Turzyca przydymiona
Wygląd
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
turzyca przydymiona |
Nazwa systematyczna | |
Carex fuliginosa Schkuhr Beschr. Riedgräs. 1: 91 1801 |
Turzyca przydymiona (Carex fuliginosa Schkuhr) – gatunek rośliny z rodziny ciborowatych. Występuje w Europie, Azji oraz Ameryce Północnej[3]. W Polsce jest gatunkiem rzadkim; rośnie tylko w Tatrach[4].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Pokrój
- Roślina kępkowa.
- Łodyga
- Delikatnie szorstka, o wysokości 15–25 cm. Pochwy u nasady jasnobrunatne.
- Liście
- Jasnozielone, łukowato odgięte, o szerokości 3 mm.
- Kwiaty
- Zebrane w 3–5 zwisłych, maczugowatych kłosów o długości 1,5–2 cm. Kłos szczytowy u podstawy męski, a na wierzchołku żeński. Podsadki krótkoblaszkowe, z pochwami. Przysadki jajowatolancetowate, czarnokasztanowe, krótsze od pęcherzyków, z szorstkim grzbietem.
- Owoc
- Orzeszek w pęcherzyku. Pęcherzyki obustronnie lancetowato zwężone, w górnej części czarniawe i szorstkie, beznerwowe, o długości 5-6 mm. Dzióbek z trzema znamionami, długi, wąski, o szorstkim brzegu.
Biologia i ekologia
[edytuj | edytuj kod]Bylina, hemikryptofit. Rośnie na skałach i upłazach. Kwitnie w czerwcu[5]. Gatunek charakterystyczny nawapiennych muraw wysokogórskich z zespołu Festuco versicoloris-Agrostietum[6].
Zagrożenia i ochrona
[edytuj | edytuj kod]Roślina umieszczona na polskiej czerwonej liście w kategorii NT (bliski zagrożenia)[7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2017-11-18] (ang.).
- ↑ Carex fuliginosa na eMonocot [dostęp 2017-11-18]
- ↑ Zając A., Zając M.: Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej, Instytut Botaniki, Uniwersytet Jagielloński, 2001. ISBN 978-83-61191-72-8.
- ↑ Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. Rośliny polskie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969.
- ↑ Matuszkiewicz Władysław: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: PWN, 2001. ISBN 83-01-13520-4.
- ↑ Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
Identyfikatory zewnętrzne (takson):
- EoL: 1124408
- EUNIS: 187408
- Flora of North America: 242357201
- FloraWeb: 1229
- GBIF: 2727265
- identyfikator iNaturalist: 484228
- IPNI: 299840-1
- ITIS: 808391
- NCBI: 241210
- identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): kew-226757
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:299840-1
- identyfikator Tropicos: 9900181
- CoL: R9C4