Tyler Seguin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tyler Seguin
Ilustracja
Seguin w barwach Dallas Stars, 2013
Data i miejsce urodzenia

31 stycznia 1992
Brampton

Obywatelstwo

Kanada

Wzrost

185 cm

Pozycja

napastnik (środkowy)

Uchwyt

prawy

Informacje klubowe
Klub

Dallas Stars

Draft

NHL 2010, numer: 2 (1 runda)
Boston Bruins

Multimedia w Wikimedia Commons

Tyler Paul Seguin (ur. 31 stycznia 1992 w Brampton) – kanadyjski zawodowy hokeista na lodzie obecnie występujący w Dallas Stars z National Hockey League (NHL). Seguin został wybrany z drugim numerem w drafcie NHL w 2010 roku przez Boston Bruins, z którymi wygrał Puchar Stanleya w swoim debiutanckim sezonie. Sezon 2011–12 w Bruins ukończył w czołowej trójce w lidze w statystyce plus–minus (+34)[1].

Podczas lokautu w sezonie 2012–13 Seguin grał w szwajcarskiej National League A w zespole EHC Biel, kończąc sezon z 25 golami, najwięcej w drużynie. W 2013 wystąpił w swoim drugim finale Pucharu Stanleya, ostatecznie przegrywając serię z Chicago Blackhawks. 4 lipca 2013 roku Seguin został oddany przez Bruins do Dallas Stars w zamian za kilku zawodników, w tym Louiego Ericssona.

Młodość[edytuj | edytuj kod]

Seguin urodził się w Brampton, ale wychował w Whitby. Przeprowadzka była konieczna ze względu na pracę ojca, Paula[2]. Ma dwie młodsze siostry: Candice i Cassidy. Cała rodzina Tylera uprawiała hokej. Paul grał w zespole University of Vermont. Matka Tylera, Jackie, występowała w Brampton Canadettes Girls Hockey Association. W Canadettes grają również jego siostry[2].

Seguin uczęszczał do St. Michael's College School w Toronto. W tym czasie został wydraftowany przez Plymouth Whalers z Ontario Hockey League (OHL)[3].

Ulubionym zawodnikiem Seguina w dzieciństwie był Steve Yzerman, do którego porównywany jest jego styl[4].

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Amatorska[edytuj | edytuj kod]

Przez pierwsze siedem lat juniorskiej kariery Seguin występował w Whitby Wildcats z Ontario Minor Hockey Association (OMHA), po czym w wieku 13 lat wrócił do rodzinnego Brampton, by przez 3 lata grać w zespole Toronto Young Nationals[2].

Seguin został wybrany z numerem 9. przez Plymouth Whalers w OHL Priority Selection Draft 2008. Tak jak jego ojciec, Tyler rozważał występowanie w drużynie z college’u zrzeszonego w NCAA, ale postanowił dołączyć do Whalers z OHL od sezonu 2008–09[3][5]. Początki w OHL dla Seguina były trudne; zdobył jedną bramkę w pierwszych siedemnastu występach, zanim zmiana w sposobie prowadzenia drużyny pozwoliła znaleźć mu swoje miejsce w lidze[6][2].

By jeszcze lepiej rozpocząć kolejny sezon, Seguin spędził lato pracując nad swoją grą i siłą fizyczną. „Tego lata zwiększyłem masę mięśniową o 6 kilogramów [...] Na siłowni byłem 4–5 dni w tygodniu i robiłem tak przez miesiąc tuż po zakończeniu sezonu”, mówił Seguin[6]. Jego poświęcenie opłaciło się; Tyler rozpoczął sezon z 36 punktami w 18 meczach. Jego występy na początku sezonu sprawiły, że został wybrany przez NHL Central Scouting Bureau najbardziej obiecującym zawodnikiem w nadchodzącym NHL Entry Draft 2010[7][8]. Ostatecznie w drafcie miał numer drugi; wyprzedził go Taylor Hall, wybrany przez Edmonton Oilers[9][10].

Zawodowa[edytuj | edytuj kod]

25 czerwca 2010 Seguin został wydraftowany przez Boston Bruins z numerem 2., wykorzystując wybór, który drużyna wcześniej otrzymała od Toronto Maple Leafs po oddaniu do Toronto Phila Kessela[11]. 3 sierpnia 2010 Seguin podpisał entry-level contract z Bruins, a 9 października zadebiutował w NHL w przegranym z Phoenix Coyotes 2–5 spotkaniu. Pierwszą bramkę zdobył 10 października, również przeciwko drużynie z Phoenix, wbijając krążek do bramki Ilji Bryzgałowa[12]. Seguin wziął udział w Rookie Skills Competition podczas weekendu gwiazd NHL w 2011 roku. W trakcie sezonu o koledze z drużyny, Patrice Bergeronie, powiedział: „całe moje życie marzyłem, by być dobrym, wszechstronnym zawodnikiem i liderem, a Bergie z pewnością ma to wszystko. [...] [Bergeron] jest zawsze skoncentrowany i wszyscy w szatni go za to szanują. Koniec końców i tak musisz wyrobić swój styl, więc nie chcę być Patrice Bergeronem, ale wszystko co robi [jest dobre], od strefy defensywnej po umiejętności, w przewadze i w osłabieniu. Poradzi sobie w każdej sytuacji, i taką osobą chcę być w przyszłości”[13].

