Turzonowie

Turzonowie (Thurzo, Thurzonowie) lub Thurzo von Bethlenfalva – węgierski ród szlachecki. Wygasł na początku XVII wieku.

Rodzina wywodzi się z miejscowości Betlanovce na Spiszu (dziś Słowacja). W XVI w. podzielili się na dwie główne linie: orawsko-bytczańską i spisko-augsburską. Rodzina ta, związana z węgierskim górnictwem kruszców, zawiązała z końcem XV w. spółkę handlową z Fuggerami (Ungarischer Handel), która wkrótce stała się jednym z największych europejskich potentatów przemysłowo-handlowych i największym światowym producentem miedzi. Na Śląsku w latach 1517-1548 władali pszczyńskim państwem stanowym. Ostatnimi z rodu byli Emeryk z orawskiego zamku (zm. w 1621 r.) i Michał ze spiskiego zamku (zm. w roku 1636).

Bezpośrednia bliskość położenia "gniazd" rodowych oraz fakt identyczności, z nieznaczną zmianą tynktur, rysunku herbu rodowego Turzonów z herbem rodowym rodu Hencklów von Donnersmarck może być potwierdzeniem tezy, że obydwa rody - jak mówi jedna z rodzinnych legend - są ze sobą bardzo blisko spokrewnione.

Przedstawiciele[edytuj | edytuj kod]

Jan Thurzo, (zm. 1508 r.) burmistrz Krakowa
Jerzy Thurzo, (zm. 1521 r.), burmistrz Krakowa
Jan V Thurzo, (zm. 1520 r.), bp Wrocławia
Aleksy Thurzo, (zm. 1543 r.) pan Pszczyny, żupan spiski, palatyn Węgier
Jan Thurzo (zm. 1558 r.), pan Pszczyny, żupan spiski
Stanisław Thurzo (zm. 1540 r.), bp Ołomuńca
Zygmunt Thurzo (zm. 1512 r.), bp Nitry, Siedmiogrodu, Waradynu (dziś Oradea)
Franciszek I Thurzo (zm. 1574 r.), bp Nitry, żupan orawski
Jerzy VII Thurzo (zm. 1616 r.) żupan orawski, palatyn Węgier
Stanisław III Thurzo, (zm. 1625 r.), żupan spiski, palatyn Węgier

Literatura[edytuj | edytuj kod]

A. Kuzio-Podrucki, Henckel von Donnersmarckowie. Kariera i fortuna rodu, Bytom 2004 (rozdz. I-1. Turzo von Bethlenfalva (zarys dziejów))

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

genealogia rodziny w: M. Marek, Genealogy.Eu
o rodzie na stronie: Śląska szlachta i arystokracja