Twierdzenie Bretschneidera

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Czworokąt ABCD

Twierdzenie Bretschneidera – twierdzenie geometryczne pozwalające obliczyć pole powierzchni dowolnego czworokąta znając jedynie długości jego boków oraz miary jego kątów. Zostało ono udowodnione niezależnie w 1842 roku przez Carla Bretschneidera[1][2] oraz przez F. Strehlkego[2][3].

Wypowiedź twierdzenia[edytuj | edytuj kod]

Niech dany będzie dowolny czworokąt ABCD o bokach długości i oraz kątach (kolejno) i Oznaczmy połowę jego obwodu przez
Wtedy pole tego czworokąta wyraża się przez[4]

Dowód twierdzenia[edytuj | edytuj kod]

Przypadek, gdy czworokąt ABCD nie jest wypukły.

Na początek zauważmy, że w twierdzeniu nie jest istotne, którą parę przeciwległych kątów – i czy i – wybierzemy. Zachodzi bowiem

Oznaczmy pole czworokąta symbolem Wtedy

(1)

Zauważmy, że wzór ten działa zarówno, gdy czworokąt ABCD jest wypukły, jak i gdy jest wklęsły: przypuśćmy, że kąt ma miarę większą od kąta półpełnego. Wtedy wzór (1) przyjmuje postać

Ale pole trójkąta BDC to

co ostatecznie daje ponownie wzór (1).

Przemnażając wzór (1) przez 2 i podnosząc obustronnie do kwadratu, otrzymujemy

(2)

Z twierdzenia cosinusów zastosowanego do trójkątów ABD i BCD otrzymujemy

Łącząc powyższe równości otrzymujemy

Podnosząc równość do kwadratu i dzieląc przez 4, otrzymujemy:

(3)

Dodając stronami równania (2) i (3) oraz korzystając z tożsamości trygonometrycznych (jedynki trygonometrycznej, cosinusa sumy kątów oraz cosinusa podwojonego kąta), otrzymujemy kolejno:

Przemnażając obie strony przez 4 i przenosząc jeden ze składników sumy na drugą stronę, równość przyjmuje postać

Zapisując wyrażenie

jako

oraz korzystając z wzorów skróconego mnożenia, otrzymujemy

Wprowadzając połowę obwodu

otrzymujemy równość

z której, po podzieleniu przez 16 i obustronnym spierwiastkowaniu otrzymujemy wzór Bretschneidera.

Podobne twierdzenia[edytuj | edytuj kod]

Twierdzenie Bretschneidera to uogólnienie wzoru Brahmagupty, będącego z kolei uogólnieniem wzoru Herona. Jeśli czworokąt dany jest wpisany w koło, to przeciwległe kąty sumują się do kąta półpełnego i wtedy

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Carl Bretschneider. Untersuchung der trigonometrischen Relationen des geradlinigen Viereckes. „C. A. Archiv der Math.”. 2, s. 225–261, 1842. 
  • J.L. Coolidge. A Historically Interesting Formula for the Area of a Quadrilateral.. „Amer. Math. Monthly”. 2, s. 345–347, 1939. 
  • Ernest William Hobson: A treatise on plane geometry. Wyd. IV. Cambridge University Press, 1918.
  • F. Strehlke. Zwei neue Sätze vom ebenen und shparischen Viereck und Umkehrung des Ptolemaischen Lehrsatzes. „Archiv der Math.”. 2, s. 33–326, 1842. 

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]