Seguin z Boston Bruins w sezonie 2011–12

Po pominięciu Seguina przy ustalaniu składu w pierwszej i drugiej rundzie play-offów w 2011 roku, został do niego włączony na pierwszy mecz rundy 3. przeciwko Tampa Bay Lightning po tym, jak podstawowy środkowy Patrice Bergeron doznał lekkiego wstrząśnienia mózgu[14]. W swoim debiucie Seguin zdobył bramkę i zanotował asystę, a w drugim meczu dwie bramki i dwie asysty. Został pierwszym nastolatkiem, który zdobył 4 punkty w play-offach o Puchar Stanleya od 1989 roku i Trevora Lindena z Vancouver Canucks[15]. Po zwycięstwie 4–0 w siódmym meczu, 15 czerwca 2011 Boston Bruins zdobyli Puchar Stanleya w finałowej rundzie pokonując Vancouver 4–3[16].

5 listopada 2011, w meczu z Toronto Maple Leafs, Seguin ustrzelił swojego pierwszego hat tricka w NHL[17]. 14 listopada został wybrany First Star of the Week za jego 4 bramki i 2 asysty, które pomogły Bruins w trzech zwycięstwach jednego tygodnia. 8 grudnia wystąpił w setnym meczu w NHL w swojej karierze, przeciwko Florida Panthers. 22 kwietnia 2012 Seguin zdobył bramkę w dogrywce szóstego spotkania w ćwierćfinałach konferencji wschodniej z Washington Capitals. Mimo kolejnej bramki w meczu siódmym Bruins przegrali w dogrywce i odpadli z play-offów[18]. Sezon 2011–12 zakończył jako najlepszy strzelec zespołu.

Seguin w 2012 roku

Na czas lokautu w sezonie 2012–13, Seguin wybrał występy w szwajcarskiej National League A w zespole EHC Biel – tym samym, który wybrała inna gwiazda NHL, Patrick Kane[19]. W 29 występach w NLA Seguin strzelił 25 bramek i zanotował 15 asyst. Tyler był również członkiem reprezentacji Kanady na Pucharze Spenglera w 2012 roku[20], gdzie zdobył z drużyną złoty medal[21]. Po zakończeniu lokautu, zawodnicy grający w NHL mieli do rozegrania tylko 48 meczów w sezonie[22]. Seguin zakończył go z 32 punktami (16 bramek i 16 asyst). Bruins dotarli do finału Pucharu Stanleya, jednak przegrali go z Chicago Blackhawks w sześciu meczach (2:4)[23][24]. W play-offach 2013 zdobył 1 bramkę i zanotował 7 asyst.

4 lipca 2013 Seguin, razem z Richem Peverleyem i Ryanem Buttonem, zostali oddani do Dallas Stars, w zamian za Louiego Erikssona, Reilly’ego Smitha, Matta Frasera i Joe Morrowa[25]. Z powodu wcześniejszego zastrzeżenia numeru 19 przez Dallas Stars, które w ten sposób chciało uczcić Billa Mastertona, Seguin zmienił numer, z którym występował w Bostonie, na 91 („odwróconą” dziewiętnastkę)[26]. Występy Seguina u boku Jamiego Benna sprawiły, że stali się oni wiodącą siłą w całej lidze[27]. 14 listopada 2013 Tyler Seguin zanotował rekordowy, 5-punktowy występ (4 bramki i 1 asysta) w zwycięskim 7–3 spotkaniu z Calgary Flames. 14 marca 2014, po pokonaniu Ala Montoyi z Winnipeg Jets, po raz pierwszy w swojej karierze osiągnął poziom 30 bramek w sezonie[28]. Sezon 2013–14 zakończył na 4. miejscu w lidze pod względem swojej rekordowej liczby zdobytych bramek (37) i punktów (47) w 80 spotkaniach[29]. W sezonie 2014–15 strzelił 37 goli i zanotował 40 asyst, drugi raz z rzędu zdobywając więcej niż 30 bramek[30].

