Turzyca niska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Turzyca niska
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

ciborowate

Rodzaj

turzyca

Gatunek

turzyca niska

Nazwa systematyczna
Carex humilis Leyss.
Fl. Halens.: 175 (1761)[3]

Turzyca niska (Carex humilis Leyss.) – gatunek byliny z rodziny ciborowatych. Występuje w południowej i środkowej Europie oraz w rejonie Kaukazu, Ałtaju i w północnych Chinach[3]. W Polsce dość często w pasie wyżyn na południowym wschodzie wraz z przyległym odcinkiem doliny Wisły, poza tym bardzo rozproszony na pojedynczych stanowiskach w zachodniej części kraju[4].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kłosy z kwiatami
Kłos z owocami
Pokrój
Roślina trwała, wysokości 2-15 cm, tworzy pierścieniowate darnie.
Łodyga
U nasady ulistniona, słabo trójkanciasta, przeważnie krótsza od liści.
Liście
Pochwy liściowe czerwonobrązowe, siatkowato włókniste. Blaszki liściowe sztywne, na brzegach szorstkie, szerokie 1-2mm., szarozielone.
Kwiaty
Kwiatostan luźny, składający się z 3-5 szypułkowych, wzniesionych kłosów. Najwyższy kłos z kwiatami męskimi, pozostałe z żeńskimi. Kłosy żeńskie z dużą pochwowatą podsadką. Przysadki brązowe, z zielonym grzbietem, biało obrzeżone. Pęcherzyki 2,5-3 mm, żółtozielone lub czerwonobrązowe z niewyraźnym dzióbkiem, krótko owłosione. Słupek o 3 znamionach. Kwitnie od marca do maja.
Owoce
Orzeszek trójkanciasty.

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Suche murawy, świetliste lasy.

Zagrożenia i ochrona[edytuj | edytuj kod]

Gatunek umieszczony na polskiej czerwonej liście w kategorii NT (bliski zagrożenia)[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-14] (ang.).
  3. a b Carex humilis Leyss., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2023-12-28].
  4. Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, Adam Zając, Maria Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 128, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957.
  5. Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jürke Grau, Bruno P. Kremer, Bodo M. Möseler, Gerhard Rambold, Dagmar Triebel: Gräser. Monachium: Mosaik Verlag GmbH, 1984.