Przejdź do zawartości

Twierdzenie Shannona-Hartleya

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Twierdzenie Shannona-Hartleya – twierdzenie w teorii informacji dotyczące przepustowości kanału komunikacyjnego.

Twierdzenie o przepustowości Shannona-Hartleya głosi, że można zwiększyć przepustowość wyrażoną w bitach na sekundę, poprzez zwiększenie szerokości pasma lub mocy sygnału, lub poprzez zmniejszenie szumów. Rezultat jest przedstawiony w postaci następującego równania[1][2]:

gdzie:

– przepustowość kanału w bitach na sekundę,
– szerokość pasma w hercach,
– moc sygnału,
– moc szumu,
– stosunek mocy sygnału do mocy szumów w skali liniowej.

W praktycznym użyciu stosunek S/N podaje się w skali logarytmicznej:

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Claude Elwood Shannon: A Mathematical Theory of Communication. [w:] Reprinted with corrections from The Bell System Technical Journal, Vol. 27 [on-line]. July, October, 1948. s. 379–423, 623–656. [dostęp 2016-01-30].
  2. Jan Chojcan, Adam Dustor: Transmisja danych z widmem rozproszonym. [w:] Zeszyty naukowe Politechniki Śląskiej, 2000, seria: Elektronika z. 12, nr kol. 1492 [on-line]. s. 201–219. [dostęp 2016-01-29].