13 września 2018 Seguin przedłużył kontrakt ze Stars o 8 lat. W trakcie trwania umowy zawodnik ma zarobić 78,8 mln dolarów[31].

Kariera międzynarodowa[edytuj | edytuj kod]

Seguin był członkiem reprezentacji Kanady w Memoriale Ivana Hlinki w 2009 roku, którą poprowadził do złota będąc jej najlepszym strzelcem (10 punktów w 4 meczach). Wcześniej zdobył złoty medal z Team Ontario na World U-17 Hockey Challenge w 2009 roku[32], a turniej zakończył na drugim miejscu wśród punktujących z 11 punktami w sześciu spotkaniach[33]. W 2015 reprezentował Kanadę w zwycięskich Mistrzostwach Świata w Hokeju na Lodzie 2015[34].

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Sezon zasadniczy i play-off[edytuj | edytuj kod]

    Sezon zasadniczy   Play-off
Sezon Drużyna Liga M G A Pkt Min M G A Pkt Min
2008–09 Plymouth Whalers OHL 61 21 46 67 28 11 5 11 16 8
2009–10 Plymouth Whalers OHL 63 48 58 106 54 9 5 5 10 8
2010–11 Boston Bruins NHL 74 11 11 22 18 13 3 4 7 2
2011–12 Boston Bruins NHL 81 29 38 67 30 7 2 1 3 0
2012–13 EHC Biel NLA 29 25 15 40 24 – – – – —
2012–13 Boston Bruins NHL 48 16 16 32 16 22 1 7 8 4
2013–14 Dallas Stars NHL 80 37 47 84 18 6 1 2 3 0
2014–15 Dallas Stars NHL 71 37 40 77 20 – – – – —
2015–16 Dallas Stars NHL 72 33 40 73 16 1 0 0 0 0
2016–17 Dallas Stars NHL 82 26 46 72 22 – – – – –
2017–18 Dallas Stars NHL 82 40 38 78 43 – – – – –
NHL łącznie 590 229 276 505 183 49 7 14 21 6

Międzynarodowe[edytuj | edytuj kod]

Rok Drużyna Turniej Wynik M G A Pkt Min
2009 Kanada Ontario U17 1st, gold medalist(s) 6 3 8 11 8
2015 Kanada MŚ 1st, gold medalist(s) 10 9 0 9 2
Juniorskie razem
 6 3 8 11 8
Seniorskie razem
 10 9 0 9 2

