Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Niech

będzie
obszarem normalnym, takim że
![x\in [a,b]](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/026357b404ee584c475579fb2302a4e9881b8cce)
oraz

wtedy brzeg

możemy podzielić na krzywe gładkie

co dość dobrze obrazuje twierdzenie.
Twierdzenie Greena – twierdzenie analizy matematycznej wiążące pewne całki krzywoliniowe – konkretniej całki okrężne na płaszczyźnie – z całkami podwójnymi[1]. Jest to szczególny przypadek twierdzenia Stokesa, które już nie zawiera warunku płaskości krzywej. Zostało sformułowane przez angielskiego matematyka i fizyka George’a Greena.
Jeżeli funkcje
i
są klasy
wewnątrz obszaru regularnego
krzywa regularna
jest brzegiem obszaru
i jest zorientowana dodatnio, to[1]:

Powyższy wzór jest nazywany wzorem Greena.
Aby zaznaczyć, że całka krzywoliniowa jest okrężna (krzywa
jest zamknięta), używa się także symbolu całki z okręgiem:

Niech
będzie obszarem ukazanym na rysunku obok. Tak więc
Wprowadźmy następujące parametryzacje krzywych
![{\displaystyle C_{1}=\{(t,g_{1}(t))\colon t\in [a,b]\},}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/1b5f5c453025d7cba09a5f10a6d2abeb226c034c)
![{\displaystyle C_{2}=\{(b,t)\colon t\in [g_{1}(b),g_{2}(b)]\},}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/d4feb5117b5164e923530afb03ad0076d8470387)
![{\displaystyle C_{3}=\{(-t,g_{2}(-t))\colon t\in [-b,-a]\},}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/b3f1ae9bcafed432b02949cf2107b10a50260487)
![{\displaystyle C_{4}=\{(a,-t)\colon t\in [-g_{1}(a),-g_{2}(a)]\}.}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/3905e907f5b28d0d3d067ecc28e34766de74f0ff)
Wówczas
dla
dla
oraz
dla
Tak więc dla składowej
pola wektorowego otrzymujemy:

zaś w całce podwójnej z prawej strony równości w tezie bierzemy składnik

Stosując twierdzenie Newtona-Leibniza, otrzymujemy:

Analogiczne rozumowanie można przeprowadzić dla składowej
Tak więc lewa i prawa strona równania z tezy są równe.