51°17′14″N 22°40′36″E/51,287222 22,676667Turka (powiat lubelski)
|
||
-skrzy%C5%BCowanie.jpg) |
||
| Państwo |  Polska |
|
| Województwo | lubelskie | |
| Powiat | lubelski | |
| Gmina | Wólka | |
| Liczba ludności (2016) | 4440[1] | |
| Strefa numeracyjna | (+48) 81 | |
| Kod pocztowy | 20-258 Lublin | |
| Tablice rejestracyjne | LUB | |
| SIMC | 0394097 | |
|
Położenie na mapie gminy Wólka
 Turka
|
||
|
Położenie na mapie powiatu lubelskiego
Turka
|
||
|
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Turka
|
||
|
Położenie na mapie Polski
Turka
|
||
| 51°17′14″N 22°40′36″E/51,287222 22,676667 |
||
Turka – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie lubelskim, w gminie Wólka. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa lubelskiego. W skład wsi wchodzi Osiedle Borek, liczące 2939 mieszkańców.[1]
Historia[edytuj]
Jedne z pierwszych wzmianek o Turce pochodzą z 1409. Była ona wtedy własnością szlachecką, a jej dziedzic nazywał się Jakusz Turecki. Kolejne pochodzą z opisu Jana Długosza, dotyczącego parafii Bystrzyca, oraz z XVII wieku, kiedy to podniósł się bunt chłopów. Między innymi, Wójtowicza i Sitarczyka.
W 1827 Turka liczyła 200 mieszkańców zamieszkujących 29 domów[2].
Był tu majątek patriotycznej rodziny o tradycjach powstańczych: powstańca kościuszkowskiego Adama Bielińskiego (1766–1855) i jego syna, sybiraka Aleksandra Bielińskiego (1818–1877). Wnuczka Aleksandra Bielińskiego, Maria Bielińska (1898–1983) wyszła za mąż za posła II Rzeczypospolitej Wacława Haczyńskiego – oboje byli ostatnimi właścicielami Turki. Wacław Haczyński zginął w Katyniu.
19 kwietnia 2009 erygowano nową parafię rzymskokatolicką pw. Jezusa Miłosiernego[3], której proboszczem został ks. Waldemar Fac.
Przypisy
- ↑ a b Mieszkańcy gminy Wólka w liczbach, stan na dzień 31.12.2016. UM Gminy Wólka. [dostęp 2017-09-08].
- ↑ Turka 1(1) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. XII: Szlurpkiszki – Warłynka. Warszawa, 1892.
- ↑ Parafia Jezusa Miłosiernego w Turce
Linki zewnętrzne[edytuj]
- Turka 1(1) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. XII: Szlurpkiszki – Warłynka. Warszawa, 1892.
|
|||||||||||