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Fluto Shinzawa: Bonus baby: Top scorer Seguin hits jackpot. Boston.com. [dostęp 2016-10-25]. (ang.).
  2. ↑ a b c d Lefko Perry: Tyler Seguin: From Brampton to Big League. The Brampton Guardian. [dostęp 2016-10-25]. (ang.).
  3. ↑ a b John Bishop: Seguin Returns to St. Michael's. Boston Bruins. [dostęp 2016-10-25]. (ang.).
  4. ↑ George Malik: Plymouth Whalers' Tyler Seguin draws comparisons to Red Wings' Steve Yzerman. MLive.com. [dostęp 2016-10-25]. (ang.).
  5. ↑ Doug Graham: Seguin walks own path in OHL. Toronto Sun, 2009-10-14. [dostęp 2016-10-25]. (ang.).
  6. ↑ a b Adam Kimelman: Coaching change helped bring out the best in Seguin. NHL.com. [dostęp 2016-10-25]. (ang.).
  7. ↑ a b Mike G. Morreale: Seguin tops CSS's final rankings; Hall second. NHL.com. [dostęp 2016-10-25]. (ang.).
  8. ↑ NHL draft going Hollywood. Canadian Broadcasting Corporation, 2009-12-04. [dostęp 2016-10-25]. (ang.).
  9. ↑ Taylor Hall wins Taylor/Tyler debate, drafted first by Edmonton Oilers. Windsor Star. [dostęp 2016-10-25]. (ang.).
  10. ↑ Bob McKenzie: McKenzie: Examining the logic behind Central Scouting rankings. TSN.com, 2010-04-08. [dostęp 2016-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-11)]. (ang.).
  11. ↑ North American Skaters Midterm Rankings. NHL.com, 2010-01-11. [dostęp 2016-10-25]. (ang.).
  12. ↑ Shawn P. Roarke: Bruins bounce back to split Premiere with Coyotes. NHL.com. [dostęp 2016-10-25]. (ang.).
  13. ↑ Joe Haggerty: Seguin starts to 'get it' as season winds down. comcastsportsnet.com, 2011-03-22. [dostęp 2016-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-25)]. (ang.).
  14. ↑ Howard Ulman: Rookie Tyler Seguin set to step in for injured Patrice Bergeron. USA Today. [dostęp 2016-10-25]. (ang.).
  15. ↑ Shawn P. Roarke: Seguin's four points lead Bruins past Lightning. NHL.com. [dostęp 2016-10-25]. (ang.).
  16. ↑ Jeff Z. Klein: Boston Wins Game 7 on Road for First Cup Since ’72. The New York Times, 2011-06-15. [dostęp 2018-01-01]. (ang.).
  17. ↑ Associated Press: Tyler Seguin’s Hat Trick, Tim Thomas’ Shutout Lead Bruins Past Maple Leafs 7-0. New England Sports Network. [dostęp 2016-10-25]. (ang.).
  18. ↑ Katie Carrera: 2012 NHL playoffs: Capitals eliminate Bruins in overtime in Game 7. The Washington Post, 2012-04-25. [dostęp 2018-01-01]. (ang.).
  19. ↑ Luke Fox: Patrick Kane signs to Seguin’s Swiss team. sportsnet.ca. [dostęp 2016-10-25]. (ang.).
  20. ↑ Chris Blanchard: Bruins' Patrice Bergeron and Tyler Seguin to Represent Canada at Spengler Cup. Bleacher Report, 2012-12-22. [dostęp 2018-01-01]. (ang.).
  21. ↑ Canada's National Men’s Team Wins 2012 Spengler Cup. hockeycanada.ca, 2012-12-31. [dostęp 2018-01-01]. (ang.).
  22. ↑ Stan Fischler: The Handy Hockey Answer Book. Visible Ink Press, 2015, s. 243. ISBN 978-1-57859-513-6.
  23. ↑ Jeff Z. Klein: 17 Seconds, 2 Goals and a Victory. The New York Times, 2013-06-24. [dostęp 2018-01-01]. (ang.).
  24. ↑ Nate Scott: Blackhawks score two goals in 17 seconds to win Stanley Cup. USA Today, 2013-06-24. [dostęp 2018-01-01]. (ang.).
  25. ↑ Fluto Shinzawa: Tyler Seguin traded from Boston Bruins to Dallas Stars. Boston.com, 2013-07-05. [dostęp 2016-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-25)]. (ang.).
  26. ↑ Stars' Tyler Seguin gets Brad Richards' old No. 91 jersey; 'I feel like a sniper'. SportsDay, 2013-07-09. [dostęp 2018-01-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-02)]. (ang.).
  27. ↑ Steve Hunt: Stars' Benn, Seguin develop chemistry on, off ice. NHL.com, 2013-10-03. [dostęp 2016-10-25]. (ang.).
  28. ↑ Thomas Drance: VIDEO: Stars F Tyler Seguin bests previous career high with 30th goal of season. theScore.com, 2014-03-17. [dostęp 2018-01-03]. (ang.).
  29. ↑ 014 NHL playoffs: It’s Time for Dallas Stars' Tyler Seguin to step up. Sports Illustrated, 2014-04-23. [dostęp 2018-01-03]. (ang.).
  30. ↑ Ian McLaren: Stars' Seguin 'getting different movements back' after knee injury. theScore.com, 2015-06-27. [dostęp 2018-01-03]. (ang.).
  31. ↑ Stars sign Tyler Seguin to eight-year contract extension. NHL.com, 2018-09-13. [dostęp 2018-10-18]. (ang.).
  32. ↑ Ontario beats Pacific to win gold medal at U-17 tournament. The Sports Network, 2009-01-05. [dostęp 2016-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-29)]. (ang.).
  33. ↑ 2009 World Under-17 Challenge Statistics. Hockey Canada. [dostęp 2016-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-28)]. (ang.).
  34. ↑ Canada’s National Men’s Team wins gold medal at 2015 IIHF Ice Hockey World Championship. Hockey Canada, 2015-05-17. [dostęp 2016-10-25]. (ang.).
  35. ↑ Hall and Seguin share Eddie Powers Memorial Trophy as OHL scoring champs. NHL.com, 2010-03-17. [dostęp 2016-10-25]. (ang.).
  36. ↑ OHL Top Scorers. Ontario Hockey League, 2010-03-14. [dostęp 2016-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-02-07)]. (ang.).
  37. ↑ Associated Press: Seguin claims Tilson Award. [w:] The Brampton Guardian [on-line]. The News Mississauga. [dostęp 2016-10-25]. (ang.).
  38. ↑ Seguin Named NESN's 7th Player. Boston Bruins. [dostęp 2016-10-25]. (ang.).
Skład reprezentacji Kanady w hokeju na lodzie na Mistrzostwach Świata Elity 2015
Bramkarze
Obrońcy
Napastnicy
Trener

Kanada

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tyler_Seguin&oldid=71095663”