Turniczka Chałubińskiego
| ||
 Turniczka Chałubińskiego wśród podpisanych obiektów | ||
| Państwo |  Polska Słowacja
| |
| Pasmo | Tatry, Karpaty | |
| Wysokość | ok. 2065 m n.p.m. | |
| Pierwsze wejście | 7 września 1908 r. Zofia Radwańska-Paryska, Tadeusz Pawłowski, Józef Gąsienica-Tomków | |
Położenie na mapie Tatr   Turniczka Chałubińskiego | ||
 49°11′22,7″N 20°02′48,0″E/49,189639 20,046667
| ||
Turniczka Chałubińskiego (słow. Chałubińského veľička, niem. Chałubiński-Türmchen, węg. Chałubiński-tornyocska[1]) – turnia o wysokości około 2065 m w grani głównej Tatr pomiędzy Ciemnosmreczyńską Turnią, od której oddziela ją Przełęcz nad Wrotami (ok. 2055 m), a Kopą nad Wrotami oddzieloną Szczerbiną nad Wrotami (ok. 2050 m). Długo była bezimienna. Nazwę nadali jej słynni słowaccy tatrolodzy Arno Puškaš i Ivan Bohuš[2]. Uczcili w ten sposób Tytusa Chałubińskiego – popularyzatora tatrzańskiej turystyki i badacza jej przyrody[3].
Na południe, do Doliny za Mnichem Turniczka Chałubińskiego opada pionową, kruchą ścianka o wysokości 20 m, na południe, do Doliny Ciemnosmreczyńskiej ścianą około trzykrotnie dłuższą, ale mniej stromą i bardziej trawiastą[2].
Pierwsze odnotowane wejście:
- Południowo-wschodnią granią z Przełęczy nad Wrotami:
- latem – Stefan Komornicki, Jerzy Żuławski z przewodnikiem Józef Gąsienica-Tomków 7 września 1908 r. Przeszli z Szczerbiny nad Wrotami ściśle granią pod przewieszkę, trawersem przez trawiastą półkę i w górę skalisto-trawiastym kominkiem na szczyt turniczki. II-III w skali tatrzańskiej;
- zimą – Zofia Radwańska-Paryska (wówczas Zofia Radwańska-Kuleszyna), Tadeusz Pawłowski 2 stycznia 1937 r.[2]
- Południową ścianką; Andrzej Skłodowski 7 stycznia 1999 r., II, 20 min[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [dostęp 2019-01-04] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
- ↑ a b c d Władysław Cywiński, Tatry. Przewodnik szczegółowy. Tom 8. Cubryna, Poronin: Wyd. Górskie, 2001, ISBN 83-7104-026-1
- ↑ Witold Henryk Paryski, Zofia Radwańska-Paryska, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1
