 14 maja 2015 1 czerwca 2015 Ministerstwo podzielone
Minister ds. diaspory[b] Naftali Bennett Żydowski Dom
Nowa Prawica 		1 czerwca 2015 4 czerwca 2019 przez pewien czas nie był posłem, od końca 2018 członek NP
Binjamin Netanjahu Likud 4 czerwca 2019 równocześnie premier
Minister ds. Jerozolimy
i dziedzictwa narodowego[c] 		Ze’ew Elkin Likud 1 czerwca 2015
Minister spraw wewnętrznych Silwan Szalom Likud 14 maja 2015 27 grudnia 2015
Binjamin Netanjahu Likud 28 grudnia 2015 11 stycznia 2016 równocześnie premier
Arje Deri Szas 11 stycznia 2016 od XI 2016 nie był już posłem
Minister planowania strategicznego Gilad Erdan Likud 25 maja 2015
Minister informacji Gilad Erdan Likud 25 maja 2015
Minister wywiadu Jisra’el Kac[17] Likud 14 maja 2015
Minister sprawiedliwości Ajjelet Szaked[18] Żydowski Dom
Nowa Prawica 		14 maja 2015 2 czerwca 2019[8] Nowa Prawica od końca 2018
Amir Ochanna[19] Likud 5 czerwca 2019
Minister bezpieczeństwa wewnętrznego Jariw Lewin[20] Likud 14 maja 2015 25 maja 2015
Gilad Erdan Likud 25 maja 2015
Minister nauki i technologii Danny Danon Likud 14 maja 2015 27 sierpnia 2015
Ofir Akunis Likud 2 września 2015
Minister turystyki Jariw Lewin Likud 14 maja 2015
Minister transportu
i bezpieczeństwa drogowego 		Jisra’el Kac Likud 14 maja 2015 23 czerwca 2019
Becalel Smotricz Unia Partii Prawicowych 23 czerwca 2019
Minister pracy i opieki społecznej Chajjim Kac[21] Likud 14 maja 2015
Minister ds. emerytów Gila Gamli’el[22] Likud 14 maja 2015
Minister w Kancelarii Premiera Ajjub Kara[23] Likud 23 stycznia 2017 29 maja 2017
Minister bez teki Ofir Akunis[24] Likud 14 maja 2015 2 września 2015
Minister bez teki Ze’ew Binjamin Begin Likud 14 maja 2015 1 czerwca 2015
Minister bez teki Cachi Hanegbi Likud 30 maja 2016 26 grudnia 2016

Zastępcami ministrów zostali[1]:

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Ministerstwo podzielone na Ministerstwo Diaspory oraz na Ministerstwo ds. Jerozolimy i Dziedzictwa Narodowego
  2. ↑ Ministerstwo wydzielone z Ministerstwa ds. Jerozolimy i Diaspory
  3. ↑ Ministerstwo wydzielone z Ministerstwa ds. Jerozolimy i Diaspory

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e All Governments of Israel. Twentieth Knesset: Government 34 (ang.). knesset.gov.il. [dostęp 2019-05-03].
  2. ↑ a b Itamar Sharon: Who’s who in Netanyahu’s 2015 government (ang.). The Times of Israel, 2015-05-15. [dostęp 2015-05-21].
  3. ↑ Marek Połoński: Nowy rząd Izraela zaprzysiężony po burzliwej debacie (pol.). Portal Spraw Zagranicznych, 2015-05-15. [dostęp 2015-05-17].
  4. ↑ Izraelski rząd zaprzysiężony. Nie bez kłopotów (pol.). radiozet.pl, 2015-05-15. [dostęp 2015-05-17].
  5. ↑ President officially taps Netanyahu to form next government (ang.). The Times of Israel. [dostęp 2019-04-23].
  6. ↑ Benjamin Netanjahu nie stworzył rządu. Będą wybory w Izraelu. rp.pl. [dostęp 2019-05-29].
  7. ↑ Kneset zdecydował o samorozwiązaniu. Będą nowe wybory w Izraelu. wyborcza.pl. [dostęp 2019-05-29].
  8. ↑ a b Marissa Newman, Netanyahu fires Shaked and Bennett in interim government reshuffle, „The Times of Israel”, 2 czerwca 2019 [dostęp 2019-06-02].
  9. ↑ Uri Ari’el (ang.) – profil na stronie Knesetu.
  10. ↑ Miri Regew (ang.) – profil na stronie Knesetu.
  11. ↑ Juwal Steinitz (ang.) – profil na stronie Knesetu.
  12. ↑ Naftali Bennett (ang.) – profil na stronie Knesetu.
  13. ↑ Awi Gabbaj (ang.) – profil na stronie Knesetu.
  14. ↑ Mosze Kachlon (ang.) – profil na stronie Knesetu.
  15. ↑ Dawniej Minister handlu, gospodarki i pracy
  16. ↑ Dawid Azulaj (ang.) – profil na stronie Knesetu.
  17. ↑ Jisra’el Kac (ang.) – profil na stronie Knesetu.
  18. ↑ Ajjelet Szaked (ang.) – profil na stronie Knesetu.
  19. ↑ Netanyahu appoints loyalist Amir Ohana justice minister (ang.). The Times of Israel. [dostęp 2019-06-05].
  20. ↑ Jariw Lewin (ang.) – profil na stronie Knesetu.
  21. ↑ Chajjim Kac (ang.) – profil na stronie Knesetu.
  22. ↑ Gila Gamli’el (ang.) – profil na stronie Knesetu.
  23. ↑ Ajjub Kara (ang.) – profil na stronie Knesetu.
  24. ↑ Ofir Akunis (ang.) – profil na stronie Knesetu.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Trzydziesty_czwarty_rząd_Izraela&oldid=57006764”