Tumleren (1911)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tumleren
Klasa

torpedowiec

Typ

Tumleren

Historia
Stocznia

Schichau, Elbląg

Położenie stępki

1910

Wodowanie

1911

 Kongelige Danske Marine
Nazwa

„Tumleren”

Wejście do służby

1911

Wycofanie ze służby

1935

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

normalna: 249 ton
pełna: 271 t

Długość

56,4 metra

Szerokość

5,83 m

Zanurzenie

2,16 m

Napęd
1 turbina parowa Schichau o mocy 5000 KM
2 kotły, 1 śruba
Prędkość

27,5 węzła

Uzbrojenie
2 działa kal. 75 mm (2 x I)
Wyrzutnie torpedowe

5 x 450 mm (5 x I)

Załoga

33

Tumlerenduński torpedowiec z początku XX wieku i okresu międzywojennego, pierwsza z trzech zbudowanych jednostek typu Tumleren. Okręt został zwodowany w 1911 roku w niemieckiej stoczni Schichau w Elblągu, a do służby w Kongelige Danske Marine wszedł w tym samym roku. Jednostka została wycofana ze służby w 1935 roku.

Projekt i budowa[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: torpedowce typu Tumleren.

Po zbudowanym na licencji Normanda w kopenhaskiej stoczni Orlogsværftet w 1907 roku torpedowcu „Ormen” dowództwo duńskiej marynarki zdecydowało o zamówieniu w zagranicznych stoczniach dwóch kolejnych typów torpedowców[1]. Prototyp - „Tumleren” - zamówiono w Niemczech, a dwie pozostałe jednostki zbudowano już w kraju[1]. Były to pierwsze duńskie okręty o napędzie turbinowym[2].

„Tumleren” zbudowany został w stoczni Schichau w Elblągu pod numerem budowy 852[2]. Stępkę okrętu położono w 1910 roku, a zwodowany został w roku 1911[2].

Dane taktyczno-techniczne[edytuj | edytuj kod]

Okręt był torpedowcem o długości całkowitej 56,4 metra, szerokości 5,83 metra i zanurzeniu 2,16 metra[1][2]. Wyporność normalna wynosiła 249 ton, zaś pełna 271 ton[2]. Siłownię okrętu stanowiła turbina parowa Schichau o mocy 5000 KM, do której parę dostarczały dwa kotły typu Normand[1][2]. Prędkość maksymalna napędzanego jedną śrubą okrętu wynosiła 27,5 węzła[1][2]. Okręt zabierał zapas 50 ton węgla[3].

Okręt wyposażony był w pięć pojedynczych wyrzutnie torped kalibru 450 mm: jedną stałą na dziobie i cztery na pokładzie (po dwie na każdej z burt)[1][2]. Uzbrojenie artyleryjskie stanowiły dwa pojedyncze działa pokładowe kalibru 75 mm L/52 M07[1][2].

Załoga okrętu składała się z 33 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][2][a].

Służba[edytuj | edytuj kod]

„Tumleren” wszedł do służby w Kongelige Danske Marine w 1911 roku[2]. W 1919 roku okręt otrzymał numer taktyczny 19, zmieniony dwa lata później na C1, zaś w 1929 roku na N1[1][2]. Jednostka została wycofana ze służby w 1935 roku[1][4].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Parkes 1934 ↓, s. 145 podaje, że liczebność załogi wynosiła 39 osób.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Robert Gardiner, Roger Chesneau: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1922–1946. London: Conway Maritime Press, 1980. ISBN 0-85177-146-7. (ang.).
  • Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
  • Ivan Gogin: TUMLEREN torpedo boats (1911-1912). Navypedia. [dostęp 2018-08-28]. (ang.).
  • Oscar Parkes (red.): Jane’s Fighting Ships 1934. London: Sampson Low, Marston & Co., 1934. (ang.).