Turzyca przydymiona

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Turzyca przydymiona
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

ciborowate

Rodzaj

turzyca

Gatunek

turzyca przydymiona

Nazwa systematyczna
Carex fuliginosa Schkuhr
Beschr. Riedgräs. 1: 91 1801

Turzyca przydymiona (Carex fuliginosa Schkuhr) – gatunek rośliny z rodziny ciborowatych. Występuje w Europie, Azji oraz Ameryce Północnej[3]. W Polsce jest gatunkiem rzadkim; rośnie tylko w Tatrach[4].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Roślina kępkowa.
Łodyga
Delikatnie szorstka, o wysokości 15-25 cm. Pochwy u nasady jasnobrunatne.
Liście
Jasnozielone, łukowato odgięte, o szerokości 3 mm.
Kwiaty
Zebrane w 3-5 zwisłych, maczugowatych kłosów o długości 1,5-2 cm. Kłos szczytowy u podstawy męski, a na wierzchołku żeński. Podsadki krótkoblaszkowe, z pochwami. Przysadki jajowatolancetowate, czarnokasztanowe, krótsze od pęcherzyków, z szorstkim grzbietem.
Owoc
Orzeszek w pęcherzyku. Pęcherzyki obustronnie lancetowato zwężone, w górnej części czarniawe i szorstkie, beznerwowe, o długości 5-6 mm. Dzióbek z trzema znamionami, długi, wąski, o szorstkim brzegu.

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Bylina, hemikryptofit. Rośnie na skałach i upłazach. Kwitnie w czerwcu[5]. Gatunek charakterystyczny nawapiennych muraw wysokogórskich z zespołu Festuco versicoloris-Agrostietum[6].

Zagrożenia i ochrona[edytuj | edytuj kod]

Roślina umieszczona na polskiej czerwonej liście w kategorii NT (bliski zagrożenia)[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2017-11-18] (ang.).
  3. Carex fuliginosa na eMonocot [dostęp 2017-11-18]
  4. Zając A., Zając M.: Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej, Instytut Botaniki, Uniwersytet Jagielloński, 2001. ISBN 978-83-61191-72-8.
  5. Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. Rośliny polskie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969.
  6. Matuszkiewicz Władysław: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: PWN, 2001. ISBN 83-01-13520-4.
  7. Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.