Turzyca prosowata

Turzyca prosowata
	; Pokrój
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	wiechlinowce
Rodzina	ciborowate
Rodzaj	turzyca
Gatunek	turzyca prosowata
	Nazwa systematyczna
	Carex panicea L.; Sp. Pl.: 977 (1753)
Synonimy
	Carex efflata Laest. ex Trevir.; Carex pelia O.Lang; Carex sublivida Norrl.; Trasus paniceus (L.) Gray;
	Carex efflata Laest. ex Trevir.; Carex pelia O.Lang; Carex sublivida Norrl.; Trasus paniceus (L.) Gray;
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Turzyca prosowata (Carex panicea L.) – gatunek rośliny z rodziny ciborowatych. Występuje w Europie, a poza nią na Grenlandii, w Maroku i zachodniej Azji. Jako gatunek introdukowany także w północno-wschodniej części kontynentalnej Ameryki Północnej^[3]. W Polsce jest rozpowszechniony zarówno na niżu, jak i w górach^[4].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Łodyga: Prosto wzniesiona, gładka, o wysokości (wraz z kwiatostanem) 15–40 cm. Roślina wytwarza długie rozłogi.

Liście: Sinozielone, długo zaostrzone, nagie, o szerokości 1–4 mm i żółtobrunatnych pochwach.

Kwiaty: Zebrane w rozdzielnopłciowe kłosy. Na szczycie łodygi występuje pojedynczy, prosto wzniesiony i maczugowaty kłos męski. Prosto wzniesione i licznokwiatowe kłosy żeńskie w liczbie 1–2 wyrastają niżej z pochwy liściowej, u nasady kłos jest luźnokwiatowy. Posadki kłosów żeńskich są długopochwiaste z blaszką liściową krótszą od kwiatostanu. Przysadki kwiatów są lśniące, czerwonoczarne z zielonym nerwem i białym obrzeżeniem. Kulistojajowate pęcherzyki są nieowłosione, dłuższe od przysadek, mają krótki i niewyraźny, czarniawy dzióbek, szarozielony kolor i nie posiadają nerwów. Słupki z trzema znamionami.

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Bylina, geofit, hemikryptofit. Kwitnie do kwietnia do maja. Jest wiatropylna, nasiona rozsiewane są przez wiatr i wodę. Występuje na łąkach, bagnach, niskich torfowiskach. Liczba chromosomów 2n= 32^[5].

Zmienność[edytuj | edytuj kod]

Tworzy mieszańce z t. Hosta (Carex hostiana), t. luźnokwiatową (Carex vaginata), t. sina (Carex flacca)^[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-14] (ang.).
↑ ^a ^b ^c Carex panicea L., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2023-12-29] .
↑ Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, AdamA. Zając, MariaM. Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 133, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957 .
↑ ^a ^b Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-14] (ang.).

[powo-3] Carex panicea L., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2023-12-29] .

[4] Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, AdamA. Zając, MariaM. Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 133, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957 .

[Klucz-5] Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]